Piraye;
Gerdanından sızlıyorum geceye.
Bam telimin kanayan sesi,
gözlerinin tenhasına sığındım
su toplamış avuçlarımın içi,
Tuttuğum kalemin ağırlığını taşıyorum,
Susuyorum,susuyorum sayfalara...
Piraye;
Uyur gezer kalabalıklarda yürüyorum.
Yağmurundan tanıyorum teninin şehrini.
Islandığımda,
ıssızlığımdan utanıyorum.
Günahın çıplaklığında ellerim duvar,
kupkuru,
dilim damağım dudaklarında,
sokaklarında lâl,
harabe izler bırakıyorum...
Piraye;
Söz kalınmış zaman ayracım,
geç verilmiş sözlerine tutunamadığım.
Hasretine bölündüm an be an!
Ki o anlardan her biri sen!
Işık bir çizgiden kırılmış saçlarında,
o an ki;
Güneş,ufukta asılı kalmış,
Yazılı kalmış ahlar yüzümde,
biçare,
bi'çarem,
Yaşam kanıtım...
Verseydin ya beni toprağa!
Yüzümdeki acıyı kursağımda toparlayarak...
sevmeden önce,
gitmeden önce,
ölmeden önce...
Piraye;
Karanlık bana muhtaç
Ben sana...
Kalpsizliğim,
Hissizliğim,
Düşüncesizliğim...
Piraye;
Gerdanından sızlıyorum geceye..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
METAFORİZMA
PoetryNe kadar gerçek olursa yazdıklarım, o kadar derine gömeceğim yüzündeki kırıkları... Beni anlaman değil derdim, karanlığımı üzerine yakıştırman . Hadi kendini günyüzüne çıkar! " by son mısra"
