12. Bölüm: Çaresizlik

19 7 3
                                    

R: Şimdi, Elif ve Selim siz Furkan'la konuşun. Bizde Emre'yle şu Esat'ı sorgulayalım.

Üçüde dönüp birbirlerine baktı. Sonra bana döndüler.

El: Tamam Rana. Hadi Selim gel.

R: (Titrek sesle) Emre, bizde Esat'a gidelim.

Furkan'ı ve Esat'ı ayrı sorgu odalarına aldırdık.




-Sorgu Odasında, Elif'in Anlatımıyla-

Selim fısıltıyla konuşmaya başladı.

S: Bak Furkan, sinirli halimi görmek istemezsin. Adam gibi herşeyi anlat.

F: Bakın komiserim, yemin ederim birşey bilmiy-

Selim elini sertçe masaya vurdu.

S: Konuş dedim sana LAN!

Bir an dönerek Furkan'a baktım. Elleriyle yüzünü kapatmış, sandalyeye iyice sinmişti. Araya girdim.

El: Bak Furkan, o uyuşturucu paketlerinden seninle o Esat efendinin parmak izleri çıktı. Kanıtlar yalan söylemez. AÇIKLA!

F: Hayır hayır beni mahvederler!

S: (Bağırarak) Kim!

F: Onlar.

S: Onlar kim Furkan!

Furkan iyice sandalyesine sinmiş, elleri titremeye başlamıştı. Elimi omzuna koydum.

El: Furkan, polis sözü veriyorum sana kimse birşey yapamaz. Hadi açıkla!

F: Yapamam, yapamam!

Hah harika şimdi de ağlamaya başladı.

S: Lan seni koruruz diyoruz anlamıyor musun! Açıkla ulan, kimse birşey yapamaz.

F: Lütfen benden bunu istemeyin...

El: Esat yüzünden mi söylemiyorsun!

F: Hayır susun SUSUN!

Başını elleri arasına alarak derin nefesler alıyordu. Evet, sinir krizi geçirmedigi kalmıştı.

Dönüp Selim'e baktım. Sinirle yumruğunu sıkıyordu. Sinirle iç çektim ve sorgu odasından çıktık.

-Sorgu Odasında, Rana'nın Anlatımıyla-

E: (Sinirli sesiyle) Yalanlarınızı dinlemeye hazırız.

Es: Komiserim size bin defa anlattım. Ben dokuz yıldır bu barı yönetiyorum. Asla böyle bir şeyle karşılaşmadım.

Emre sırıtarak konuşmasına devam etti.

E: O ölümden dönen polis memurunun kim olduğunu biliyor musun?

Es: Nereden bileyim komiserim.

E: Tam karşında duruyor!

O an Esat'ın yüzü tam görmelikti. Dondu kaldı. Gülmemek için kendimi zor tutuyordum. Sonra Esat korku ve şaşkınlık içinde gülmeye başladı.

Es: Öyle mi? Geçmiş olsun.

Emre yavaşça ayağa kalkarak Esat'ın yanında durdu. Birkaç saniye baktıktan sonra hızla bir yumruk attı.

R: Emre dur!

Emre, Esat'a yerde bir tekme savurduktan sonra ellerini kaldırarak konuştu.

E: TAMAM, Sakinim. SAKİNİM!

Gecenin YıldızlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin