DÖNÜM NOKTASI AŞKA TUTSAK...

4.Bölüm

İyi okumalar dilerim...

Melisa Bozok'tan anlatım...

Yenilgi;

Hayatımın, yaşadığım en güzel yıllarımın katiliydi karşımdaki adam. Günlerdir iyi olmam için savaş veren kendisi değilmiş gibi ruhumu kurak bir çöle çevirdi.

Onunla vedamızın böyle alçakça olacağını asla tahmin etmezdim. Üzerime gelip şaşkınlığımdan faydalandı ve kollarımdan tutup beni yatak odasına götürdü.

Makyaj masasının koltuğuna oturtup kurtulma çabalarıma karşın yüzümü sağ elinin arasına alıp çenemi sıkmaya başladı.

"Beni terk etmenin bir cezası olacak Melisa. Benden gidemeyecek hale getireceğim seni".

Hayal kırıklığı ile gözlerinin içine bakarken o durmadı. Ellerimi ve ayaklarımı bağlayıp hareket etmemi engelledi. Yüzümü avuçları arasına alıp kan çanağına dönen gözleri ile konuşmaya başladı.

"Buna beni sen zorladın Melisa. Hayalimi biliyor ve yıllardır beni bilerek yaşıyordun. Seni mutlu etmek için neler yaptığımı hatırlıyor musun?".

İçimdeki öfke ile suratına tükürdüm. O ise gözlerini kapatıp bir müddet nefes almadan durdu.

"Aşk paylaşılmaz Agustin, sevgi böyle boktan bir zevk uğruna harcanmaz. Lanet olsun sana aşağılık piç kurusu".

Yüzünü elleri ile temizleyip geri çekildi. Bakışlarım onun yanında duran kadına takıldı. Ağzımı açma konuşma gereği bile duymadım.

Bir zamanlar derdimi, hayatımı ve yaşadığım aşkı anlattığım kadının zafer kazanmışçasına gözlerime bakıyor olması benliğimden nefret etmeme sebep oldu.

Başımı ters yöne çevirdim. Onlar ise benim varlığıma lanet okur gibi sevişmeye başladılar. Oysaki o yatakta ilk tecrübemi, hayatımın en güzel gecelerini onunla yaşamıştım.

Kalbimdeki kimsesizliği onun varlığı ile atlatırken şimdi bu yaşadıklarıma inanamıyordum.

"Bizi izlemelisin Melisa".

Dudaklarımı sıkı sıkıya birbirine bastırdım. Gözlerimi öylesine kapattım ki bir kez daha gün yüzü görmeyi bile istememecesine.

Kulaklarımı sağır edecek inlemelerini duymak istemiyordum. Vücudum öyle kasılmıştı ki mideme giren sancı ile öğürmeye başladım.

Onlarınsa umurunda bile değildi durumum.

Bu güne kadar duymadığım bir sesle inliyordu Agustin. Başımı sağa sola doğru sallayıp kendimi tutmaya çalışırken dudaklarım aralandı ve içimdeki zehri kusmaya başladım.

Sesler kesildi.

Başım geriye doğru düşerken zihnim silikleşmeye ve karanlığa kapılmaya başladı.

Sarsıntı bedenimi esir alırken nefesim kesildi. Öğürmeye çalışıyordum ama başaramıyordum.

Belki de ilk kez bu kadar diledim ölmeyi. İliklerime kadar kapanan gözlerimin sonsuza kadar açılmamasını diledim.

***

Burnuma gelen leş bir koku ile gözlerimi araladım. Nerede olduğuma baktığımda ise hızla yerimden kalkmaya çalıştım.

Kollarımdan tutulmamla bakışlarımı lanet herifin gözlerine diktim. Ellerimle onu kendimden uzaklaştırmaya çalıştığımda izin vermedi.

Nefes nefese başımı geriye itip "bırak beni" diyerek haykırdım. Evde derin bir sessizlik oluştu ve o aniden haykırarak ağlamaya başladı.