I'll never love again/jerrie|g×g

treinta y dos

Perrie'nin Anlatımından

Aldığım mesaj ile yüzüm gülümsemişti. Bunun Amelia olduğundan emindim. Angelina ile olan yemeği atlattıktan sonra kesinlikle bu işi çözmeliydim. Bu yüzden Amelia'ya bir mesaj yollamıştım.

Perrie: Seni 1 saat sonra evde bekliyor olacağım. 

Angelina'nın geldiğini belirten mesajıyla evden çıktım. Angelina lüks arabasının önünde beni bekliyordu. Siyah bir takım giymişti ve oldukça güzel gözüküyordu.

''Perrie, çok güzel olmuşsun.''

''Teşekkür ederim. Nereye gidiyoruz? Biliyorsun bir saat olarak anlaştık..''

''Merak etme seni fazla tutmayacağım. Nereye gittiğimiz ise bir sürpriz..''

Bir süre sonra, şık bir restorana gelmiştik. Bu kadar hazırlığı neden yaptığını anlamlandıramadım.

''Sanırım beğenmedin. Başka bir yere gidebiliriz.''

''Ah, hayır. Sadece bu kadar hazırlığa gerek olmadığını düşünüyorum.''

''Her şeyin en iyisini hak ediyorsun Perrie.''

Cevap vermek yerine gülümsemiştim. Bana olan ilgisini artık her fırsatta belli ediyordu ve ben bu durumdan oldukça rahatsızdım. İçeri geçip bir masaya oturduğumuzda siparişlerimizi verdik. Onun anlatacağı şeyi tahmin ettiğim için konuyu ben devralmak istedim.

''Sanırım benimle ne konuşmak istediğini biliyorum, bu yüzden izin ver ben konuşayım.''

''Ah, peki. Seni dinliyorum.''

''Angelina gerçekten çok güzel bir kadınsın. Seni gören herkes eminim ki bunu sana söylüyordur. Bana olan ilginin farkındayım. Özellikle bir ay içinde yanımda olduğun için sana minnettarım. Seni bir arkadaşım olarak gördüm hep, o gitmiş olsa da benim kalbim ona ait. Ne kadar zaman geçerse geçsin öyle olacak. Seni ümitlendirdiysem özür dilerim fakat bu ruh bu bedende olduğu sürece hep onun olacağım. Umarım anlatabilmişimdir. Yemek için teşekkür ederim ama benim gitmem gerekiyor artık.''

Tam kalkacağım sırada elimden tutu ve beni durdurdu. Sinirle ellerimi geri çektiğimde konuşmaya başladı. 

''Hiç mi şansımız yok? Neden onu unutamıyorsun? Seni bırakıp gitti kalbini kırdı ve sen hala onu seviyorsun. Neden Perrie? Onda olup, bende olmayan ne?''

''Bana bir daha sakın dokunma. Seni üzmemek için çabalıyorum fakat sabrım tükeniyor. Nedenini mi merak ediyorsun çok basit, çünkü ona aşığım. Bence artık arkadaş olarakta görüşmemeliyiz.''

''Perrie, ben özür dilerim. Bunların hepsini unutalım. Ben arkadaşın olarak kalmak istiyorum. Sana söz veriyorum bir daha bu konuyu açmayacağım. Ben fazla ileri gittim ve haddim olmayan cümleler kurdum ama lütfen beni affet. Buraya geldiğimiz gibi, iki arkadaş gibi seni evine bırakmama izin ver yalvarırım.''

Bir kaç dakika düşündükten sonra, arkadaş kalabileceğimizi düşündüm. Ben ona açık bir şekilde belirtmiştim ne de olsa... Bir ay boyunca bana çok yardım etmişti ve ben onu yüz üstü bırakamazdım. 

''Tamam Angelina. Umarım bana verdiğin sözü tutarsın.''

''Bundan şüphen olmasın.''

//

Angelina beni bıraktıktan sonra eve doğru ilerlemeye başladım. Çantamdan anahtarları çıkaracağım sırada, arkamda hissettiğim sıcaklıkla adeta donmuştum. 

''Onunla bu saatte dışarda ne yapıyordun?''

Amelia... Şu an bana oldukça yakın duruyordu ve benim başım dönmeye başlamıştı. Sıcak nefesini bilerek boynuma üflediğini biliyordum. Beni çıldırtmak istiyordu ve kesinlikle bunu başarıyordu. Kolumdan tutup beni kendine çevirdiğinde aramızda ki mesafenin kısalığına bir küfür ettim. Neredeyse burun burunaydık ve kesinlikle kalbim atmayı bırakmıştı.