The Beauty and the Jerk

Deel 3 hoofdstuk 4

Leestip: The maze of my heart van DestinyJV (reageer op hierop als jij dit ben, dan is er een link!)
Meer leestips indienden, reageer op het vorige "hoofdstuk"
--
Rose

Jordi en Jelle verschijnen weer na een tijdje, alleen hebben hij en Aiden de melding dat ze weg moeten om iets te doen. Normaal gaan ze altijd apart weg, nu i eens samen. Ze blijven overigens ook niet om gezellig te ontbijten met zijn alle. De laatste tijd is het steeds ongezelliger bij ons thuis. Op de gezelligste momenten moeten Jelle en Aiden ineens weg na ze een smsje hebben gehad. Aiden moet vaak zingen zegt hij of werken in het restaurant, dat geloof ik nog wel, maar Jelle, ik weet wanneer hij moet werken, dat is wanneer ik ga werken. Hij heeft er ook geen ander werk naast, dus ik snap het bij hem ook niet.

'Roozy, mag ik nog een witte chocolade croissant van jou?' Vraagt Jordi lief.

Heel schatig dat hij me na al die tijd nog altijd Roozie noemt, zo noemde hij me altijd toen hij nog klein was, maar de naam is erin gebleven. Ik pak een witte chocolade croissant uit het brood matje en heef die aan Jelle. Voor mezelf pak ik er ook een, daarna pak ik de pot Nutella en smeer een laag Nutella op het croissant.

'Jord, wil je nog een glaasje jus?' Vraag ik aan hem.

Hij knikt en schuift zijn glas naar mij toe. Ik pak de kan met jus en schenk een glas voor hem in. Daarna geef ik hem zijn glas terug.

'Roozy, ik ben bang, de rechtszaak is binnenkort, ik ben bang dat ik terug naar papa en mama moet.' Zegt Jordi.

'Dat gebeurt niet schatje, ze gaan niet winnen. Dat andere kindje, is niet voor niks afgepakt, ze hebben mij in elkaar laten staan, die mensen zullen nooit winnen. Onze advocaat is beter en wij kunnen jou meer bieden dan zij jou kunnen.' Zeg ik tegen hem.

'Ja, jij bent rijk en beroemd.' Zegt Jelle stoer.

'Zo bedoel ik het niet gekkie, zij hebben ook geld, maar ze werken alleen maar, ik heb nog tijd voor jou. Zij hebben na de dood van Sanne, je zus die je nooit gekend heb, geen tijd meer gehad voor wie dan ook.' Zeg ik tegen Jelle.

Hij knikt, blijkbaar tevreden met het antwoord dat ik hem zojuist gaf, ik glimlach even naar hem.

'Ik breng jullie straks naar Lizzy en Austin. Daar zullen jullie deze middag gaan spelen.' Zeg ik tegen Jordi en Phoebe, niet dat Phoebe het zal begrijpen.

'Oke gezellig, dan zie ik Moon eindelijk weer.' Zegt Jordi blij.

Ik glimlach. Blij dat hij het leuk vindt en helemaal niet erg.

Jelle

'Aiden, ik moest jou instructies volgen, waar moet ik heen en wat gaan we doen?' Vraag ik aan Aiden.

'Endingbourghstaat 107A in Los Angeles, en we moeten de drugs aan de goede dealer meegeven, maar eerst moeten we zelf xtc maken.' Zegt Aiden alsof het niks is.

Oke, drugsbrouwen is ook niks als je het vergelijkt met iemand vermoorden, maar buiten dat, echt legaal is het ook zeker niet te noemen. Xtc is ook gevaarlijk om te maken toch? Straks overkomt me wat, gaat het mis en komen ze erachter wat ik allemaal gedaan heb. Oke focus Jelle, er gaat niks gebeuren, met helemaal niemand.

Ik parkeer mijn auto op de oprit van het huis. Op de deur van de loods hangt een briefje. Ik stap de auto uit en loop richting het briefje.

