Once Upon a Crush (UNDER REVISION)

Chapter 49

Elijah Vera POV

Nakaupo ako ngayon sa sa sofa sa harap ni Iñaki at Levy. Nagulat talaga ako kanina pero hindi lang dahil kay Levy pati nadin kay Iñaki. I know they owned this hospital, but I didn't know na siya na pala ang namamahala nito.

I mean he's basically in his residency, well if he's capable then why not.

"Is nobody gonna talk? I mean we've been staring at each other for about 10 minutes now?" Pagkasabi niya non ay tumayo ito sa sofa kong saan sila nakaupo ni Levy at pumunta sa direksyon ko, eventually umupo siya sa tabi ko.

"I can't seem to believe what Im seeing right now, Elijah Vera! Wow! The famous Elijah Vera! Just how many years has been since we last met?" Nagtaka ako, ang sabi sa akin nina Julliana ay patay na ako sa mga mata ng tao na naiwan ko dito pero bakit parang walang alam si Iñaki.

"Uhmm... it's been like twelve or thirteen? I lost count" Nagbago ang aura niya, ganon naman siya. In this lifetime I think na meet ko ang tatlong iba't ibang Iñaki, the first was in abroad, the second is on my birthday onwards and lastly the version of Iñaki right now.

And if I were to choose mas gusto ko ang aura niya ngayon, he seems careless and free.

"Where have you been? Impossible na dito sa Manila kasi ng bumalik ako wala ka, so saan? Ako I study at Baltimore" Nagulat ako sa sinabi niya, Baltimore? Don't tell me it's....

"John Hopkins? Wow! It's my dream med school!" Actually yon ang plano ko before pero pinigilan ako ni Ate Doline, ewan ko din ba nabibigla din ako sa mga desisyon niya.

"Wait? I thought your gonna study at UP?" Halos mapairap siya sa sinabi ko.

"Don't get me started kasi hindi ko sasabihin, basta it's complicated and then I just found myself there in John Hopkins studying my ass off. Just got back a year ago and so" Napatigil kami sa pag uusap ng tumikhim si Levy, right! Nandito siya, napaayos ako ulit ng tayo dahil sa inasal niya.

"Buhay ka Eli?" Hindi na ako nagulat ng yon ang itanong niya, sasagot na sana ako ng biglang tumawa si Iñaki.

"Uhh! Mr. Portia? I didn't know you actually know each other but I really find your question ridiculous hahaha because obviously she's alive, you can actually see her in front of you?" Napansin ko na parang naiinis si Levy sa inasta ni Iñaki pero hindi nito inalis ang tinggin niya sakin.

"Ah! Iñaki can we, uhmm can we talk later? Kakausapin ko lang si Levy, if that's okay with you?" Humawak siya sa baba niya at mukhang nag isip.

"Fine! Fix your little lovers quarel, iiwan ko na kayo dito. Ill be checking some of my patients, Ill be back in an hour enjoy your talk" Elagante itong tumayo at tinapik ang balikat ko at ng dumaan siya kay Levy ay ganon din ang ginawa niya. Nang makalabas si Iñaki ay hindi mabining katahimikan ang bumalot sa opisina niya.

Mga titig lang ni Levy ang napapansin ko. I should talk.

"Uhm... H-hello?" Gaga ka talaga Eli! Hello? Parang isang araw ka lang nawala ah!

"So, you're alive? Paanong?" Napansin ko na nag iisip siya kaya inunahan ko na siya. Kinuwento ko ang mga bagay na nangyari sa loob ng labing dalawang taon, katulad ng mga naunang reaksyon ng mga kaibigan ko ay nagulat din siya sa lahat ng mga impormasyon.

"Hindi padin ako makapaniwala you're alive! All this time youre trying to live! Ive heard about Architect, nalaman ko sa Mommy ko sana pala maaga kong inalam edi sana nadamayan kita" I know, ganon talaga si Levy. Kahit noon palagi talaga niya ako dinadamayan lalo na kong kailangan na kailangan ko.

"It doesn't matter now Levy... past is past and whatever that happen it brings me in the right life I fit in. It's not easy because to gain it I need to lose the person who is so important to me, kahit ano namang nangyari, my brother remains here" Itinuro ko ang banda ng dibdib ko kong nasaan ang puso ko pagkatapos ay ngumiti ako sa kanya.