○
တင္း..ေတာင္....တင္း...ေတာင္
Alarm သံကို အျမန္ပိတ္ရင္း မကို လွည့္ၾကည့္ေတာ့ တစ္ခ်က္ညည္းကာ ျပန္အိပ္သြားတာျမင္ေတာ့မွ ခြန္းသ သက္ျပင္းအသာခ်မိသည္...
ကုတင္ေပၚမွ အသာဆင္းကာ အခန္းတံခါးကို အသံမျမည္ေအာင္ ပိတ္ရင္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္ကာ မနက္စာအတြက္ ျပင္ဆင္ေနရင္း မ မိဘအိမ္လိုက္ရမွာ စိတ္ေလးေနမိသည္...
"ခေလးေလး... ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ... ဝါးးးး "
ျပည့္ ႏိုးလာေတာ့ အခန္းထဲမွာ သူမေလးမရိွ...အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ လိုက္႐ွာေတာ့ မီးဖိုခန္းထဲမွာ ေငါင္ေငါင္ေလးရပ္ကာ ေငးေနေသာ သူမ...
ခါးသြယ္သြယ္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ယွက္သိုင္းကာ ပခံုးေပၚေမွးတင္ ၿပီး ေမးလိုက္ေတာ့ လန္႔သြားလို႔ထင္... ခြန္းသ ကိုယ္ေလးတုန္သြားသည္...ၿပီးမွ လွည့္ၾကည့္ကာ ေခါင္းေလးအသာယမ္းျပလိုက္ေတာ့ ျပည့္ အလိုမက်စြာ ... ဒီခေလး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ
"ခေလးမ ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း.. တို႔ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား..."
ခြန္းသကို ေျပာေနရင္း ျပည့္စိတ္ေတြ ႐ႈပ္ေထြးလာရသည္.. ဒီခံစားခ်က္က ဘာႀကီးလဲ... ေခါင္းထဲ တရိပ္ရိပ္ႏွင့္ မူးေဝလာသည္.. ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳး ဒီေနရာမွာ သူမ ....
ခါးကို ဖက္တြယ္ထားသည့္ မရဲ႕လက္ေတြ ေျပေလ်ာ့သြားေတာ့ ခြန္းသလွည့္ၾကည့္မိသည့္အခါ ေခါင္းကို ကိုင္ကာ ေခြၽးေစးေတြထြက္လ်က္ ယိမ္းေနေသာ မ ကို ေတြ႔သည့္အခါ ခြန္းသ ျပာယာခတ္သြားသည္...
" ..အ... အ...အုဝု...."
မ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ.... မေရ...
စိတ္ပူကာ ဘာလုပ္ရမွန္းလဲ မသိေတာ့..စကားမေျပာႏိုင္သည့္ ကို႔ကိုယ္ကိုလဲ စိတ္ပ်က္ရသ သည္... ယိုင္လဲ ခ်င္ေနတဲ့ မ ခနၶာသြယ္သြယ္ေလးကို ဆိုဖာေပၚ အသာတြဲကူခ်ရင္း တစ္႐ွဴးျဖင့္ ေခြၽးေစးမ်ားကို အသာသုတ္ေပးကာ ေရေအးေအးေလး ခပ္ေပးဖို႔ ထလိုက္ေတာ့ မက ခြန္းသ လက္ကို ေဆာင့္ဆြဲၿပီးျပန္ထိုင္ေစကာ ဆိုဖာေပၚသူမလွဲလိုက္ၿပီး ခြန္းသေပါင္ေပၚ ေခါင္းတင္၍ မ်က္လံုးမ်ားအားမိွတ္ထားလိုက္သည္....
