LIGAYA (OPM COLLECTION #1)

KABANATA X

UNDRICK

I am now seeing the girl I love.
I am now hugging the only girl whom I feel to be loved.

"Kailan ka dumating, Khia?" Narito kami ngayon sa gilid ng dalampasigan. Nagpapahinga ang ulo niya sa balikat ko.

"Nang isang linggo lang. I really miss you, Drick." Nakatingin lang siya sa mga maliliit na alon. I feel the same way.

"Bakit ka nawala nang ilang years? Bakit mo'ko iniwan na parang tanga?" Thanks to the cold breeze of the ocean, he can't see my teared eye.

"Drick, I'm sorry. Let's talk about it nalang kung handa na'ko, please?" I nodded. Gusto ko rin naman munang sulitin ang oras na'to. Pero, ano ba 'yong dahilan niya para hindi niya masabi ngayon na? Sobrang bigat ba?

"Khiallah, darling?" She faced me.

"I'm not mad at you, okay? I understand you, just tell me your reasons anytime. I will listen." I kissed her forehead but the scene when I kissed Precilla flashed on my mind. Fuck!

"Thank you, Drick." Tumayo ako at inilahad ang kamay ko.

Kinuha niya ito, "Saan tayo pupunta?" She was smiling at me.

"Maglakad-lakad lang tayo. Na-miss ko  na kasi." Hinawakan ko ang kamay niya na parang ayaw ko na itong bitawan pa.

"Kumusta kana, Drick? Champion pa rin ba?"

"Oo naman. Naalala ko pa rin kasi 'yong mga payo mo, e." She's my inspiration kaya bawat laro ko panalo.

"Where are you now staying?" I am hugging her right now under the crescent moon.

"Saan pa ba? Edi sa bahay namin, Drick," She said sarcastically. Hindi pa pala nila iyon ibinenta. Matagal ko na kasi iyon binibisita at umaasang babalik siya roon.

"Sino kasama mo?" She looked at me tsaka tumingala. The amusement on her eyes plastered when she saw the moon.

"Ako lang," She said while still looking above.

"Wala kang kasama? Hindi pwede 'yon, Khiallah. Doon kana muna sa bahay, for sure Mommy and Daddy will be happy. "

"Pupuntahan ko sila but no, I can't stay in your house,"

"Okay, I will respect your decision." I smiled to her.

"But, promise me mag-ingat ka." Tumango siya. Lumalalim na ang gabi at napagdesisyunan naming bumalik na sa bar at para maka-uwi na.

"M-abuti naman hindi kayo nalunod, Pre." Tyugi's now drunk. Napansin kong gabi-gabi nalang ito lasing, ewan ko sa lalaking 'to. Mukhang alak na ang dumadaloy sa katawan niya.

"Is he your friend, Drick?" Tumango ako. Hindi niya kilala si Demitri but he knows her.

"Hi, I'm Demitri, since h-hindi naman tayo close, open na lang!" Tumawa ito. Tinitingnan na siya ng maraming tao dahil ang lakas ng tawa niya. Iba talaga tumawa ang lasing. Inilublob niya ang ulo niya sa mesa.

"Let's go, i-uuwi na kita." Inangat niya ang mukha niya.

"Pre, hindi ako pumapatol sa lalaki." Tumawa siya nang nakakaloko. Khiallah is also laughing hard.

"Baliw." Umiling-iling ako.

I looked around. Madami pa rin namang tao ngunit hindi ko na makita sina Precilla. Gusto ko talagang humingi ng pasensya sa kaniya. Hindi ko naman ginustong gawin 'yon.

"D-drick, kung hinahanap mo si Precilla, umuwi na sila." Pilit ko itong inintindi, sa sobrang kalasingan niya hindi ko na maintindihan 'yong binibigkas niya.