Kidnapped

Part 22

3 εβδομάδες μετά:

Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και προσπαθώ να σταματήσω τον πόνο

Η πόρτα χτυπάει και μπαινει μέσα ο James

Κάθεται στην άκρη του κρεβατιού και μου χαϊδεύει τα πόδια που είναι μέσα από την κουβέρτα

-τι έχεις μωρό μου;

-«πονάω» ψιθυρίζω

-«που;» Λέει ανήσυχα 

-στην κοιλιά

-πήρες χάπι;

-χμμ

-εντάξει

Σηκώθηκε έβγαλε την μπλούζα του και ξάπλωσε δίπλα μου

Με πήρε στην αγκαλιά του και μου χάιδευε την κοιλιά

-αύριο θα είσαι καλά

-μην μιλάς

-«εντάξει! Συγνώμη» ψιθύρισε και γέλασε

-μην γελάς!

-σσσς ηρέμησε και ας κοιμηθούμε μικρή μου

Γύρισα από την άλλην, η πλάτη μου ακουμπούσε το στήθος του

-«κοιμήσου πριγκίπισσα μου» ψιθύρισε και συνέχισε να χαϊδεύει την κοιλιά

Μετά από κάποια λεπτά αποκοιμήθηκα
.
.
.
Ξύπνησα από έναν δυνατό ήχο

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον James να έχει ένα δίσκο και πάνω με πολλά γλυκά και πολύ φαγητό

-συγνώμη εάν σε ξύπνησα

-είσαι καλά;

-ναι μωρό μου εσύ πονάς;

Αφήνει τον δίσκο στα πόδια μου

-τι είναι όλα αυτά;

-«εμμ ξέρω ότι σου αρέσει από αλμυρά αλλά δεν έξω τις προτιμήσεις για τα γλυκά» λέει με στεναχωρημένη φατσούλα

-«μου άρουν όλα εκτός από αυτά που έχουν φρούτα μέσα ή ξηρούς καρπούς» του χαμογελάω

Γουρλώνει τα μάτια του

-δηλαδή δεν σου αρέσει το snickers?

-κοιτά σαν σοκολάτα είναι καλή αλλά με ξενερώνει το φυστίκι

-«περίεργη» ψιθυρίζει

-περίεργο είναι το πουλί σου

Με κοιτάει πονηρά
-«είσαι πολύ τυχερή...» λέει ενώ εγώ ανοίγω μια σακούλα με πατατάκια «αλλιώς θα σε κανόνιζα μικρή μου»

Γελάω
-έλα ξάπλωσε και εσύ να δούμε ταινία

-«συγνώμη αγάπη αλλά έχω δουλειές» βάζει το χέρι του μέσα στην σακούλα