Aşk Asi Bir Kuştur | Liskook

4~ Çizgilerin Altındaki Hisler

- Lalisa -

Kelimelerin üzerine gelişi güzel dağılan silgi artıklarını, elimin tersiyle bir kenara süpürüp, zile kaç dakika kaldığını kontrol etmek amaçlı kafamı zorla kaldırarak tahtanın üzerinde asılı duran saati dikizledim.

Öğretmen, doğum izninde olduğu için ders boştu ve dışarı çıkmamıza izin vermeyip, zorla kitap okuma saati ilan edilmiş; üstelik kimsenin sesi çıkmasın diye de koridordaki tüm kapıları açmak gibi absürt bir yönteme başvurmuşlardı.

Sınıf dolabından elime ilk gelen kitabı alıp, sıramın üzerine dike yakın bir şekilde koymuştum. Bu şekilde resim defterimi gizleyip, çizim yapabilecektim ama nöbetçi öğretmenin geldiğini fark etmediğim için, ders sonuna kadar defterime el konulmuştu.

Eskiz defterim, depresyon çukuru gibi olan hayatımda, sevdiğim tek şeydi ve onu da elimden almışlardı.

Bu yüzden ben de usana sıkıla sınıf dolabından aldığım kitabı okumak zorunda kalmıştım ama neredeyse kırk dakikadır bu, bir birine girmiş kelimelere bakmama rağmen, iki sayfadan öteye geçememiştim.

Melodisinden nefret etmeme rağmen, okulun zil sesi sınıfı doldurduğunda rahatlayarak derin bir nefes verdim ve defterimi almak için nöbetçi öğretmenin yanına adımladım.

"Lalisa, buradaki çizimleri sen mi yaptın?"

Eşyalarıma dokunulmasından nefret ederim.

"Defterimi alabilir miyim?"

Bay Jaewoon defteri elime uzatırken, gülümsedi ve "Resim kulübüne gelebilirsin." diye söylendi.

Aslında, kitap okumaktan nefret etmeme rağmen, hayatım boyu kütüphane kulübünde olmuştum. Çünkü hiçbir iş yaptıkları yoktu, hâliyle benim de saçma sapan projelerle uğraşmam gerekmiyordu.

Ama bu sene edebiyat öğretmeninin koyduğu vasat bir kural yüzünden, çıkmak zorunda kalmıştım. Kulübe artık sadece ilk sınıfları almışlardı.

Ben de bunun ardından fotoğrafçılık kulübüne girmiştim ama orayı da pek sevdiğim sayılmazdı.

Resim kulübü bana en uygun olanı olabilirdi. Birkaç basit çizim yapıp, yönetici öğretmene vermem yeterdi ama girmek istediğimde malzeme yetersizliğinden dolayı daha fazla öğrenci alınmayacağını söylemişlerdi.

"İstedim ama yer yoktu." dedim hayal kırıklığı içerisinde.

"Aslında spor kulübü sayesinde yeni malzemeler getirildi. İstersen Bay Joon ile konuşurum."

Gülümsediğimde, köşede karanlık bakışlarıyla beni izleyen Jungkook dikkatimi çekti. Onu birkaç kez okulun resim atölyesine girip çıkarken görmüştüm.

"Çok teşekkür ederim, lütfen çizimlerimden bahsedin. Resim kulübüne girmeyi uzun süredir istiyordum."

Bay Jeawoon gülümseyip, kat nöbetçiliğine devam etmek için yanımdan ayrılırken, sayfalarımı çevirerek kaba taslak, çizimlerimi kontrol ettim.