Once Upon a Crush (UNDER REVISION)

Chapter 17

Elijah Vera POV

Tahimik lang kami, hindi ako nagtangkang magsalita o magtanong hinayaan ko lang siya dahil baka hindi niya naman gustong i share kong anong problema niya, okay lang yon i respect it pero alam ko na kailangan niya ng dadamay at handa akong ibigay yon sa kanya.

Bumuntong hininga siya kaya napatinggin ako sa kanya nagulat ako na nakatinggin din pala siya sakin.

"Remember nung tinanong kita dati? Kung pwede kitang pagkatiwalaan? Valid padin ba yon hanggang ngayon?" Malungkot na pagkakasabi niya ramdam na ramdam ko na may mabigat talaga siyang problema.

"Ofcourse, It's still valid, it will always be valid!" Tugon ko, he can still trust me, wala naman akong intensyon na i kwento kong kani kanino ang mga sinabi niya sakin dahil hindi ko naman kwento ang mga yon.

Matagal niya akong tinitigan bago siya bumuntong hininga ulit.

"I don't wanna hurt her but the more i tried ako naman yong nasasaktan" Sinabi niya yon na punong puno ng emosyon.

"Then, why don't you let go for a mean time hanggang sa hindi ka na masasaktan at hindi kana makakasakit" Hindi ko alam kung tama ba yung sinasabi ko ko kung makakatulong, isa lang ang gusto ko mapagaan ang loob niya, i may not fully cheer him up but i want to at least lessen his burden even though i may not know how he really felt.

"Is it possible to hate someone you adore the most?" I know that he's talking about Trisha and until now hindi ko siya maintindihan, why is she always acting like that? Acting so bitchy and jealous to every women na lumalapit kay Emman when i can see it clearly na mahal na mahal siya nito, how come she can hurt someone like him i really can't understand her.

"Maybe you really don't hate it, siguro may mga bagay lang siyanb nasabi, nagawa na hindi mo nakasanayan and you ended up thingking that you hate it but you don't" Hindi ko alam kung narinig niya ba yon kasi hindi na siya ulit nag salita pagkatapos nun, tahimik lang kami, pero hindi pa din ako umalis dahil alam kong kailangan niya ako dito, kailangan niya ng kaibigan, ng karamay at yon lang ang maiibigay ko.

We stay like that for about two hours, walang usap, walang kibuan, napatigil ako sa pagtitig sa kanya ng tumunog ang phone ko.

Patay! Si Mame!

"Elisha! Aba nasan kana? Anong oras na aba! Umuwi kana! Puro ka lakwatcha!" Napatingin ako sa oras sa phone ko, shit! Twelve-thirty na pala no wonder kung bakit galit na galit si Mame, hindi ko na namalayan ang oras, mapapagalitan ako, inayos ko ang bag ko at tumayo, inalok ko ang kamay ko sa kanya.

"Tara uwi na tayo" Matagal na nakatengga ang kamay ko, pero tinitigan niya lang yon kaya hinigit ko siya pero dahil sa bigat niya ay nagtaob kami.

Nanlaki ang mata ko, ang tanga sana pala hindi ko na siya hinigit, nakapatong siya sakin dahil sa pagkakataob kanina, nakatinggin ako ng diretso at ganon din siya sakin, kitang kita ko ang mga mata niya.

Nakakita ako ng pagmamahal at paghihinagpis sa mga mata niyang mapungay na nakatinggin sakin, naamoy ko din ang alak sa kanya.

Walang kumibo samin nakatinggin lang kami sa mga mata ng isa't isa, bumilis naman ang tibok ng puso ko goshh oo tinanggap ko na ganito lang ang kaya niyang ibigay sakin pero meron padin akong nararamdaman para sa kanya for pete sake.

Pabilis ng pabilis ang tibok ng puso ko habang tumatagal kami sa ganitong pwesto at natatakot ako na baka marinig niya ang mga yon kaya sinubukan ko siyang itulak pero niyakap niya ako ang kanyang bibig ay nasa tapat ng tenga ko.

"I....iii..." Hindi na niya matapos ang sinasabi nya at wala na siyang sinabi pagkatapos non, sinubukan kung itayo siya para maka tayo din ako pero hindi ko siya kaya, kaya tinulak ko siya papuntang gilid and to my suprise tulog na siya mukha lasing nga ang isang to.