PD - 5

41 4 4
                                    

Büyük izler kalıyor, sorma

Kapattığımız yaralardan

Endişeler, korkularla oluyoruz hayatlardan

Yeni bi' hayat kurdum, içine huzur koydum

Yaslandım arkama, dünü kovdum

Bir hayat kurdum, içine huzur koydum

Yaslandım arkama, seni kovdum

SILA - EN DOĞRU ZAMAN

SILA - EN DOĞRU ZAMAN

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BÖLÜM 5 : DERTLEŞME

"Günaydın! Canım sınıf arkadaşlarım benim!" diyerek sınıfın kapısından içeri bir süre baktım.

On birinci sınıfın verdiği gerginlikle kimi, aynı şekilde cevap verirken kimi ise sadece gülüp tekrar önüne döndü. Tepki vermeyenler de vardı ki onları da anlıyordum. Her Allah'ın günü sınıfa bu şekilde giren birine artık bünye alışıyordu. Nasıl aynı şakaya defalarca gülemiyorsak, rutin olan girişlerime de alışanlar elbette vardı.

Arkamda içeri girmek için bekleyen biri olduğunu fark edince direk içeri girdim. "Günaydın" diyerek arkama baktım. Bir karşılık alamayacağımı fark etmiş olmam lazımdı, arkamda ki kişi Ayhan'dı ne de olsa. Göz devirdiğini görmüştüm, aynı şekilde onu görünce ben de göz devirdim.

 Allah'a yakın bana uzak olan -kendi sırasına doğru- ilerledi. Ben kapı tarafında 3. sırada otururken o, kapı tarafı en arka sırada oturuyordu. Bazen buna şükrediyordum, onu görmek yüzümü buruşturmama sebebiyet veriyordu. Dönemin ilk başlarında yaşadığımız ve geçen günkü trajikomik olay sonrası ondan fazlasıyla rahatsızdım. Ne kadar az görsem o kadar iyi diye düşünebilirdim ama bunu uygulamaya maalesef fırsatım olmuyordu. 

O benim sınıf arkadaşımdı. 

O benim sevgilimin, en yakın arkadaşıydı. 

Dediğim gibi, ondan rahatsızdım. 

Dediğim gibi, onu her zaman görmek zorundaydım. 

Keyfimi düşürmek istemeyerek tekrar gülümsedim ve oturduğum sıraya doğru ilerledim. Aleyna'nın elini nazikçe alarak dudaklarıma götürdüm. "Günaydın hanımefendi, nasılsınız bugün?" 

Aleyna hafif bir kıkırtının ardından " Günaydın hanımefendi, eğer kalemleri aldıysanız iyi olacağım." 

Ceketimin cebindeki kalemleri çıkararak ona doğru uzattım ve göz kırptım.   "Bonjour mademoiselle" 

Ayça, Esen ve Yaren..
Benim en yakın arkadaşlarımdı. Ayça'dan size zaten bahsetmiştim ama Esen ve Yaren'i henüz tanıtmadım.

Esen ve Yaren ile 9. Sınıfta tanıştım. Ayça'dan farklı olarak aynı sınıfa düşmüştük ve sonrası kaçınılmaz bir arkadaşlıktı. Şans faktörü de devreye girince alan seçiminde de aynı sınıfa düştük.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 12 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Pollyanna Delirdi (Yarı Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin