Suç mudur,
hercai kahverengiyi kesmek kollarından?
Taze meyve,
dalında özlem demektir...
Günaydın(!)
Kış geldi...
Kara çarşafını dökündü kayaç.
Rahmine sığındığım ütopyanın
enkazından gözyaşı toplamak
gibi,
pas tutmuş ince demir çizgiye sarılmak,
gökyüzünde kümelenen toz bulutu,molozlar arasında
savaşmak gibi,
eser miktarda umut...
Sıksan kanlı mürekkebini
vebal denilen kimliğin,
vallahi
tertemiz delirirsin...
Ulan!
İster misin,
akıllının biri çıkıp suçluyum diye bağırsın sokak ortasında yarı çıplak.
Olur mu olur...
Peki,
suç mudur hercai kahverengiyi kesmek kollarından?
Sevişmek bir nebze kıt kanaat,
yerkabuğu,
bürokrasi ile yönetilmelidir...
Çalmak haram...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
METAFORİZMA
PoetryNe kadar gerçek olursa yazdıklarım, o kadar derine gömeceğim yüzündeki kırıkları... Beni anlaman değil derdim, karanlığımı üzerine yakıştırman . Hadi kendini günyüzüne çıkar! " by son mısra"
