İYİ Kİ

15.bölüm

Multi=Elif'in nedime elbisesi

İyi okumalar...

Ev işini hallettikten sonra mobilyacıya gitmiştik. Salon ve yatak odasını almıştık fakat mutfak ve bid oda daha duruyordu duruyordu. Bir hafta içinde onları halledip kına gecesi yapacakmışız.

Tabii bu bir hafta içinde Açelya ve Deniz'in kına gecelesi ve düğünleri olacaktı. Salı günü. Herşey üst üste gelmişti ve ben nasıl yetişeceğimi bilmiyordum. O kadar yorulmuştum ki bu oyundan...

Duygularımı kontrol etmem, mutlu olmaya çalışmam, sahte birşey için ordan oraya gitmem... Hepsi ağır gelmeye başlıyordu.

İster istemez suratımı astığımda Özgür de mutsuz oluyordu. Benim yüzümden o da üzülüyordu, yoruluyordu...

Şimdi ise parkta oturmuş çiğdem yiyorduk. Özgür çiğdem yerken kolunu omzuma atamayacağı için koluna girmemi istemişti. Kol kola çiğdem yiyorduk 10/10...

"Kızlar elbiselerinizi beraber alacağız, nedimem olacaksınız yanımda böyle beraber fotoğraf çekileceğiz." diye hevesli hevesli anlattı Açelya.

"Sanırım beni kovacaklar bu gidişle. Daha yeni başlamışken ayda kaç kez izin alıyorum." dedim umudu kesmişçe.

"Kızım bir ay al sen toptan zaten o ayda düğün de olur balayı da olur." dediğinde şaşırdım.

"Balayı mı? Özgür balayına gitmeyeceğiz dimi."

"İstersen gidelim bana farketmez." dedi omuz silkip.

"Halimize bak ya bizim bunları heyecanla ve mutlu bir şekilde konuşmamız gerekirdi, gerçi en başta bu oyunu oynamamız gerekirdi de hadi neyse. Delireceğim." deyip çiğdem kabuğumu yere fırlattım.

"Elif ben çok mu memnunum bu durumdan? Her an şikayet ediyorsun cidden yeter." demişti sert sesiyle. Bu sesini duymayalı uzun zaman olmuştu...

Haklıydı ne diyebilirdim ki?

"Ya sizin aranızda hiç mi birşey yok? O kadar nişanda dans ettiniz ev bakmaya gittiniz her an yan yanasınız illa ki birşeyler olur." diyen Açelya'ya hayretle baktım. Nasıl açıkça söyleyebiliyordu bunları.

İkimizde sessiz kalırken çiğdemlerimizi yemeyi bırakmamıştık. Hala kol kola hiçkimseye bakmadan, gözlerimi bankların ayaklarında gezdiriyordum.

"İtiraz etmediniz?" dedi İnci heyecanla.

"Yeter bu kadar, Alper sizin iş ne oldu?" deyip konuyu değiştirdi Özgür.

İtiraz etmemişti, ne o ne ben. Ve bana nişanda dedikleri...

"Sizin nişanda kayınpederimle konuşuyordum. İstemeye gideriz bugün yarın." dediğinde gülümsedim.

"Çok mutlu olursunuz inşallah." dediğimde kızlar buruk gülümsememi görmüş olacaklar ki sadece tebessüm ettiler.

"Sen? Sen mutlu değil misin?" dedi Özgür.

Neden bu soruyu sormuştu ki şimdi.

"Değilim, nasıl mutlu olabilirim ki. Sahte birşeyin içindeyiz farkettin mi bilmem. Mutlu olmam için bir sebep yok." dediğimde bana döndü.

"Mutlu olman için bir sebep yok mu ?" dedi sorarcasına kaşları çatık.

Başımı salladım. O da sallayıp önüne döndü. Yine sessizlik oluşmuşken bu sefer Arda konuştu.

"İpek, biz de artık ilerlesek mi?"

"Senem bitmedi Arda, nasıl ilerlememizi düşünüyorsun? " dedi yine kısık sesiyle.