The Obvious Unseen (BOOK 2 TGYCT)

Chapter Six

Sunset

(The photo is from google)

Chapter 6 kidnapping

Krissa's pov

"Bakit kailangan ni kuya umalis agad?" Nag tatakang tanong ni jazz.

"Bakit hindi ka nag tanong kanina na nandito pa sila?" Sarcastic na tanong ni vincent.

Here we go again.

"am i talking to you?" tanong naman ni jazz.

"Mag kalayo na yan silang dalawa nag aaway parin" Sabi ni jane sa tabi ko at napailing nalang.

Mag kalayo naman kasi sila talaga ni vincent nasa likod namin sila at nasa pinaka gilid si vincent samantalang si jazz nasa kabila.

Tapos ayan sila nag sasagutan parin. Hindi ko alam kung napapansin na ba kami ng professor na nag sasalita sa stage o hindi.

"Napakaingay mo" naiinis na sabi ni vincent.

"Bakit ka ba sabat ng sabat kausap ka ba ha? Papansin ka?" Naiinis rin na tanong ni jazz.

"can you stop? Nakakairita ka na talaga" seryosong sabi ni vincent. Nagulat ako pero hindi ko lang pinahalata.

Napalingon naman ako kay jane na hindi matago ang pag ka gulat niya at si jazz naman na parang maiiyak.

"Ikaw pa may gana magalit?" Hindi makapaniwalang tanong ni jazz na isang kurap nalang tutulo na ang luha niya.

"Tumigil na kayong dalawa" awat ko.

"you are making a scene" Jerald.

Natahimik ang dalawa at hindi na umimik. Agad ko naman na hinawakan ang kamay ni jazz. Alam kong galit siya.

Lagi silang nag aaway pero ngayon lang umabot sa point na maiiyak na si jazz at naging seryoso ang pananalita ni vincent.

"Napakaart--"

"you stopped vincent" agad na pigil ni jerald sa sasabihin sana ni vincent.

Lumingon ako sakanila at binigyan ng masamang tingin si vincent.

"Isa pang maling salita vincent. I will make sure you get all the attention" banta ko bago umayos ng upo habang hawak parin ang kamay ni jazz.

"Krissa calm down" sabi naman ni jane sa tabi ko. Hindi ako nag salita.

Siraulo pala siya eh. Ano sa tingin niya hahayaan ko lang na kung ano ano ang sabihin niya kay jazz?

"Pag sabihan niyo ang kaibigan niyo" hindi ko alam kung nag babanta ba si jane kasi ang confusing ng tono ng boses niya.

"Ikaw kasi eh nadamay tuloy kami"rinig ko na sinabi ni andre kay vincent.

"Quiet" sita naman ni joshua na ngayon lang nag salita.

Tumahimik na ang lahat at nakinig nalang sa orientation. Mas lalo lumilipad ang utak ko sa inis kay vincent.

Matapos ang halos isang oras natapos na rin ang orientation. Mabilis akong tumayo at lumabas kasama si jane at jazz.

"Are you okay jazz?" Tanong ko.

"Im okay" sagot niya.

"let's just take a cab" jane.

"Let's go" yaya ko. Palabas na sana kami ng gate pero may pumigil sa braso ni jazz at alam ko na agad kung sino yon.

"What?" Inis na tanong ni jazz kay vincent.

"Can we talk?" Hinihingal na tanong ni vincent kay jazz.

"No" sagot agad ni jazz at binawi ang braso.