Gecenin Yıldızları

1.Bölüm: Merkeze ilk atanma

R: Sakin ol Rana, sakin ol tamam mı? Sakin ol, sakinleş.

Heyecanımı dindirmek için nefes-alıp veriyordum. Bugün ilk defa polislik görevime başlayacaktım. Nereye atanacağımı bilmiyorum. Bugün benim için bayağı stresli geçecekti.

"Rana Kuzey"

Adımın söylenmesi ile derin bir nefes alarak içeri girdim. Heyecandan baştan aşağı titriyordum.

R: Tamam Rana, sakin ol... Sakin ol, lütfen, bak bunlar her zaman ki şeyler, tamam mı? öyle düşün.

Heyecanımı dindirmek için kendi kendime konuştuğum sırada, masada oturan adam önünde ki dosyalara bakarken, bir eliyle sandalyeyi işaret ederek oturmamı söyledi.
Derin bir nefes alarak gösterilen yere oturdum. 62 yaşlarında, orta kilolu, beyaz saçlı bir adamdı.
Adam gözünü birkaç dakika sonra dosyalardan çekip bana döndü.

"Nasılsın?"

R: Biraz heyecanlıyım.

Adam gülümseyerek devam etti:

"Heyecanlanma, sakin ol, tamam mı? Bugün senin ilk iş günü olacak. Seni nereye atadığımı biliyor musun?"

Başımı 'hayır' anlamında sağa ve sola salladım.

"Ankara'da, Boğaziçi'nde bulunan bir polis merkezi var. Oraya gideceksin."

R: Anladım efendim, teşekkürler.

"Rica ederim Rana hanım. Hadi bir an önce gidinde işinize başlayın."

Oturduğum yerden kalkarak adamın elini sıktım ve yeniden teşekkür ederek odadan çıktım.

R: Off çok heyecanlıyım ya. Umarım günüm iyi geçer de bir aksilik olmaz.

Daha sözümü yeni bitirmiştim ki, bir adam bana sertçe çarpıverdi. Sendeleyerek yere düştüm.

R: AH!

Başımı çok fena çarpmıştım. Canım çok acıyordu.

R: Biraz dikkat etsene be, kör müsün?!

Şuna bak ya! Hem çarpıp yere düşürüyor, hem de özür dilemiyor. Ayı herif ya gerçekten tam anlamıyla AYI!

R: Hey sana diyorum lan, duymuyor musun!

Adam umursamaz bir bakış atıp arkaya döndü ve ellerini ceplerine soktu.

Şuna bak ya! Birde umursamaz davranıyor. Allah'ım çıldırmak üzereyim!

R: Ne yaptığının farkında mısın?

Umursamaz bir şekilde omuz silkti.

"Ne yapmışım?"

Yok ben dayanamıyorum. Cidden beni deli ediyor bu herif!

R: Sen bana çarpıp yere düşürdün. Senin yüzünden başımı yere çarptım. Utanmadan bir de bir şeyden haberin yokmuş gibi davranıyorsun, dangalak herif!

Yüzüme birkaç saniye anlamsızca baktıktan sonra eliyle ağzını kapatarak gülmeye başladı.

R: Ne gülüyorsun lan gerizekalı? Komik birşey mi var?!

Gülmesini durdurmaya çalışarak cevap verdi:

"Pardon özür dilerim".
Sonra kendini tutamayıp kahkaha attı.

Çıldırıyorum!

R: Ne gülüyorsun lan! Ben gülüyor muyum?!

Yine gülmesini durdurmaya çalışarak cevap verdi.

"Pardon yine özür dilerim"
Kıkırdadığını duyabiliyordum.

"Ben sana gösteririm!" dedim dişlerimin arasından çıkan fısıltıyla. Arkamı döndüm ve hızla yürümeye başladım.

Ulan ben sana sorardım da, dua et işim var. Yoksa ben sana sorardım hesabını. Sen göreceksin gününü,bekle sen bekle, mahvedeceğim seni!

_ _ _

Umarım hoşuna gitmiştir. Bu sadece başlangıçtı. İlerleyen bölümlerde daha güzel şeyler olacak. Şimdi lütfen oylar mısın?

Sizleri seviyorum💙

Instagram adresimiz: esma_sen345

Sonraki bölümde görüşmek üzere.