Aşk Asi Bir Kuştur | Liskook

1~ Gülümsemek Kutsaldır

Hikayenin Şarkısı: 5 Seconds of Summer - Lover of Mine [Medya]
(Bu arada kanal Mari oppanızın;)

- Lalisa -

Bazen güç almak için bir şeylere sıkı sıkı sarılırsınız. Bu yüzden okul çantamın kolları, benden yana çok şanssız. Kırışık ve yıpranmış görünmesinin nedeni, benim. Güç alacak hiçbir şeyim olmadığı için gerildiğimde, çantamın askılarını avuçlarımın içerisinde sürekli ezip büzüyorum.

Eh, en azından acizliğimi yansıttığım tek şey, otobüs durağında beklerken görüp satın aldığım bu değersiz çantaydı.

Elinden sıkı sıkı tutup güç alacağım kimse olmadığı gibi benden nefret etmeyen birileri de yoktu. Bir tek, okulda sadece gözlerine baktığımda nefes almayı keşfettiğim Park Jimin vardı. Beyaza yakın sarı saçları ve koca gülümsemesiyle, kime baksa gülümsetecek türden sevimli bir simaya sahipti.

Onun dışında kimse yoktu burada. Tabi... O var da denemez. O, sadece kendi arkadaş grubu için vardı, başka birini kabul etmezdi. Görmezdi ki kabul etsin?

Birde görmesi için boyadığım, belime kadar gelen dalgalı sarı saçlarım vardı. Onunkilere benzesin diye aralara attırdığım beyaz tutamlar vardı.

Fakat görmüyordu.

Varsa yoksa beni sevmeyen, boş kin besleyen insanlar görüyordu beni. Ah keşke onlar görmese de, sadece Jimin görse. Utanç verici de olsa hakaret ve nefret söylemlerinden kesinlikle daha iyi olacağına emindim.

Hayatımın ilk dışlandığım dönemi değildi. Orta okulda da her şeyim var diye dışlanırdım, kaldığım yurtta da kimse benden hoşlanmazdı çünkü oradan çıktığımda, onların aksine gidebileceğim bir yer vardı. Sadece oda arkadaşım ile iyi anlaşırdım fakat o da bin bir türlü dert ile uğraştığı için aramız çok açılmıştı.

Oysa beni dışlayan herkeste olan şey bende yoktu ve bunun boşluğu dolduramayacak kadar büyüktü ama anlamıyorlardı.

Okul çantamı sırtımdan ayırıp, dolabıma tıktım ve içinden birkaç kalem ve eskiz defterimi çıkarıp koltuk altıma sıkıştırarak, çelik dolabı sertçe kapattım.

Günün bu saati okul sessizce dolardı. Sabah olduğu için kimsenin gürültü yapacak hali olmazdı. Ve bu saatlerin en güzeli kantincilerin, kantin kaloriferleri açıp içeriyi sıcacık yapmasıydı.

Daha güzeli ise uykulu, şiş gözleri ile bir adet Jimin olmasıydı.

Hemen birkaç masa ötemde arkadaşları ile oturur ve benden bir haber şekilde arkadaşlarını sessiz sessiz dinlerdi. Ben de her pazartesi klasiğimi yapar, çikolatalı sıcak bir süt alır köşeme çekilir arada bi' müzik dinler, eskiz defterime bir şeyler çizer. Onu izlerdim.