'Jelle en Aiden, kleed je om in de auto met de zwarte kleding die jullie hebben. Mondkapjes liggen binnen, meteen opdoen! Verdere informatie in het boek bij de ton.' Staat er op het briefje.

'Ai, in de auto moeten we omkleden.' Zeg ik tegen Aiden die nonchalant tegen de auto aanleunt.

'Wat moeten we dan aan?' Vraagt hij.

'De zwarte kleren die achterin liggen duh.' Zeg ik tegen hem.

Ik open de kofferbak en gooi een hemd, trui en broek naar Aiden. Voor mezelf pak ik ook die dingen. Ik trek me bloesje uit en het witte shirt eronder. Daarna trek ik het hemd en de trui aan. Mijn broek trek ik uit in de auto, ik ga echt niet in mijn onderbroek buiten staan, al is mijn onderbroek behoorlijk sexy, maar wat wil je dan ook?

Niet veel later lopen we de loods in, op een soort van gaspit staat een metalen ton, naast de ton ligt een boek. Ik open het boek, in het boek zitten allemaal blaadjes met drugsrecepten. Na een paar bladzijdes bekeken te hebben zie ik het recept van xtc staan. In een hoek staan een paar emmers met getallen erop, volgens het recept hebben we nummer 1 tot en met 8 nodig.

'Aid, we moeten emmer 1 tot en met 8 hierheen sjouwen.' Zeg ik tegen hem.

Hij knikt en loopt naar de hoek, ik volg hem en zoek de emmers met het juiste nummer. Als ik in elke hand een emmer heb, loop ik terug naar de ketel. Ik loop terug en pak nog twee emmers. Er staan nu 8 emmers bij de ketel.

'10 scheppen uit emmer 1' leest Aiden voor terwijl hij 10 scheppen uit die emmer in de ketel schept.

Ik schep na twee minuten 15 scheppen uit emmer 2 in de ketel, de pauzes zitten erin vanwege de chemische reacties die kunnen ontstaan. Na tien minuten mogen pas emmer 3 en 4 toegevoegd worden aan het mengsel.

'Aparte ruimte he.' Zegt Aiden.

'Zeg dat wel! Kom je hier vaak voor werk?' Vraag ik aan hem.

'Opzich, maar ik heb nog nooit zelf iets mogen of moeten maken, meestal moest ik verdelen of dealen en de opdrachten hier ophalen.' Zegt Aiden.

'Oke, ik ben hier nog nooit geweest.' Zeg ik tegen Aiden.

'Ik weet het.' Zegt Aiden.

'Wat zijn jouw bezigheden voornamelijk?' Vraag ik na een tijdje.

'Drugs verdelen en schieten op de basis, af en toe moet ik mensen omleggen. Wat doe jij dan?' Vraagt Aiden.

'Ik heb pas iemand vermoord, maar meestal zijn het pakketjes bezorgen, drugs wegbrengen, soms inbreken. Niks van het echte zware werk, op die moord na.' Zeg ik tegen Aiden.

Er gaat een belletje, het teken dat de 10 minuten voorbij zijn, emmer 3 en 4 moeten nu toegevoegd worden, afgewisseld een schep, te beginnen met nummer 3, er moeten 8 scheppen per emmer aan het mengsel worden toegevoegd.

**

Het Xtc mengels is klaar, we moeten het mengel in vormpjes gieten, de vormpjes van de pillen, dat is het meeste werk aangezien we echt veel van het mengsel hebben. Aiden en ik beginnen met het overscheppen van de xtc in de vormpjes. Na 2 uur zijn we klaar. De eerst gevulde vormpjes zijn klaar, het mengel is veranderd in een pil, we halen de pillen uit de vormpjes en doen het in een bak. Als alle pillen in de bak zitten kan het verdelen beginnen, maar als we daarmee beginnen, wordt er op de deur geklopt.

'DOE OPEN, POLITIE!' Wordt er bonkend op de deur geschreeuwd.

Dit ga je niet menen...