Hoofdstuk 16

2.3K 106 1
                                    

Rose

Als ik de volgende dag op school komt, lijkt het net alsof er gister niks gebeurd is. Jelle negeert me en doet net als of ik niet besta. Zijn lieve gedag is ook als sneeuw voor de horizon verdwenen. Als ik langsloop en hoi zeg krijg ik een kei harde duw en val ik om zodat ik op de grond lig. Al zijn vrienden beginnen natuurlijk te lachen, want ja, Jelle is zo een stoere, geweldige kerel. Ik heb nog nooit zo veel spijt in mijn leven gehad als die zoen van gisteravond. Ik dacht serieus dat hij verandert was, waarschijnlijk had hij er een weddenschap over gesloten met zijn vrienden. Ze sluiten heel vaak weddenschappen over meiden. Laatst ook, Dan kreeg 100 euro van zijn vrienden, omdat hij dacht dat Bee nog wat zou beginnen met de Rugbyers en hij had gelijk. De jongens hebben werkelijk waar alles uit de kast gehaald om Bee te versieren en te verlijden, maar niks lukte. Ze bleef bij de voetballers, dus Dan kreeg weer geld. En zo gaat het steeds, ze maken om alles een weddenschap. Ik loop richting mijn vriendinnen en besluit mijn mond te houden over gister avond. 'Hee Rose.' Zegt Bee vrolijk. 'Hee' zeg ik terug en geef alle meiden een knuffel. 'Zo wat is er gisteren gebeurd?' Vraagt Bee vrolijk. 'Niks, we hebben film gekeken en pizza gegeten.' Zeg ik. 'Niet liegen Rozie, de hele school weet dat jullie hebben gezoend.' Zegt Lena. Ik begin te zuchten, iedereen weet het. Wat heeft hij gedaan? Is dit Jelle zijn volgende actie om mij kapot te maken? Ondertussen heb ik genoeg informatie over hem, om hem kapot te maken. Ik weet ondertussen genoeg over Darcey, of dat hij leukemie heeft, iets wat niemand van hem mocht weten. Genoeg om het voor Jelle een leuk laatste jaar te laten maken. Hij heeft mij tenslotte ook genaaid en daarvoor zal hij boeten, hard boeten. Ik snap niet waarom hij dit gedaan heeft, eerst doet hij alsof hij me leuk vindt, vervolgens maakt hij me belachelijk voor de hele school door alles over gister nacht aan heel de school te vertellen. Waarom doet hij dit? Waarom?

Jelle

Toen ik op school aankwam had iedereen het erover, iedereen zei maar 'de quarterback en de head cheerleader krijgen toch wat samen, ze hebben gisteren gewoon gezoend.' Rose heeft het tegen de hele school verteld. Ik had dit nooit van haar verwacht, maar als ze het zo wil gaan spelen, dan doe ik dat toch lekker? Ze heeft me genoeg verteld om wat bijna niemand van haar weet. Toen ze vervolgens op school aankwam deed ze net alsof er niks aan de hand was. Zo vrolijk als altijd zei ze hoi, ik kon er niet tegen en ik gaf haar een stoot, ze viel op de grond en ze keek me met open mond aan. Ik heb me open gesteld voor gevoelens en dit is het eerste wat me gebeurd. Het eerste meisje dat ik leuk ga vinden played me.

Als ik de school binnenkom zie ik foto's van mij en Rose zoenend in de gang hangen. Hoe kunnen deze gemaakt zijn? Het lijkt wel alsof ze via een raam gemaakt zijn, door iemand die een hekel aan ons heeft. Hoezo zou iemand ons bespieden en vervolgens de foto's midden in de school ophangen? Dat valt toch gigantisch op? En daarnaast kan ik ook niemand bedenken die een hekel aan me heeft. Het moet een meisje zijn, want het is een meiden actie, jongens bespieden elkaar niet, maar alle meiden vinden mij leuk, of ze zijn aanhangsels van Rose. Pling pling. Ik pak mijn mobiel uit mijn jaszak.

Onbekend: Jelle, ik hoop dat je de foto's mooi vindt, doe wat ik zeg of je zal de gevolgen vanzelf ervaren. En vertel niemand hier iets van of je zal voor altijd blijven lijden.

Lees ik op mijn scherm. Ik schrik, blijkbaar heeft toch iemand een hekel aan me, maar wie ben ik om hier wat van aan te trekken. Lachend loop ik naar wat vrienden. 'Hee gasten, moet je dit lezen.' Zeg ik tegen ze en ik duw mijn mobiel met het smsje onder hun neus. Ze beginnen heel hard te lachen.

'Wat een dombo. Denkt hij dat je daar bang van wordt? Zoja dan is hij echt te dom om de dag in te kijken. Wij zijn stoere jongens, stoere jongens worden niet bang van een smsje.' Zegt Dan lachend.

Ineens voel ik wat tegen mijn hoofd en toen werd het zwart. Mijn hoofd begint te bonken en ik voel mijn lichaam tegen de stenen slaan. Ik voel een arm goedje over mijn wang stromen. Geluiden sterven weg, mijn gevoel sterft weg, gedachtes sterven weg, alles sterft langzaam weg. Ik voel niks, maar ik weet dat ik lig. Na een tijdje komen mijn gedachtes terug. Wat gebeurd er in vredesnaam met mijn lichaam? Waarom gaan mijn ogen niet open? Komt dit door het smsje wat ik aan de jongens liet lezen? Zal het wel echt zijn? En nog veel meer vragen spoken als gekken door mijn hoofd. Ik word er helemaal gek van, ik was al gek, maar dit maakt me nog gekker.

The Beauty and the JerkWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu