Chapter 5

211 15 1
                                    

Elijah Vera POV

Nakatulala padin ako sa lamesa namin, nag kaayaan kase kame na kumain muna sa labas bago umuwi kaya naman mag kakasama padin kameng mag kakaibigan.

Hindi pa din mawala sa isip ko ang pag sundo ni Emman kay Trisha kanina, hindi ko kase ma assess nang ayos kong ano ba talaga ang nararamdaman ko. Nasasaktan ba ako? Kase kong may anong kirot akong nararamdaman sa puso ko kaso bigla kong naiisip, normal ba to nararamdaman ko?

Napailing ako sa sarili ko, no. Masyado pang maaga para don, alam ko na wala pa ako sa punto na yon. Hindi pwede.

"Hey? Are you okay? Akala ko ba don't make it a big deal? You look like shit" Rinig ko na sabi sa akin nang katabi kong si Julliana, hindi ko napigilan ang mapa buntong hininga. Trust me, Julliana I don't want to make this a big deal too.

Hindi ko lang ba talaga maintindihan sa sarili ko kong bakit ako nag kakaganito.

"I don't know... I can't understand myself. Eh ano naman diba kong sinundo siya? Alangan naman diba? Susunduin talaga siya jowa niya yon eh at isa pa kaya ko din namang mag pasundo kong gugustuhin ko! Kaya ewan ko ba din ba" I tried to sound jolly as I say those things to ease the bitterness in my words, pero hindi rin nag tagal yon dahil hindi naman talaga yon ang nararamdaman ko.

Wala sa vocabulary ko ang mag panggap, I can't mask my emotion, I'm always the transparent one. Hindi kong alam kong sadya bang ganon lang ako kadaling basahin o sila lang talaga ang nakakagawang basahin ako kaagad na halos hindi ko na talaga matago sa kanila ang lahat nang nararamdaman ko.

"Hoy bakla ka! Sure ka bang kaya mong maki sama kay Trisha?" Yet again, I heard the concern in their voices.

"Syempre naman no, wala namang kinalaman ang nararamdaman ko sa kong anong klaseng tao si Trisha. If may selos man ako sa relasyon nina hindi ibig sabihin dapat ko nading layuan yong tao, mabait naman siya eh" This time I genuinely smile to all of them, mukha namang nakahinga sila nang maluwag nang dahil doon, as they should!

Hindi naman ako katulad nang iba na kapag gusto ay gagawin ang lahat para makuha, kahit umaabot na sila sa point na nakakasira na sila nang relasyon nang iba. Wala yon sa balak ko, happy crush ko lang naman si Emman. He is just a happy motivation.

"Pero alam niyo mga bakla, iba talaga ang pakiramdam ko diyan kay Trisha eh. Fifty-fifty baga? Parang asa loob ang kulo" Mataray na pagkakasabi sa amin ni Carol bago pinag patuloy ang pagkain. Napaisip naman ako, wala namang doubt na mabait talaga si Trisha kase kita naman kanina how she makes an effort na maka close ang mga kaibigan ko.

But on second thought ay magaling din talagang mangilatis nang tao si Carol, ever since nakilala ko yan ay wala pang mintis ang mga nakilatis nan. Laging on point kaya lang hindi naman siguro namin dapat husgahan agad si Trisha, ano man ang mangyari in the future, whether mabait ba talaga siya o hindi atleast ako nag effort ako to be friend with her and only show pure kindness towards her.

"You know what guys... Kain na lang tayo and just go with the flow. Kong totoo man kase yang mga instinct ni Carol about her ay siya na mismo ang hindi makakatagal sa barkada natin. Remember, hindi tayo bet nang mga ganong klase nang tao" Very well said, Ceshiah. Iyon talaga ang pinaka on point sa lahat nang napag usapan namin today.

"Tama! Kaya tara na at kumain para maka uwi na tayo at hindi na gabihin pa" Sobrang gumaan ang loob ko pagkatapos nang usapan namin. Madalas man silang manggago nang isa't isa o mang bara nang isa't isa ay alam ko na totoo silang kaibigan.

One thing that I'm sure in this world would be them, they are my constant. Pang matagalan, pang habang buhay.

Nang matapos kame ay nag kaayayaan ulit kame na dumaan sa mall, dadaan daw kase nang national bookstore si Nina at Aaron dahil may bibilhin daw. Kailan pa nag ka interes si Nina sa libro? Weird.

Once Upon a  Crush (UNDER REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon