The Beauty and the Jerk

Hoofdstuk 11

Rose

Ik open de deur van mijn huis, Jordi is in de kinderkamer met het kindermeisje. Soms gaat hij naar het kinderdagverblijf, maar ik heb hem toch liever met het kindermeisje. Ik zal straks wel naar haar toe gaan om haar te zeggen dat ze naar huis kan als ze dat wil, normaal eet ze mee en gaat ze na het eten naar huis, maar vandaag heb ik daar geen zin in, want Jelle komt zo. Nu klinkt het eigelijk net zoals ik hem leuk vind, maar dit is niet zo. Ik weet niet wat ik van hem vind eigenlijk, hij is nu wel aardig hoor, maar het gaat allemaal zo raar snel. Ik bedoel, gister in het begin haatte we elkaar, daarna waren we vrienden en ineens hielden we elkaars handen vast. Dat gaat toch allemaal veel te snel?

Ik loop naar de kinderkamer toe. Jordi komt naar me toe rennen en hij geeft me een knuffel. Nouja me been. Ik til Jordi op en geef hem een kus. 'Anna, je kan naar huis toegaan. Er komen zo wat vrienden film kijken en pizza eten namelijk.' Zeg ik tegen Anna. Anna knikt en glimlacht even. Ze loop naar me toe en geeft me een knuffel. 'Tot morgen.' Zegt ze en ze aait even door Jordi's haren. Ik knik even naar haar en loop dan met Jordi in mijn armen naar de woonkamer. Ik zet Jordi op de grond neer, maar echt leuk vindt hij het niet. Hij is namelijk een echte knuffelbeer. Ik loop naar de keuken, een half uur voordat Jelle komt. Ik pak een glas uit een kastje en schenk er wat coca cola in. Daarna loop ik terug naar de woonkamer en begin maar met het opruimen van de troep. De wijnglazen van me ouders van gisteren staan er nog, ze ruimen ook echt niks op, want ze zijn zo moe na al dat werken. Ik breng de glazen naar de keuken, en breek ze in de prullenbak, doei kristallen glazen. Gewoon te lui om op te ruimen, de laatste tijd doe ik dat iedere dag in de hoop dat ze de glazen is een keer gaan opruimen, maar daar is nog geen verandering in gekomen.

Als ik net klaar ben met alles opruimen gaat de bel. Ik loop naar de deur toe en doe hem open. Jelle ziet er leuk en cute uit. Zijn bruine leuke haar zit verstopt in een rode bannie, hij heeft een donkere spijkerbroek aan en een t-shirt. Andere kleren als hij naar school aan had. Hij me een knuffel en loopt dan naar binnen. Ik loop achter hem aan. Jordi komt naar Jelle toe gelopen. 'Jij bent het vriendje van Rozie he?' Vraagt Jordi aan Jelle. 'Nou we zijn gewoon vrienden hoor kleintje.' Zegt Jelle. 'Rozie vindt jou leuk.' Zegt Jordi. 'Jordi hou je mond.' Sis ik tegen hem. Hoezo moet hij altijd dat soort dingen zeggen als er hier een jongen over de vloer komt? Het is gewoon mega irritant. Met een bedroeft koppie kijkt Jordi me aan. Ik geef hem een klein glimlachje. 'Dus welke film gaan we kijken?' Vraag ik aan Jelle. 'Uhm... wat dacht je van The Hunter?' Vraagt hij. Ik knik als teken van dat het goed is. Het lijkt me best een leuke film, al gaan er aardig wat mensen in dood, niet dat ik iets bloed of doden heb nee, dat zeker niet. Ik hou best wel van horrors en thrillers. De Paramal Activity films vind ik ook altijd heel leuk. Hopelijk ziet Jordi niet wat er op tv is en anders heeft hij pech. Ik pak de dvd uit het doosje en stop hem in de dvdspeler, daarna druk ik op start.

Jelle

'Zin in een bacootje?' Vraagt Rose. Ik knik, dat gaat er altijd wel in. Rose loopt naar de keuken en komt met een fles cola, wat glazen en een fles Bacardi terug lopen. Gelukkig heeft ze niet van die voor gemengde troep. Ik pak de glazen van haar over en zet ze op de tafel neer. Ze mixt de drankjes en geeft daarna een glas aan mij. Ik breng het glas naar me lippen en neem een slok. Precies de goede hoeveelheid.

