flowers in the attic |nomin

7

"Duydun mu?Sadece ikimiz dedi."

"Milyon dolarlık mirası olacak peşinde bir sürü erkek olur."

"Artık odaya dönmeliyiz.Geliyor musun Jeno?"

"Hayır,şimdi değil."

Jaemin odaya çıkarken o da evi gezmeye başladı.

İlk girdiği odada "büyük babaları" vardı.Adam oldukça kötü gözüküyordu.Bir diğer odada ise annesi Bay Pak ile,yine,konuşuyordu.

"Bu gece olmaz."

"Herkesin konuştuğu şu kuğu yatağını görmek istiyorum."

"Yatağımı kimse konuşmuyor." ve gülüşmeler. 

Jeno annesinin odasını merak edip odayı aramaya başladı.Odayı bulup girdiğinde karşısına büyük bir yatak çıkmıştı.Oda çok şık ve zarif düzenlenmişti.Tam odadan çıkacakken aynanın önünde babasının annesine aldığı kolyeyi gördü.

...

Min Jae çocuklarını kontrol etmek için hızlıca odaya girdi.Odada Jenoyu göremeyince telaşla Jaemin'i uyandırdı.

"Jeno nerede?JENO NEREDE?"

Jaeminde telaşlanarak konuştu.

"Bilmiyorum,etrafa bakmaya gitmişti."

"Birileri sizi öğrenirse neler olur biliyor musunuz?Tam da her işim yoluna girmeye başlamışken."

"Sesimizi çıkarmadık,bizi kimse görmedi."

"SIRF BU YÜZDEN ODADAN ÇIKMAYACAKSINIZ."

"Bizi sonsuza kadar burada tutamazsın."

O sırada odaya giren Jeno ile annesi ona dönmüştü ve sert bir tokat atmıştı.

"Bunu bir daha yaparsan seni kırbaçlarım.Jaemini de."dedi ve Jenoyu iterek odadan çıktı.

....

Sabah herkes çok sessizdi.Odadaki tek ses ikizlerin çatal sesleriydi.Herkes bu kadar sessizken odaya anneleri girmişti.

"Günaydınn."

Jeno ve Jaemin annelerine soğuk gözlerle bakıyorlardı.Anneleri yavaşça masaya ilerleyip konuştu.

"Sorun ne?Noel babaya hediyeleri geri almasını söyleyeyim mi?"

Mina korkarak Jaemin'e baktı.

"Oynayın.Şuraya geçin."

İkizler masadan kalkarken anneleri yanlarına oturmuştu.

"Dün gece için üzgünüm.Kırbaç konusunda ciddi değildim,hiçbirinde değildim.Yakalanacağınızdan ve her şeyi kaybedeceğimizden korktum.Sizi incitecek bir şey asla yapmam."dedi ve Jenoyu öptü.

"Tekrar özür dilerim."

"Peki ya Bay Park?"diye sordu Jaemin.

"Sizi beraber gördük.Beraber misiniz?"

Anneleri biraz telaşlanmıştı ama fark ettirmemeye çalıştı.

"Dediğim gibi babamın avukatı ve bize yardım ediyor.Bu kadar yakınlaştığımız için mutlu olmalısınız."

Min Jae çocuklarının bir tepki vermediklerini gördüğünde başını öne eğdi.

"Bu tamamen hataydı."

"Ne?"

"Buraya gelmek hataydı.Baksana size ne yaptı,bana da.Hemen gidelim.Başka bir yerde yeni bir hayat kuralım.Para çocuklarımın beni sevmemesine değmez."

Jaemin bütün olanları şüpheli gözlerle izliyordu.Annesi kalkıp kapıyı açtı.

"Şunu bilin ki gidersek bir daha asla dönemeyiz."

Jeno oturduğu yerden kalkıp annesinin yanına gitti.

"Seni tabi ki seviyorum anne."dedi ve ona sarıldı.

Daha sonra sarılmalarına ikizler ve Jaemin de katıldı.

....

Her tarafta çiçekler açmıştı.Dört çocukta yine tavan arasına çıkmış saklanıyorlardı.İkizler televizyon izliyor,Jaemin de yaptığı takvimi işaretliyordu.Duvar neredeyse dolmuştu.Çatıda kitap okuyan Jeno'nun yanına gitti.

"Hey."

Jeno irkilerek Jaemin'e baktı.

"Ne yapıyorsun?"

"Afedersin.Sadece bir yıldır burada olduğumuzu söylemek için gelmiştim.

Sonra ikisinin arasında sessizlik oluştu.

...

Jaemin üstündeki gömleği çıkarmış banyodaki aynada vücudunu izliyordu.Annesi ona büyüdüğünü ve vücudunda bazı değişikliklerin olacağını söylemişti.Ve Jaemin o zaman fark etti ki kendine eskisi kadar bakmıyordu hatta biraz kilo bile almıştı.Banyoya giren Jeno ile bütün düşüncelerinden sıyrıldı ve telaşlandı.

"Ah,af edersin.Senin burada olduğunu bilmiyordum."dedi Jeno gözlerini kaçırarak.

"S-sorun değil."

O sırada kilit sesi duyulmuş ve ikisi de korkuyla birbirlerine baktılar.Jaemin hızla gömleğini giymeye çalışsa bile büyük anneleri banyoya girmiş ve ikisini de görmüştü.

"Sizi elbet yakalayacağımı biliyordum."

"Hiçbir şey yapmıyorduk."dedi Jeno.

Kadın Jaemin'e bakıp konuştu.

"İnce vücudunla,pürüzsüz yüzünle,o tatlı gülümsemenle herkesi etkileyebileceğini sanıyorsun değil mi?Üvey kardeşini bile etkilemeye çalışıyorsun."

"Hayır,Jaemin'i yanlışlıkla böyle gördüm.Yanlış bir şey yapmadık."

"Kardeşin neredeyse çıplak sana izin vermiş.Hemde ikinizde erkeksiniz."dedi iğrentiyle.

Eline banyo dolabında duran makası aldı.

"Saçlarını kafa derine kadar keseceğim.Otur şuraya."

"Ona dokunma."

"Oo bak sen.Ya kardeşinin saçlarını keserim ya da dördünüz bir hafta boyunca aç kalırsınız."

"İkizler hiçbir şey yapmadı."

Kadın makası Jeno2nun eline verip konuştu

"Bence saçlarını kesen kişi o olmalı."dedi ve çıktı.

...

"Ben hala açım."dedi Minho.

"Krakerlerimi yiyebilirsiniz."

İkizler krakerleri yerken Jeno ve Jaemin masaya oturmuşlardı.Jaemin ağlamaklı bir sesle konuştu.

"Bunu bize nasıl yapabilir?"

"Jeno saçlarımı kesmelisin yoksa hepimiz açlıktan ölücez.Hemde benim yüzümden."

"Hayır biz bir şey yapmadık,özellikle sen Jaemin.Sen hiçbir şey yapmadın."

"İkizler iyi görünmüyor."

"Yukarıdaki fare kapanlarına bakabilirim."

Kapı sesiyle o tarafa dönmüşlerdi.Büyük anneleri yüzündeki soğuk ifade ile sepeti masaya bıraktı ve çıktı.Jaemin ve Jeno şaşkınca birbirlerine baktılar.Sonra sepeti alıp yemekleri yemeye başladılar.

Gece Jaemin rahatsız edici bir hisle uyanmıştı.Ellerini saçlarına attığında ise görmek istemediği bir görüntü ile karşılaşmıştı.

kontrol etmeden atıyorum yanlışım varsa özür dilerim <3