The Beauty and the Jerk

Deel 2 hoofdstuk 17

Omdat jullie het willen, ga ik vanaf nu weer meer romantiek verwerken in mijn verhaal.

Phoebe haar toestand is stabiel, maar kritiek. De nieuwe medicatie slaat goed aan en ze mag binnenkort uit het ziekenhuis. Binnenkort, een tijd die nogal vaag is, ja ik weet het, maar niemand weet wanneer ze sterk genoeg is, om naar huis toe te gaan. In de afgelopen twee dagen is er veel verandering opgetreden bij de toestand van Phoebe. Het is zodanig vooruit gegaan, dat ze van de intensive care naar medium care is verplaatst.

De dokter heeft Phoebe goed onderzocht en gelukkig is er geen blijvend letsel door deze heftige longontsteking. Wat natuurlijk een hele erge opluchting is, veel baby's die een hevige longontsteking krijgen, hebben daar de rest van hun leven last van, of zelfs nog erger, ze overleven het niet. Maar bij Phoebe gaat dit gelukkig niet het geval zijn.

Maar buiten dat, hebben Jelle en ik besloten meer vrije tijd samen door te brengen. Best moeilijk, ligt je kleine meisje in het ziekenhuis en zitten wij gezellig in een luxe restaurant te eten. Daarnaast kan je het ook anders zien. In de ochtend en in de middag is er een bezoekuur, dan zijn we er natuurlijk. Buiten dat bezoekuur om, kunnen wij niks voor haar betekenen, dus kunnen we beter leuke dingen doen. Nu we weten dat het allemaal goed komt, is dit al stukken makkelijker.

Ik sta voor de spiegel, vanavond wilde Jelle naar een van de meest chique restaurants van Los Angeles. Ik draag een lange zwarte avondjurk, hij is diep aan de achterkant, maar hoog aan de voorkant. Mijn haar draag ik half opgestoken, ik heb zwarte Christian Louboutin pumps aan en als finishing touch de zilveren Tiffany and Co sleutelhanger die bedekt is met diamandjes.

'Schat, ben je klaar?' Roept Jelle omhoog.

'Ja ik kom eraan.' Zeg ik terug.

Jordi is een avondje bij Austin en Lizzy, wat ze zelf aanboden.

Ik loop de trap naar beneden. Jelle staat daar in een gelikt pak met een mooie vlinderstrik. Onder het pak draagt hij cognac bruine schoenen, natuurlijk ook van Christian Louboutin. Ik heb gewoon een addiction aan dat merk. De schoenen die ze er van hebben zijn zo waanzinnig mooi, en duur, maar dat laatste vertellen we er maar niet bij.

Ik druk een kus op Jelle zijn lippen.

'De taxi staat klaar.' Zegt Jelle.

Ik knik en loop naar de deur toe. Daar staat de auto klaar, een zwarte mercedes, wie had een andere auto verwacht als taxi? Dat is natuurlijk heel logisch dat een auto zoals deze je komt ophalen als je in Amerika een taxi besteld.

We stappen in de taxi en de chauffeur rijdt langzaam weg. Na een tijdje rijden komen we aan bij het restaurant. We stappen uit de auto en we melden ons in de hal.

'Op welke naam heeft u gereserveerd?' Vraagt een ober in de gang.

'Op Rowley.' Zegt Jelle.

'Ow nu zie ik het. Jullie zijn Jelle en Rose. Ik begeleid jullie naar de tafel, volg mij.' Zegt de ober.

Hij opent de deur die naar het restaurant gaat en laat ons door de deur. Daarna loopt hij weer voor ons en begeleid hij ons door het restaurant heen, naar onze tafel. De tafel is chique gedekt, wat ook wel mag voor een drie sterren restaurant. Het is tenslotte niet voor niks zo duur en exclusief.

Mijn stoel wordt door de ober van onze tafel naar achter geschoven, in exclusieve restaurants heb je per 3 tafels een ober. Ik ga zitten.

'Kan ik u een aperitiefje van het huis aanbieden?' Vraagt de ober.

'Ja is goed.' Zegt Jelle.

De ober loopt weg en niet veel later komt hij terug met twee champagne glazen gevuld met een oranjeachtige drank met daarin stukjes bladgoud. De ober zet de glazen voor ons neer.

