The Beauty and the Jerk

Deel 2 hoofdstuk 10

Tring, ik hoor. Het is de deurbel, de politie zal vandaag komen met het nieuws. De mensen om wie het ging zijn opgepakt. Meer wilde de politie er nog niks over zeggen. Jelle loopt de woonkamer uit. Ik hoor de deur opengaan en hoor Ted en Sam wat tegen Jelle zeggen. Ik versta niet wat ze zeggen. Na een minuut verschijnen ze in de woonkamer.

'Kan ik jullie wat te drinken aanbieden?' Vraagt Jelle.

'Ik lust wel een cappuccino met suiker.' zegt Ted.

'Ik wil graag een koffie verkeerd met suiker.' Zegt Sam.

'Mag ik een kopje thee?' Vraag ik aan Jelle.

Hij knikt en loopt weg. Iets later komt hij terug met een dienblad met daarop 4 dampende mokken en een schaaltje met koekjes. Hij zet de mokken op tafel neer voor de juiste persoon. Daarna zet hij het schaaltje met koekjes neer en het dienblad schuift hij onder de tafel.

'Het is geen leuk nieuws, het schokte ons toen we achter de harde waarheid kwamen.' zegt Ted.

Ik knik, benieuwd wat er zo schokkend is aan deze waarheid.

'Achter deze aanval zitten uw ouders. Ze hebben gezegd dat ze dit als wraak doen.' Zegt Sam.

Ik huiver, mijn ouders die geen contact meer met mij wilden, willen wraak en dit is hun wraak? Hoe is dat mogelijk? Alles wat Sam en Ted verder vertellen gaat langs mij heen. Mijn ouders! Mijn bloed eigen ouders hebben mij dit aangedaan!

Het volgende wat ik hoor, is even schokkend.

'Uw ouders bekennen geen schuld. Ze zeggen dat u een kind van hen heeft afgepakt waar ze van houden en dat ze zullen vechten om dit kind terug te krijgen. Ze willen u kapot maken, omdat u hen gebroken zou hebben.' zegt Sam.

Ik heb mijn ouders gebroken? Zij zijn de gene die mij en Jordi uit huis hebben gezet. Ze zullen wel teleurgesteld zijn, om te zien hoe ver ik het heb geschopt en dat ze zelf niks van dat succes meepikken, geen geld, geen fame, niks. Na deze actie zullen ze dat ook niet krijgen. En ik ga er alles aan doen om Jordi bij me te houden. Hij kent me ouders niet eens meer, hij woont nu al bijna vier jaar bij mij, de tijd voor dat wij samenwoonde, had ik ook al alle zorg op me. Mijn ouders kunnen Jordi niet opvoeden. Ik weet dat ze een dochter hebben gehad, ook weet ik dat ze dat kind niet op een normale manier zouden kunnen opvoeden. Ik ben benieuwd of ze het kindje eigelijk nog wel hebben. Ze zou nu 4 jaar moeten zijn, verder heb ik geen weten van haar. in het begin wilde ik dingen van haar weten, maar heb gesloten om geen contact met haar te zoeken. Niet veel later kon ik het volledig loslaten. Ik had het druk genoeg met andere dingen, een Amerika tournee met Austin, een album, een huis, Jelle en ik hadden een plek nodig waar we met Jordi konden gaan wonen en nog veel meer dingen.

Ik heb veel voor Jordi moeten opgeven, ik had niet genoeg geld voor een nannie, mijn ouders hadden er wel altijd een voor hem gehad. Ik kon niet meer stappen met vriendinnen en ik moest altijd voor hem zorgen. Jelle deed genoeg met Jordi, maar ik wilde hem nooit met Jordi opzadelen, het is mijn broertje, niet de zijne. Na het eerste tournee en het album, ging het goed. We verdiende veel geld en we konden een nannie inhuren. Na nog een album en tournee hebben we uiteindelijk het huidige huis kunnen kopen. Een prachtig huis in Hollywood. Ik heb zo hard moeten vechten en zwoegen voor Jordi om een zo goed mogelijke jeugd te geven, dat ik het niet toesta dat mijn ouders hem afpakken.

Ik heb geld genoeg voor een goede advocaat, dus dat zal ik dan ook zeker doen. Ik ga voor deze jongen vechten.

'De vrouw van de winkel, Lot McConnel, had hier niks mee te maken. Ze kunde uw ouders niet, we hebben haar verhoord van het verdachte telefoontje. Het bleek om verboden middelen te gaan. Ze heeft het toegegeven, we hebben besloten haar een keuze te laten maken, een opname in een afkickkliniek of vervolging. Uiteindelijk heeft ze een slimme keuze gemaakt.' Zegt Ted.

Ik knik, ik wist dat ze hier niks mee te maken, maar drugs, nee had had ik nooit achter haar gezocht. Ik hoop dat ze snel uit de kliniek mag, wat zij is toch de beste verkoopster van de winkel. Niet dat ik voorlopig voldoende energie heb om te gaan winkelen, ik heb voor niks genoeg kracht.

'Eén ding moet je wel doen voor ons, je ouders opzoeken in de politiecel en vragen waarom. Je zal begeleiding krijgen van één van ons, zodra ze iets belangrijks zeggen is dit ook van belang voor ons. Wij hebben zelf nog niet met ze gesproken, alleen met de politie medewerkers die ze hebben verhoord en hebben opgepakt.' Zegt Sam.

'Ik zal het doen.' Zeg ik tegen hem.

****
Wie o wie had het zien aankomen dat het de ouders van Rose zelf waren? En zal ze Jordi mogen houden of moeten afstaan aan haar ouders? Comment