That Dream Turned Into Nightmare [COMPLETED]

Special Chapter

Bar*

Salvacion Lopez Point of View

"I dedicate this song... For all those people who are still suffering, but contented." ani ko nang makatungtong sa entablado. Kinuha ko ang mic at sinenyasan ang ibang kabanda. "Story of my life... by One Direction"

I dedicate this song for my self.

Nag palakpakan ang mga tao at kasabay nun ang pag pagtay ng ilaw. Until unti rin itong bumukas at itinapat saakin nang mag umpisa akong kumanta.

[Written in this walls are the stories,

[That i can't explain~

[I leave my heart open,

[But it stays right here empty for days~

Ipinikit ko ang mata ko at dinamdam ang bawat liriko ng kanta. Bumalik ang mga alaala ko, noong mga panahong sukong suko ako.

[She told me in the morning she don't feel,

[the same about us on her bones~

[It seems to me that when i die these words,

[Will written on my stone~

Nasaan kaya ako ngayon kung sumuko ako noong mga panahong tinalikuran ako ng mundo. Noong mga panahong pakiramdam ko ay pasan ko ang problemang kinakaharap ng mundo.

Dahan dahan akong nag mulat at doon ko nasaksihan kung gaano karaming tao ang nanonood sa'akin ngayon. Ang mga matang puno ng emosyon na siguradong mas mabigat ang pinag dadaanan ngayon.

[And I'll be gone, gone tonight,

[The ground beneath my feet is open wide~

[The way that i been holdin' on too tight,

[With nothing in between~

' Kung susuko ka ngayon, hindi mo malalaman ang hinaharap na naghihintay sayo.' iyon ang huling sinabi sakin ni papa noon. Tama siya. Wala ako ngayon kung sa simula palang ay  sumuko na ako.

12 years ago and I still remember everything. Siguro nga ay hindi na mawawala iyon. Ang mga alaala na buo ay mananatili aral sa bawat araw na kakaharapin ko.

[The story of my Life i take her home,

[I drive all night to keep her warm and time,

[Is Frozen~

[The story of my life I gave her hope,

[I spend her love until she's broke inside,

[The story of my Life~

Matapos ng ilang kanta ay bumaba narin ako ng entablado. Maya maya ay may napansin akong babaeng halos kasing edad ko lamang na kapapasok lang sa Restobar, may kasama siyang babae at lalaki. 

"Jharna Mitch!" sigaw ko at agad ko namang napukaw ang atensyon niya.

"SALY!!" tuwang tuwang sigaw niya sa pangalan ko. Halos tumalon na siya dahil sa pag mamadaling makalapit sa'akin. "Bakit hindi ka manlang nag text o tumawag na uuwi ka pala dito sa Batangas!!"

Napatawa naman ako ng bahagya nang makita ang mukha niyang halatang dismayado.

Si Ashvee at Asher ang kambal na anak ni Jharna Mitch Guk. Yes, she's alive 12 years ago na noong makita ko siya sa ICU ng Xevior Hospital nang ma aksidente siya, naniniwala ako na silang dalawa ang nag ligtas kay Jharna sa kapahamakan noon.

'Love is the most powerful element. Because... Love can save lives.'

Tumabi sa inuupuan ko si Asher sa mantalang umakyat naman sa entablado si Ashvee. Minana ni Ashvee ang pagiging musikero ni Jharna samantalanag minana naman ni Asher ang pagiging cold at emotionless ni Jharna noong kabataan.