I'll never love again/jerrie|g×g

veintiuno

''Perrie?''

Amelia, yanına gelip kızı yanından uzaklaştırdı. Kollarını ona sarıp konuşmaya başladı.

''Burada bu kızla ne yaptığını sanıyorsun sen? Ne kadar içtin?''

''Sen nerden geldin? Bırak beni eğleniyorum.''

Perrie, kollarını kurtarıp dans etmeye devam etti. Amelia, tekrar kollarına yapıştığı anda arkasından gelen kızın sesi ile sinirle başını çevirdi.

''Sen kimsin? Bıraksana kadını eğleniyoruz.''

''Seni sikmeden önce buradan uzaklaşsan iyi olur. Ben sevgilisiyim.''

''Ben seni dinlemiyorum. Perrie git derse giderim.''

''Sabır ya çattık. Kızım sen anlamıyor musun? Siktir git şuradan.''

Amelia, Perrie'ye döndüğünde gülüyordu. Sinirleri iyice gerilmişti. Kolunu bırakmadan onu çekiştirmeye başladı. Dışarı çıktıklarında, ceketini Perrie'nin üstüne attı. 

''Bin şu arabaya Perrie.''

''Ben seninle gelmiyorum.''

''Ben de seni zorla götürürüm o zaman.''

Amelia, onu kucağına aldığında bir küçük çığlık atmıştı. Arabaya yerleştirip, kemerini bağladığında kendisi de şoför koltuğuna geçti. Araba da derin bir sessizlik vardı. Amelia ise bu sessizliği bozan kişi oldu. 

''Yanında ki kadın kimdi?''

''Ben sana hesap vermek zorunda değilim.''

''Ben senin sevgilinsem bana söylemek zorundasın. Kadın sana kendini sürtüyordu ve sen gülüyordun Perrie. Bu görüntüyü gördüğümde onu öldürmek istedim.''

''Luna seni öptüğünde, bende yapmak istemiştim. Her istediğin olmuyor.''

Amelia, yapılan imayı anlamıştı. Buna verecek bir cevabı yoktu. Özellikle karşısında ki kadın sarhoşken konuyu uzatmaya gerek olmadığını düşündü.

//

Eve geldiklerinde, Perrie'yi ayılması için küvetin içine soktu. Perrie gülüyordu, güldükçe sinirleniyordu. Soğuk suyu açtığında Perrie bir küfür savurdu.

''Siktir! Ne yapıyorsun?''

''Seni ayıltmaya çalışıyorum.''

''Donuyorum. Ayıldım yeter kapat artık şu suyu.''

Amelia, titrediğini gördüğünde dayanamayıp suyu kapattı. Havluyu aldı ve ona doğru sardı. Odaya taşıdığında üstünü çıkarmaya çalıştı fakat bir çift el ona engel oldu.

''Bırak! Ben giyerim.''

''Sakin ol bekle giydiriyo-''

''Sakın bana dokunma!''

Amelia, kıyafetleri yatağın üstüne bıraktı ve mutfağa indi. Kalbi acıyordu, ona dokunmasına izin vermiyordu. Ama ona dokunmadan nasıl yaşayabilirdi? Bu onu öldürürdü. Düşüncelerine kısa bir ara verip, ona sade bir kahve hazırladı ve yukarı çıkmaya başladı. Odanın önüne geldiğinde, yatakta ıslak kıyafetlerle uyuya kalmış Perrie'yi görünce gülümsedi. Yanına gidip, onu bir süre izledi. Sonra aklına hasta olacağı gelince yavaş hareketlerle oturur pozisyona getirdi ve kıyafetlerini çıkarmaya başladı. Perrie'nin kısık sesle söylediği şey ise onun gözünden bir yaş akmasına sebep olmuştu.

''Amelia, seni nasıl affedeceğim?''

Amelia, kıyafetlerini tamamen değiştirdiğinde onu güzelce yatırdı. Kendisi de baş ucuna oturup sevdiği kadının saçlarını okşamaya başladı. Sorduğu soruyu düşündü, kendisi de bunu bilmiyordu. Sonra geçmişi düşündü onun Perrie'yi nasıl affettiğini. Affetmek zorundaydı, çünkü hayatıydı Perrie. Onsuz yaşamak istememişti. Sonra aklına acaba beni o kadar sevmiyor mu diye düşündü içinden. Bunun bir saçmalık olduğunu ayrı kaldıkları sürede Perrie'nin acısı kanıtlıyordu. İki insanın birbirini sevmesi yetmez mi? Neden hep fazlası olmak zorunda ki? Saçlarına bir öpücük kondurduktan sonra göz kapakları usulca kapandı. 

