The Beauty and the Jerk

Deel 3 hoofdstuk 15

Jelle (twee dagen eerder)

Er wordt op de deur geklopt, via de ipad kijk ik even wie er op mijn grond staan. Twee agenten, zullen ze achter onze actie gekomen zijn? Oke niet aan denken, hoe zenuwachtiger je overkomt, hoe eerder je verdacht wordt, misschien komen ze wel voor iets anders, nieuws over Rose bijvoorbeeld.

Ik loop naar de voordeur en doe hem open. 'Mogen wij even binnenkomen?' Vraagt een agent. Ik knik en ga dan een stap opzij, beiden lopen naar binnen, de laatste sluit de deur dicht. Ik ga voorop naar de woonkamer. 'Wij zijn hier voor Rose.' Zegt de zwart harige agent. Ik knik, 'die is hier niet.' Antwoord ik. 'Dat weet ik Jelle, daarom zeggen we het tegen jou. Hopelijk bereikt het dan Rose alsnog, wij kunnen haar namelijk op geen andere manier benaderen en dit gaan we niet in de kranten zetten.' Zegt de agent. Ik knik opnieuw, benieuwd wat hij te zeggen heeft. 'De vader van Rose en Jordi is gister avond vermoord. Ik weet van de beroerde bant van hun af, maar alsnog moeten ze het weten.' Zegt de agent met blond haar. 'Hoe is het gebeurd?' Vraag ik twijfelachtig aan de agent. 'Er gebeurde wat, toen vloog een andere gevangenen op hem, die gevangenen is er door een bewaker afgehaald, maar dat zorgde wel dat meneer overleed. We snappen het ook niet goed nog, daarom volgt er nog een extra onderzoek.' Verteld de zwart harige agent. Het was dus niet Drew die hem vermoorde, het was de bewaker. Ik knik even, 'zo veilig is een gevangenis dus niet.' Stel ik vast. 'Tot mijn spijt moet ik daar mee in stemmen.' Zegt de blond harige. Ik knik en sta daarna op, als teken dat ze weg moeten.

Blieb blieb, ik besluit mijn mobiel te controleren als de agenten buiten zijn. Iets later staan ze buiten. Ik loop opnieuw naar de woonkamer en pak mijn mobiel uit mijn broekzak.

Anoniem: goed gedaan, van die man ben je af. Het bekende postkantoor heeft je beloning.

Rose

Daily news: gevangenissen toch minder veilig dan men dacht.
Deze titel interesseert me wel, net was mijn eerste optreden die heel goed ging, straks komt de tweede. Nu check ik even het nieuws voor ik weer in de make-up en haar ga. Ik klik op het artikel.

Gevangenissen toch minder veilig dan men dacht

Los Angeles, maandag nacht is er in de gevangenis van Los Angeles een man vermoord door een mede gevangene en de bewaker. De twee mannen hadden ruzie, een bewaker kwam tot beiden, door een fout kostte dit het leven van de man. Hij is gewurgd, doordat de bewaker niet goed oplette wat er gebeurde is de bewaker gaan trekken, waardoor de spanning om de nek te groot werd en de man uiteindelijk geen adem meer kreeg en sterfte. Onze gedachte gaat uit naar de nabestaande, zijn vrouw die nu bang in haar eigen cel zit. Met de twee kinderen is het contact al enige tijd verbroken.

Een aantal dagen geleden waren er in twee andere gevangenissen in De Verenigde Staten van Amerika ook al mensen vermoord. Hopelijk keert de veiligheid snel terug. Naar: Leroy Vandergeld.

Ik schrik even, dan bedenk ik me. Waarom zou ik schrikken, hij wilde mij ook dood hebben. Deze man was ziek in zijn botte kop. Ik moet dit niet erg vinden. Op zijn acties bekende hij geen spijt. Ik slik even en loop dan naar de make-up. Meteen wordt eerst het oude eraf gehaald, blijkbaar wordt alles opnieuw gedaan. 'Wil je de zelfde kleuren?' Vraagt Lisa. 'Kan je koraalblauwe eyeliner doen in plaats van de aqua?' Vraag ik aan haar. 'Ja tuurlijk, hier zijn drie koraalblauwe eyeliners. Kijk maar welke jij wilt.' Zegt ze en ze overhandigd me drie eyeliners. Een van Dior, een van Chanel en een van Burberry. De eyeliner van Chanel is mooiste koraalblauw. 'Deze graag.' Zeg ik tegen Lisa. Ze knikt en neemt hem aan. Gelijk begint ze met het opmaken.

Als Lisa klaar is komt Jacob binnen. 'Ik ga wat catwalk haar maken als dat mag.' Jubelt hij enthousiast, waardoor ik spontaan moet lachen. 'Het ging goed he, je deed het goed en je zag er zo mooi uit.' Zegt Jacob op zijn leuke homo manier. Hierdoor moet ik nog langer lachen. 'Het ging zeker lekker.' Vertel ik hem tevreden. Daarna begint hij met het uithalen van mijn oude hair look. 'Ow Jacob, waarom moet je nou weer zo veel klitten maken.' Hoor ik hem tegen zichzelf mopperen. Ik grinnik opnieuw. 'Zolang je me niet te veel pijn laat leiden boeit het me niks.' Zeg ik tegen hem. Hij sprayt wat in me haar en gaat dan verder met het kammen van mijn haar en het verwijderen van klipjes.

Als het weer glad is, pakt hij spuitbussen, blauw en zilver. Hij verdeeld mijn haar in 9 delen. En sprayt 6 van de 9 delen in kleuren. Hij laat het even drogen, als het droog is begint hij met vlechten. Een dunne vlecht, een normale vlecht en een dikke vlecht. Daarna vlecht hij met deze drie vlechten een vlecht, wat dus een gaaf effect geeft. Ik ben net klaar als ik een seintje krijg dat ik zo op moet. 'Thanks.' Zeg ik tegen Jacob, hij steekt zijn duimen op. Daarna loop ik het de vrouw mee, eerst naar de kleedkamer, snel mijn jurkje uit, een mini string aan, een broekje zonder onderbroek zit namelijk niet en daarna mijn hemdje aan. Ik ren als ik klaar ben het podium op, het publiek begint mijn naam te schreeuwen. 'Ik ben terug Praag, zijn jullie klaar voor een feestje?' Schreeuw ik door mijn microfoon. Het publiek begint opnieuw te juichen, dit beschouw ik als een ja. Ik zucht tevreden en start dan de eerste noot van mijn liedje, daarna zetten de instrumenten in.