Believe 5

5.8K 380 13
                                    

Zaw

ညေကာင္းကင္ျပင္မွာ လေလးတစ္ျခမ္းသာ သာေနေသာ္လဲ ၾကယ္ေလးမ်ားက အစုလိုက္ေလး စုံညီေနသည္။

ၿခံဝန္းက်ယ္က်ယ္ ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီးရဲ႕ အေပၚထပ္ ဝရန္တာတြင္ ဦးဟိန္း coffeeခြက္ကို ေဘးခ်ကာ စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ေနသည္။

ဖတ္ေနေသာ စာအုပ္က ဘာလိုစာအုပ္လဲဆိုတာ ဦးဟိန္းစိတ္ထဲရွိမေနတာကေတာ့အမွန္ပင္။ ဖတ္ေနေသာ္လဲ အေၾကာင္းအရာေတြအေပၚ စိတ္ကမရွိတာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ စာအုပ္ကိုေဘးခ်လိဳက္ကာ coffeeေလးေသာက္ၿပီး ညေကာင္းကင္၏ အလွကို ရႈစားေနလိုက္သည္။

ခုထိအေတြးထဲ စိုးမိုးေနသူေၾကာင့္ ဦးဟိန္းတစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ကာ....
"ပိုင္...ကေလး....ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ကြာ...ဦး ႐ူးေနၿပီလားမသိဘူး...ဟက္...ကေလးအေၾကာင္းပဲ စိတ္ထဲေရာက္ေရာက္ေနတယ္..."

ဦးဟိန္းအဖို႔ ႀကီးမွ ဝက္သက္ေပါက္တယ္ပဲ ေျပာရမလိုလို။ ဒီေကာင္ေလးနဲ႕က်မွ ဘယ္ဘက္ရက္ဖက္ထဲက ႏွလုံးသားက အဆမတန္ခုန္လာဖူးသည္။

"ကေလးေရ...ဦးအနားမွာပဲ ေနမယ္မွတ္လား။"
ပိုင့္အေၾကာင္းေတြ ဦးဟိန္းမွာ ဝနကို စုံစမ္းခိုင္းတာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္ပင္ သိေနေလၿပီ...

ခုသူေလးက လူလြတ္တစ္ေယာက္ ရည္းစားမရွိဘူးဆိုေတာ့ ဦးဟိန္းအေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္သြားသည္။ ၿပီးေတာ့ မိမိက ဘယ္ေယာက္်ားေလး၊ မိန္းကေလးကိုမွ စိတ္မဝင္စားခဲ့ဖူးဘူး။ စိတ္ဝင္စားျပန္ေတာ့လဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ အံ့ၾသလို႔ေတာ့သြားသည္။

ဒါပင္မဲ့ ဦးဟိန္းက နိုင္ငံျခားမွာ ေနလာတာမ်ားေတာ့ ဒါေတြကရိုးေနပင္မဲ့ မိမိကိုယ္တိုင္က် စစခ်င္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားသည္။ ဒါပင္မဲ့ လြယ္လြယ္နဲ႕ပဲ လက္ခံခဲ့တယ္ ႏွလုံးသားကို ညာလို႔မွ မရတာ....

ကေလးကေကာ ေယာက္်ားေလးေတြ စိတ္ဝင္စားပါ့မလား။ ဒါေၾကာင့္ ဝနကို ပိုင့္အေၾကာင္း ဒီထက္ပိုၿပီး အတြင္းက်က် ဆုံစမ္းခိုင္းထားသည္။

Coffeခြက္ေလးကိုခ်ကာ ဦးဟိန္း အိပ္ဖို႔လုပ္လိုက္ပင္မဲ့ မ်က္စိပိတ္ထားလဲ ပိုင့္ပုံရိပ္ေၾကာင့္ မအိပ္နိုင္ရွာ.....
____________

Believe (Complete)Where stories live. Discover now