E: Kahveni nasıl alırsın?
R: Filtreli istiyorum.
E: Senin için çok ağır olmaz mı Rana?
R: Bu seni ilgilendirmez! Ne istiyorsam onu yap, FİLTRELİ KAHVE!
Teslim olmuşcasına nefes verdi ve "Peki" diyerek kahveleri sipariş etmeye gitti. Boş bir masa bulup oturdum ve Emre' yi beklemeye başladım. Elinde 2 tane kahve ile bana geliyordu. Emre' yi daha dikkatli incelemeye başladım.
1.73 boylarında gibi, siyah saçlı, mavi gözlü, sağ yanağından çıkan etkileyici gamzesi... Bu çocuk gerçekten... Yani bir erkeğe göre idare eder!
E: Rana?
Duyduğum sesle başımı kaldırdım. Emre' yi endişeli bakarken gördüm.
E: İyi misin?
Soğukkanlılıkla cevapladım.
R: Evet, İyiyim
Sandalyesini çekerek oturdu ve kahvelerden birisini bana verdi.
E: Gerçekten iyi misin?
Niye sesi titriyordu bunun?
"İyiyim" dedim soğuk bir sesle.
"Peki" diyerek önündeki kahvesine döndü. Bir süre konuşmadan kahvelerimizden yudumladık. Sessizliği o bozdu:
E: Kaç yaşındasın?
Kaşlarımı çatarak yüzüne baktım.
R: Neden soruyorsun?
Omuzlarını silkerek cevap verdi:
E: İşte merak ettim.
"25 yaşındayım" dedim kahvemden yudumlarken. "Peki sen?"
"Bende 27 yaşındayım" dedi gülümseyerek.
Gözlerimi kırparak kahveme döndüm. Birkaç dakika sonra yine bir soru sordu
E: Neden polis olmayı seçtin?
Anlamamış gibi yüzüne bakınca yeniden konuştu.
E: Yanlış anlama sadece merak ettiğim için soruyorum.
Birden kafamda anılarım depreşti. Titreyen bir nefes vererek cevap verdim.
R: Söylemek istemiyorum. Ayrıca seni ilgilendirmez!
"Neden peki?" dedi kaşlarını çatarak.
Aniden gözlerim doldu. Başımın döndüğünü hissettim.
"Rana, iyi misin?" dedi bir elini omzuma atarak.
"İyiyim" diye cevap verdim titreyen sesimle "Sadece acı bir anı yatıyor bu hayalimin içinde"
E: Anlatmak ister misin?
Emre'nin sesi daha çok merak gibi değil de merhamet eder gibi çıkıyordu.
Başımı sallayarak anlatmaya başladım
"İyi bir çocukluğum olmadı benim. Başka çocuklar gibi öyle dışarılarda ya da bebekler le oynamadım. Hep acıyla yaşadım ben. Hep... Acıyla. Acının bağımlısı olmuştum resmen... Benim bir babam var. Arda Kuzey. Yıllarca hem bana, hem de anneme olmadık şiddeti uyguladı. Sırf kız çocuğuyum diye beni hep hor görürdü! Ona göre kız çocuğu okumazmış. Peh! Korkudan polise gidemiyorduk. Ben artık bu zulüm' e dayanamayıp annemle konuştum.
"Anne, ben büyüdüğüm zaman polis olup hem seni hem de kendimi koruyacağım. Onu bu yaptıklarından dolayı hapse attırtacagım. Sen üzülme Anne, tamam mı?"
Sol gözümden bir damla yaş akıp güçsüz bir hıçkırık çıktı.
"Emre anlatmak istemiyorum" diyerek masadan kalktım ve gözyaşlarım akarak hızla merkeze doğru koşmaya başladım.
Emre'nin adımı seslendiğini duyabiliyordum. Hızla merkeze girdim. Lavaboya girerek kapıyı kapattım ve klozete oturarak ağlamaya başladım. Bir kaç dakika sonra kapımın tıklaması ve Emre'nin sesi geldi.
E: Rana orada mısın?
Titreyen sesimle cevap verdim
R: Emre git lütfen, yalnız kalmak istiyorum!
E: Ama...
R: Emre lütfen, git.
Kısa bir sessizlikten sonra cevap verdi.
E: Peki. Ama eğer konuşmak istersen, her zaman buradayım Rana.
Sonrasında uzaklaşan adım sesleri...
Birkaç dakika ağladıktan sonra kapıyı açarak dışarı çıktım. Ellerimi musluğun yanına koyarak aynadaki halime baktım.
Ağlamaktan kızarmış olan yeşil gözlerim, hafif dağılmış dalgalı kahverengi saçlarım, titreyen ve kurumuş dudaklarım, solgun görünen yüzüm ve yıkılmış halim...
Titreyen ellerimle musluğu açıp yüzümü yıkadım ve saçımı düzelttim. Dizlerimin titremesiyle lavabodan çıktığımda, lavabo kenarında bekleyen Emre'yi gördüm. Beni görünce yanıma geldi.
E: İyi misin?
R: İyiyim Emre, merak etme.
E: Çok özür dilerim Rana. Ben... Bilmiyordum böyle olacağını. Hay o soruyu soran ağzımı si...
R: Emre!! Seni bir suçun yok. Ben geçmişi hatırlayınca biraz kötü hissettim kendimi o kadar. İyiyim, merak etme.
"Ama eğer" dedi titreyen sesiyle "Bana anlatmak istersen seni dinlerim" dedi elini omzuma koyarak.
Başımı sallayarak cevapladım.
"Kendimi iyi hissettiğimde sana anlatacağım, merak etme." dedim acı bir gülümseme ile.
R: Odama gidip biraz dinlenecegim. Sonra görüşürüz Emre.
"Görüşürüz" dedi acı bir gülümseme ile "Ne zaman istersen buradayım"
Gözlerimi kırparak gülümsedim. Birkaç saniye yüzüme tebessümle baktıktan sonra arkasını dönüp, yavaşça yürüyerek uzaklaştı.
Bende odama giderek masaya oturdum. Kollarımı masaya koyup, başımı kollarımın arasına koyarak uyumaya çalıştım. Sadece bu günün hemen bitmesini istiyordum. Bu günü unutmak istiyordum.
----
Bu bölümün de sonuna geldik sevgili okuyucum. Umarım hoşuna gitmiştir. Biliyorsunuz Türkiye de kadına şiddet ve taciz olayları çok oluyor. Ben hem o kişilerin sesi olmaya hemde onları anlamaya çalışıyorum. Bu hikayenin bu bölümünde de bunu vurgulamak istedim. Aslında Rana bu küçüklük travmasını tam anlatamadı, onu başka bir bölümde yazacağım.
Başlarda saçma olabilir. Ama dediğim gibi ileriki bölümlerde baya bir aksiyon koymayı düşünüyorum. 😊😊
Instagram adresimiz: esma_sen345
Umarım bölüm hoşuna gitmiştir. Lütfen beni takip edip, oylar mısın?❣️ Seni seviyorum, iyi ki varsın.💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gecenin Yıldızları
RomanceMesleğinin ilk günü merkezine atanan Rana Kuzey, buraya geldiğinde tek düşündüğü sadece görevini yapmaktı. Ancak korkunç geçmişiyle yeniden yüzleşeceğini nereden bilebilirdi ki? Ayrıca kendisine iğrenerek baktığı kişiye sonrasından aşık olacağını na...
