Believe 6

5.6K 371 12
                                        

Zaw

"ငါ့ရဲ႕ ဆိုင္သူ..."
ႏႈတ္ဆက္မဲ့စကားေတြေတာင္ ပိုင့္ပါးစပ္ထဲ တစ္ဆုတ္သြားေအာင္ လုပ္သူကေတာ့ ဦးဟိန္းပင္...

"ဟယ္!!"
"ဟင္!!" ႏွစ္ေယာက္လုံးဆီမွ အံ့ၾသမႈမ်ားကို ဦးဟိန္းေသခ်ာၾကည့္လိုက္ၿပီး
"ငါ့ company ဝန္ထမ္းက ငါ့နဲ႕မဆိုင္ဘူးလား..."
ဦးဟိန္းစကားက မွန္ပါတယ္ ဒါပင္မဲ့ ပိုင့္စိတ္ထဲ ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိ....

"ေၾသာ္... မသိဘူးေလ ဟိန္းရယ္... ဒါနဲ႕ ဘာကိစၥ.."
"အင္း ၿမိဳ႕ျပင္ဘက္ကို seenတစ္ခုေၾကာင့္ တာဝန္ခံသြားလုပ္ေပးရမွာ...၃ညအိပ္ပဲ ၾကာမွာ အဲ့အတြက္ အဝတ္အစားစီစဥ္ေပး...."

"အဲ့တာလား shootingတာဝန္ခံကိစၥဆိုေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေပါ့ ခဏေလးေစာင့္..."
"ႏွစ္ေယာက္စာေနာ္ သူ႕အတြက္ေရာပဲ..."

ဦးဟိန္းစကားေၾကာင့္ ပိုင္လဲ အံ့ၾသသြားၿပီး
"မ..မဟုတ္ဘူး ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ျပန္သယ္မွာ..."
"ဘယ္သူက ခြင့္ျပဳမယ္ေျပာလို႔လဲ..."

"ႏွစ္ေယာက္စာ စီစဥ္ေပး D"
"Ok...ေကာင္ေလး လာလိုက္ခဲ့ အတိုင္းယူမယ္..ဟိန္းကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ တိုင္းစရာမလိုမွန္းသိတယ္ ထိုင္ေစာင့္ေနေနာ္..."

ပိုင့္လက္ကိုဆြဲကာ Dအထဲကိုဝင္သြားၿပီး အတိုင္းယူကာ အဝတ္ေတြေ႐ြးေပးခဲ့ၿပီး အျမန္ျပန္ထြက္လာလိုက္သည္။ စပ္စုခ်င္တာေပ့ါ.....

"အမေလး ဟိန္းေရ...ငါျဖင့္သိခ်င္ေနတာ ေျပာစမ္းပါအုံး..... " Dဆိုတာ ဦးဟိန္းနဲ႕ အသက္႐ြယ္တူပင္။ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ဦးဟိန္းတို႔မိသားစု အဝတ္အစားေတြ ပြဲတတ္ဝတ္စုံေတြကို Dတို႔မိသားစုကပဲ စီစဥ္ေပးခဲ့တာ။

ဦးဟိန္းနဲ႕Dဆိုတာကလဲ ငယ္ငယ္ထဲက ခင္လာတဲ့မိတ္ေဆြေတြ။ Dက ဦးဟိန္းကို ငယ္ငယ္ေလးထဲက စတတ္ေနာက္တတ္တာေၾကာင့္ မသိတဲ့သူ အမ်ားအျမင္မွာဆို ဦးဟိန္းနဲ႕Dက ဘာလိုလိုပင္။

ဦးဟိန္းကလဲ စေနမွန္းသိတာေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာခဲ့ေပ။

"နင္က သိခ်င္တယ္လား..."
"ေျပာမွာေျပာစမ္းပါဟယ္...ငါေတာ့ နင္မရိုးဘူးဆိုတာ ရိတ္မိတယ္..."
"ေအးဟုတ္တယ္ အဲ့ကေလးကို ငါသေဘာက်ေနတာ..."

Believe (Complete)Where stories live. Discover now