Believe 31

4.3K 259 10
                                        

Zaw

"ဦးဟိန္း....လယ္ကြင္းေလးေတြက တကယ္လွတယ္ေနာ္...ဟိုးမွာေတာင္တန္းႀကီးေတြနဲ႕....ေလေကာင္းေလသန့္လဲရတယ္...."

ပိုင္ ဦးဟိန္းအား လယ္ကြင္းထဲသို႔ေခၚသြားၿပီး ေလေကာင္းေလသန့္ရႉေစသည္။

"ဟင္..." မထင္မွတ္ထားေသာျဖစ္ရက္...ပိုင္လယ္ကြင္းထဲ ၾကည့္ေနရင္း ငိုင္သြားသည္။

"ဦးဟိန္း..." ဘာစကားမွျပန္မေျပာေသာ္ျငား ဦးဟိန္းမွာ ခု ပိုင့္ပါးတစ္ဖက္ကို နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမဟုတ္သလို ပိုင့္အား ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနသည္။

ဘာပဲေျပာေျပာ ဦးဟိန္း မမွတ္မိဘဲ စကားကိုလဲ တစ္ခြန္းတစ္ေလသာဆိုတယ္။ ခုမိမိပါးကိုနမ္းလိုက္တယ္....

"ဦးဟိန္း..."
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလို႔..."

မ်က္လံးခ်င္း စုံေနတဲ့အခ်ိန္....တကယ္ကိုရင္ခုန္ဖို႔ေကာင္းတယ္.....ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံးရပ္တန္းသြားသည့္အလား....

ခဏမွ်အၾကည့္ခ်င္းဆုံလိုက္ၿပီး ဦးဟိန္းဘက္က စၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲကာ အိမ္ထဲသို႔ျပန္ဝင္သြားသည္။ အခုအေျခအေနက ဘယ္လိုႀကီးေတာင္လား...မိမိကလဲ အနမ္းခံရေသးတယ္ ခုက မိမိလဲက်န္ခဲ့ေသးတယ္ ဘယ္လိုေတြေတာင္လား.....
.
.
"ငါတို႔Bossကေတာ့ လက္သြက္ခ်က္" ပိုင္တို႔အား ခတ္အလွမ္းလွမ္းတစ္ေနရာမွ ၾကည့္ေနေသာ ဝနက အားရစြာ လက္သီးလက္ေမာင္းတန္းရင္း ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

"အမေလး....အသားယူရင္ အသားယူတယ္ေပါ့။" မိုးသစ္က မဲ့ကာ႐ြဲ႕ကာ ေျပာေနပင္မဲ့ ဝနမ်က္လုံးထဲေတာ့ တကယ္ကိုခ်စ္စရာေကာင္းေသာ ပန္တာေလးအလား...

"အားယိုး....ညီကလဲ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ..... ကိုလဲ Bossလိုတစ္ေခါက္ေလာက္ေနာ္..." ႏႈတ္ခမ္းေပၚ လက္ညွိုးေလးတင္ကာ ခြင့္ေတာင္းေနေသာေၾကာင့္ မိုးသစ္မွာ ေက်ာပင္ခ်မ္းသြားသည္။

"ေသလိုက္!!! အဲ့လိုေျပာရေအာင္ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားရည္းစားလား...ကြၽန္ေတာ္ကအ​ေျဖာင့္ဗ်!!!" အသားကုန္ေအာ္ၿပီး ေျပးထြက္သြားေသာ မိုးသစ္ကိုၾကည့္ရင္း ဝနေအာ္သာရယ္ေနမိသည္။

"ဟုတ္ပါၿပီ အေျဖာင့္ေလးရာ....ညီ မသိေသးတာက ညီညက ကို႔ရင္ခြင္ထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့ အေျဖာင့္ေလးေပါ့......."

Believe (Complete)Where stories live. Discover now