I'll never love again/jerrie|g×g

veintisiete

Jade'in Anlatımından

''Bana ne yapacaksan yap, ama sakın ona dokunma.''

Yüzümü elleri arasına aldığında, kafamı geri çektim. Bu hareketimle daha da sinirlendiğini anlamıştım. Gülmeye başladığında onun bir ruh hastası olduğunu daha iyi anlamıştım.

''Ah, aslında Jade onunla ilgilenen bir arkadaşım var. Hatta şuan onunla beraber.''

''Sen neyden bahsediyorsun! Bana ona zarar vermeyeceğini söyledin!''

''Angelina Hamilton sana tanıdık geldi mi? Perrie, onu çok incitmiş olmalı, bu kadar takıntılı bir manyak daha önce görmemiştim. Seni ortadan kaldırdığına göre o kaltağı kimse tutamaz.''

Duyduklarım karşısında çokta şaşırmamıştım aslında. O kadında başından beri bir şeyler vardı ama Luna ile iş birliği yapacağını düşünmemiştim. Tek düşündüğüm, sevgilimdi. Ne yani, ne sanıyordu ki.. Perrie beni hemen unutup onunla mı olacaktı.. Buna güzel bir kahkaha atardım işte. Perrie benden asla vazgeçmezdi. O beni bulurdu.. 

''Perrie, beni unutup hemen ona mı koşacak yani? Gerçekten Luna bu kadar aptal mısın?''

''Çok safsın.. Perrie, onu bırakıp gittiğini düşünüyor. Yani seni asla aramayacak.''

''Sana inanmıyorum.''

Saçımı tutup geriye doğru çekti, dudakları boynumda dolanırken bir yandan da konuşuyordu. Ben ne kadar kaçmaya çalışsam da, lanet olsun o çok güçlüydü!

''Sen benim olacaksın. Perrie, senden nefret edecek. Onu bir kez daha bırakmana katlanamayacak.''

Göz yaşlarım akmaya başladığında, fiziksel acıyı çoktan aşmıştım. Kendimi geri çekmeye çalıştıkça daha sıkı tutuyordu. 

''Belki de bu sefer başarır ve geberir.''

''Senden nefret ediyorum. Ben asla senin olmayacağım, ne olursa olsun hep Perrie'nin olacağım..''

''Sana fikrini sormadım. Hem sana dokunmayı hep hayal ettim..''

Elleri vücuduma indiğinde, her dokunuşunda kendimden nefret ediyordum. Ellerimle itmeye çalışıyordum. Güçlü bir yumruk savurduğumda, yere düştü ama gülüyordu. Tamam, deli gibi korkuyorum. Perrie, lütfen gel! 

//

Perrie'nin Anlatımından 

Angelina'nın uzun ısrarları sonucu onun evine gelmiştik. Bana polis arkadaşlarının olduğunu ve her neredeyse bulacağını söylemişti. Ben sadece bekliyordum. Elimden bir şey gelmemesi sinir bozucuydu. Onun kendi isteğiyle gitmiş olduğunu düşünmüyordum. Benim Amelia'm bize bunu yapmazdı. Kaçıncı telefon aramam olduğunu bilmiyordum ama her defasında aynı sesi duyuyordum. Ulaşılamıyor.. Mesaj kutusuna girip, yazmaya devam ettim.

Perrie: Eğer kendi isteğinle gittiysen, neden benimle konuşmadın! (01.30)

Perrie: Lanet olsun Amelia. (01.35)

Perrie: Ölüyorum, bu acı çok fazla. (01.45)

Perrie: Ya sana bir şey olduysa?(01.47)

Perrie: Kafayı yiyeceğim. (02.00)

Perrie: Eğer bu mesajları görüyorsan, lütfen sevgilim.. Lütfen gitme. (02.10)

Perrie: Sen gidersen, ben yaşayamam. (02.15)

Perrie: Beni bırakmana dayanamam. (02.15)