Perrie'nin Anlatımından

Sabah uyandığımda, başım çok kötü ağrıyordu. Kafamı yana doğru çevirdiğimde Amelia'yı gördüm. Bir melek gibi uyuyordu. Fakat dün neler olduğunu ve buraya nasıl geldiğimi hatırlamıyordum. Baş ağrımı umursamayıp, meleğimi izlemeye başladım. Ona hala kırgındım evet ama çok özlemiştim. Ve onsuz nefes almak istemiyordum. İki yıl ayrılıktan sonra onu bir daha bırakamazdım. Hareketlenmeye başladığında gözlerimi ondan ayırmadım. Gözlerini açtığında ise bana bakıp gülümsedi. Onu öpmemek için çok zor dayanıyordum ama o dudakları başka biri öpmüştü. Bu aklıma geldiğinde yüzümün şeklini görmüş olacak ki gülümsemesini bıraktı. Yanımdan kalktığında konuşmaya başladı. 

''B-en kahvaltı hazırlayayım. Başın ağrıyordur, ilaç içmen gerekiyor.''

''Evet, ağrıyor.''

''Dün çok içtin sanırım.''

''Öyle oldu.''

Aramızda ki bu soğuk konuşma oldukça canımı sıkıyordu. Buna en kısa zamanda son vermeliydim. Kendimi banyoya attım.

//

Mutfağın önüne geldiğimde, yine dalmış bir şekilde yemek yapan kadını izlemeye başladım. Bir süre sonra arkasını döndüğünde sıçradı ve elinde ki tabağı yere düşürdü. 

''P-errie. Korkuttun.''

''Dalmıştın kusura bakma.''

''Ah, sıkıntı yok. Ben burayı toplayayım. Sen otur hadi.''

''Elin kesilecek bırak ben yaparım.''

''Sen kahvaltını et.''

Onu dinlemeden yanına doğru gittim ve eğilip toplamaya başladım. Çok yakın duruyordu ve bu benim alt tarafımın sızlamasına sebep oluyordu. Onunda kalbinin sesini buradan duyacaktım nerdeyse. Elimizde ki camlarla, çöpe doğru geldiğimizde, işleri biraz daha eğlenceli hale getirmek için onun arkasına yapıştım ve kendimi sürtmeye başladım. Kısık bir sesle inlediğinde sırıtmaya başladım ve ondan ayrılıp sandalyeye oturdum. Donmuş gibi orada durduğunu görünce seslendim.

''Sanırım aç kalacağız?''

''Hı, ne? Aa hemen geliyorum.''

Onun bu salak hallerine gülmeden edemedim. Kahvaltımızı bitirdikten sonra masayı toplamaya kalktık. Beni çıldırtmak istediği çok belliydi. Gömleğinin düğmelerini iyice açmıştı ve ben göğüslerini görebiliyordum. Makineye doğru eğildiğinde mükemmel kalçasını da görmüş bulundum. Tamam sanırım benim de sınırım buraya kadar. Ona doğru yaklaşıp kucağıma aldım ve mutfak sehpasına oturttum. Bacakları hemen belime yerleşmişti. Gözleri ise koyulaşmıştı. Büyük bir açlıkla bana bakıyordu ve bu benim sırıtmamı sağlamıştı. Ellerimi gömleğinin içine soktuğumda ağzından bir inilti kaçtı. 

''Beni çıldırtmak istedin değil mi Amelia?''

Cevap vermeyip, kafasını geriye doğru attığında onun da benim kadar çıldırdığını anlamıştım. 

"Ne eksikse sen tamamla,
son derece yorgunum.
Çok uykum var, öp beni,
öpersen ne güzel uyurum."
-Ali Lida

Y/N

Finallerim başlıyor, ve elimden geldiğince çabuk bölüm atmaya çalışıyorum. Lütfen beni maruz görün. Sizleri seviyorum. Yorumlarınızı ve beğenilerinizi bekliyorum. Öpüldünüz..