De film begint met mensen die de weg kwijt raken in een bos en daardoor in een deel terecht komen waar op mensen gejaagd wordt. Er gaan heel veel mensen in de film dood, maar zoals verwacht overleeft de hoofdpersoon het altijd. Jordi was halverwege gaan janken dat hij het eng vond. Ja wie had ook anders gedacht? Natuurlijk wil een kind van 2 dit soort dingen niet zien. 'Zullen we een pizzaatje bestellen?' Vraagt Rose. 'Ja, ik lust wel een Quattro stagionie.' Antwoord ik. Rose knikt en pakt haar mobiel. Via de Domino's app besteld ze de pizza's. 'Wat dacht je van Jack in de Box?' Vraagt ze dan. Ik knik. Rose staat op en verwisselt de dvds. Iedereen zegt dat dit best een rare film is, dus ik ben wel benieuwd. Het begint nogal raadselachtig. Een verjaardagsfeestje, oke lekker thema voor een horror. Als er net wat spanning in komt omdat ze de stoelendans doen en eentje geen stoel heeft en die geroepen wordt, gaat de bel. De pizza is er. Ik sta op en loop naar de deur toe. Zo te horen zet Rose de film op pauze want het is meteen stil. Ik open de voordeur en ik krijg twee pizza's overhandigd. Ik geef de man het geld en loop dan weg. Ik leg de dozen op tafel neer. Ieder pakt een doos en naakt hem open. 'Eet ze.' Zeg ik tegen Rose. 'Jij ook.' Zegt ze terwijl ze de film weer verder laat spelen.

De jongen die af is, loopt naar de deur toe die open is gegaan. Een paar seconden is er niks te horen en dan stroomt er bloed onder de deur vandaan. Het wordt geproefd en de conclusie wordt getrokken, mensenbloed. De jongen is dus vermoord. Als je af bent, ga je dood. Ik neem een hap van mijn pizza. Blij dat dit soort dingen in het echte leven niet gebeuren. Een meisje verteld dat ze de uitnodiging van haar afschuwelijke kamergenoot gestolen heeft, nu heeft ze er spijt van, ze ging er vrijwillig heen en nu gaat ze dood. Snel eet ik mijn pizza op voordat het te smerig wordt en ik straks niet meer dan eten.

'Meende Jordi wat hij zei?' Vraag ik na een tijdje. Stiekem hoop ik op een ja, maar ik verheug me er maar niet te veel op. 'Nee, dat zegt hij tegen alle jongens.' Zegt Rose. Ik zucht. Het is toch wel jammer dat ze nee zegt en dat ze vaker dus jongens mee neemt. Ze zegt wel dat ze geen slet is, maar opnieuw twijfel ik eraan. 'Neem je veel jongens mee naar huis?' Vraag ik voorzichtig aan haar. Ze schud langzaam haar hoofd. 'Nee, maar als ik het doe zegt hij het. Tegen Joshua een keer, we waren gewoon vrienden en ik voelde helemaal niks voor hem, hij is knap ja, dat zeker, maar Joshua dacht daardoor dat ik meer wilde dan vriendschap, ik heb hem nooit meer gezien of gesproken daarna.' Zegt Rose zachtjes. Ik knik. Dat lijkt me dus best irritant als je broertje vriendschappen kan verpesten tussen jou en je vrienden. Ik sla een arm om haar heen en trek haar een beetje tegen me aan. Ik ruik de lekkere geur van haar shampoo. Ja, ik vind haar leuk, voor het eerst na Darcey's dood vind ik, Jelle, weer iemand leuk. Dit kan bijna in het world book of records. Het voelt wel raar om Rose leuk te vinden, want ooit waren we elkaars vijanden en we zouden de schooltraditie verbreken, de head cheerleader zou niks krijgen met de quarter back, maar hopelijk houden we de traditie in stand. Als dat lukt... want ja, er is wel iets wat ik nog aan niemand verteld heb. Ik had laatst weer een scan om te kijken of de kanker weg was gebleven, maar het was positief, dat betekend ik heb weer kanker. Leukemie om precies te zijn. Ze zijn er snel bij, dus hopelijk gaat het allemaal goed komen, maar ik ga weer die ellendige Chemo's en dat soort dingen hebben. Misschien denkt Rose wel als ze het weet, met zo een jongen wil ik helemaal niks, doet zou me pijn doen, veel pijn.