"NERDESİN DEDİM!"
" Ş-şey ben evdeyim."
Mahir bir saniye daha oyalanmadan telefonu kapayıp üzerinde iş tulumuyla yola çıktı.
Hep bir dinlesen, konuşsak deyip duruyordu ya işte Mahir'in kaçıp durduğu o konuşmanın artık vakti gelmişti.
***
Halime aile grubuna düşen mesajla ne yapacağını şaşırdı. Daha bir kaç saat önce pür neşe evden uğurladığı kız hiç bir açıklama yapmadan çekip gitmişti, üstelik telefonunu da sahiden kapamıştı.
Önce eltisini, sonra Sonayı aradı, ikisi de Halime ne biliyorsa o kadarını biliyordu.
Kocası gün içerisinde telefonunu meşgul etmesin diye bu grubu sessize aldığı için şimdilik haberi olmazdı ama öğrendiğinde kopacak kıyamet şimdiden gözünü korkutuyordu.
İstemeye istemeye de olsa son çare Esmayı aradı. Çocukların kreş saati olduğu için Esma da hüsn-ü hatt kursunda olmalıydı. Uzun uzun çalan telefon nihayet açıldığında Esmanın kısık sesi duyuldu.
" Efendim Halime, bi sorun yok ya?"
Bu saatte önemli bir şey olmadan aramayacağını ikisi de biliyordu.
" Esma rahatsız ediyorum ama Günay kafamı toplamak için dedemin yanına gidiyorum diye mesaj yazıp telefonu kapamış. Annesinin ablasının haberi yok, o böyle yaptıysa çok kötü şeyler olmuş olmalı. Acaba Mahir biliyor mudur diye seni aradım "
Esma bir aydan fazladır altlı üstlü yaşadığı kızı malesef çok yakından tanıyacak fırsatı bulamamıştı. Duyduklarına şaşırarak birşey öğrenirse döneceğini söyleyip kapayarak sütkardeşini aradı.
Telefon çok geçmeden açıldığında Mahirin donuk sesi duyuldu.
" Efendim abla?"
Esma bu sesten anlayacağını anladığı için doğrudan konuya girdi.
" Günay habersizden dedesinin yanına gitmiş, neler oluyor?"
Mahir bir an için tek başına Bursa'ya giden kız için endişelenecek olsa da şoförlüğüne güveniyordu. Üstelik böyle bir uzaklaşma belki herkese iyi gelirdi.
" Ben de bilmiyorum abla, öğrenmek için yalıya gidiyorum."
Esma yalı kelimesini duymayla başından kaynar sular inmiş gibi hissetti. Kocasının nişan sonrası öyle alel acele "ben bir yalıya gideyim" deyip son derece bozuk moralle dönmesinden bişe sıkıntı olduğunu anlasa bile sormamıştı. Çünkü yüzünü görmeye de adını duymaya da tahammülü yoktu o kadının.
Kardeşine kuru bir " tamam" deyip telefonu kapayarak eşyalarını toparladı. Kardeşini yalnız bırakmayacaktı.
Ablasının yaptıkları yüzünden kocasının ezilmesini istemese de yalıya gittiğinden haberi olsa iyi olur diye düşünüp ona da mesaj yazarak yola çıktı.
***
Mahir nihayet yalının önüne geldiğinde içindeki karmaşadan çıkıp aklı selim hareket etmek için Allah'tan yardım diledi. Bu gün bu kadını hayatından defetmek için son kez konuşacaktı.
Korumalar geleceğini haber aldıkları misafir için bahçe kapısını açarken Mahir özensizce arabasını park etti.
Evin kahyası Şefike, genç adamı karşılayarak arka bahçeye yönlendirdi.
Funda ilk defa kendi ayaklarıyla yanına gelen adamla ne pahasına olursa olsun doğru düzgün konuşabilmek için kendince hazırlık yapmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sûzidil
Romance"GİTMEE.. " Yine kendi sesiyle uyandı adam. Tişörtü terden sırılsıklam olmuşken iliğine kadar üşüdüğünü hissetti. Her gece rüyasında tekrar ve tekrar terkedildiği ikinci ayını yaşıyordu. Parmağında sadece bikaç hafta kalabilmiş yüzüğün boşluğuna dok...