'Het aperitiefje is vandaag is een aperol spritz gemaakt van champagne met stukjes bladgoud, stukjes sinaasappel, aperal en wat ijs.' Zegt de ober.

'Klinkt lekker.' Zeg ik dankbaar tegen hem.

Ik neem een slok en een ding is zeker, dit is verrukkelijk. De ober loopt weg en komt terug met een dienblad met wat amuses. Hij zet 2 schaaltjes met lepels op de tafel.

'Ik mocht van de chef een amuse uitserveren aan jullie. De chef heeft een menu samengesteld speciaal voor u, omdat u volgens hem de eregasten zijn van deze avond. Hij wil jullie graag een aantal gerechten laten proeven van over de hele wereld. Dit zijn gerechten die alleen in het land van herkomt te krijg zijn. Het krokante balletje is een bitterbal uit Nederland, een bitterbal is een balletje van ragout gerold in broodkruin en vervolgens gefrituurd. Het zwarte rolletje is een Spaans pittig worstje in een jus.

Het eten ziet er beeldig uit. Alles is met heel veel aandacht opgemaakt. Ook leuk om te horen dat de chef ons de eregasten vindt.

'Eet smakelijk schat.' Zegt Jelle.

'Jij ook liefje.' Zeg ik tegen hem.

*

De ober komt aangelopen met twee schoteltjes met daarop ons nagerecht. Het is een kokosnoot, om ons een tropisch gevoel te geven. Zodra de ober voor ons is, zet hij de schoteltjes op tafel.

'Dit is een kokosnoot gemaakt van chocolade met stukjes geraspte kokos erin. Binnenin zit mangoijs, kokosijs en passievruchtijs. Ook zit er een likeur in van tropisch fruit. Op het schaaltje is zand gecreëerd door suiker te karameliseren en vervolgens kapot te maken. Ik hoop dat het u mag smaken. Lusten jullie hier een dessertwijntje bij?' Vraagt de ober.

'Ja lekker.' Zeggen Jelle en ik in koor, waardoor ik een glimlach op mijn gezicht krijg.

De ober loopt weg en iets later is hij terug met twee hoge glazen dessertwijn.

'Dit is een franse dessertwijn, helaas geen tropische dessertwijn, maar die bestaan echter ook niet.' Zegt de ober.

'Achjo maakt niet uit.' Zegt Jelle vriendelijk.

De ober loopt weer weg. Met mijn vork maak ik het chocolade van mijn kokosnoot kapot zodat ik bij het ijs kom.

'Rose, mijn aller liefste Rose.' Begint Jelle. 'Onze start en ontmoeting en alles was raar, we waren elkaar vijanden en wilden elkaar het leven zuur maken. Uiteindelijk heb ik je weten te respecten en werd ik zelfs verliefd op je. Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden als ik van jou gehouden heb.' Hij stopt even en haalt wat uit zijn zak, een doosje. 'Ik ben zo blij met je, daarom heb ik dit voor je. Woorden kunnen niet omschrijven hoeveel ik van je hou, dit ook niet, maar dat maakt niet uit. Ik hou van je.' Zegt Jelle.

Met tranen in mijn ogen hoor ik zit aan. Hij is zo lief en romantisch. Hij duwt het doosje in mijn handen. Tiffany & Co. staat er op het licht blauwe doosje geschreven, mijn lieveling sieraden merk. Hij weet dat maar al te goed. Ik open het doosje. Er ligt een zilveren ring in. Een grote blauwe diamand, het blauw van de ogen van Phoebe. Daar omheen in een rondje zitten doorzichtige diamantjes. De ring is beeld schoon.

'Wauw.' Stamel ik. Meer weet ik niet uit te brengen. Blauw diamand, de duurste diamant die er is. Aan de kleur zie ik dat hij echt is en Jelle kennende is hij dat ook.

'Hij is mooi he? Zo heb je altijd Phoebe dichtbij je, haar oogkleur is zoals de diamand.' Zegt Jelle.

'Mooi? Mooi? Hij is beeldschoon, ik heb nog nooit zo een mooie ring gezien.' Zeg ik huilend.

Schattig he. Hopelijk vonden jullie dit weer een leuk stukje.

Wil je een Engels boek lezen? Laura en ik hebben een nieuw boek online, my life as a princess.