Chapter Five

132 5 0
                                    

Amsean University Conference Hall

(The photo is from google)

Chapter 5  I saw her

Lorriane's pov

Tahimik lang akong nakasandal sa sasakyan ko habang sila kuya vincent tumawag kay kuya jerald.

Oh no! Mabilis akong lumapit kay ate jane kasama si ate jazz.

"Ate jane si ate krissa? nandito na ba siya?"Tanong ko habang natataranta

"No need to worry rine sinabay siya ni jerald" sagot ni ate jane. Kaya nahinga ako ng maluwag.

"Like always happened" dagdag pa ni ate jazz.

Hindi na ako naka pag salita kasi napalingon kaming lahat sa kakarating lang na sasakyan na kanina pa namin inaantay. Nag park ito sa tabi ng sasakyan ni kuya joshua.

Unang lumabas si kuya jerald at mas nagulat kami kasi pinag buksan pa niya ng pinto si ate krissa.

Napatingin naman saamin si ate krissa at alam kong nahiya na siya agad kasi namumula na siya.

"She never change ang bilis niya parin mamula" natatawang sabi ni ate jane saamin.

"Thanks for the ride" sabi ni ate krissa na sinagot lang ng tango ni kuya jerald bago pumunta sakanila kuya at lumapit na saamin si ate krissa.

"Care to share" mapang asar na sabi ni ate jazz.

"Share what?" Nag tatakang tanong ni ate krissa.

"Hindi kana na nag sasabi ng kwento ah" kunwaring nalulungkot na sabi ni ate jane.

"Stop it kayo ang mga kasalanan saakin iniwan niyo ako kanina" sabi ni ate krisaa na alam kong nag tatampo na siya.

"Im sorry ate" sabi ko at niyakap siya.

"It's okay " natatawang sabi niya.

Naalala ko si ate devi ganyan din siya pag may humihingi ng tawad niya.

Sisimulan ko na bang hanapin siya? Pero pinag usapan na namin to ni tanda na walang kikilos patungkol sa nangyari kay ate.

Lalo na ang mga magulang nila ayaw na nila tita na paasahin ang mga sarili namin. Alam naman ng bawat isa na hindi ganon kadali na tanggapin ang lahat.

"You're spacing out again baka gusto mo na sumunod" agad akong nagulat kay tanda kasi nasa harap ko na pala siya at hindi ko manlang napansin.

Hindi ko siya pinansin at sumunod sakanila kuya papasok ng university.

Medyo marami ang tao pag pasok namin. At sumusunod parin ako sa likod nila kuya na papunta sa conference hall ng school.

"Ate krissa sila ate jane ?" Nag tatakang tanong ko habang papunta kami sa mga upuan.

"Ayon oh" sagot ni ate at tinuro ang dalawa kong ate na nakikipag talo kay kuya andre at vincent.

"Duda na ako sa apat na yan"sabi ni ate kaya napatingin ako sakanya.

"Ako din ate duda na sayo" natatawa kong sabi sakanya. Hindi niya inasahan ang sinabi ko kaya nanlaki ang mga mata niya at agad na namula.

"Bakit pati ako nadamay?" Gulat na tanong niya na tinawanan ko lang.

"Okay lang yan ate as long as masaya kayo" sabi ko.

"Walang meani--"

"Where's my phone?" Naputol ang sasabihin ni ate krissa kasi dumating si kuya jerald at nag tanong.

The Obvious Unseen (BOOK 2 TGYCT)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon