PAYİZ

on üç/ onun çiçekler açan şehri.*

Şarkı: Çözemezsin- Dedublüman

"Çürüyorum bak, nefretini gördüm..."

//

Bölüme geçmeden önce oy ve yorumları unutmayın. Hoş kalın.

⚫

ayak bileklerinde tanıdık bir acının silueti geziniyor, sen bu acıları gömemediğin yere gidiyorsun. ne kadar istemesen de bu defa yenilmeye gidiyorsun. bu yenilgiyi bir özür sayıp onu da ödeşmeye yeter sanıyorsun. halbuki bu ödeşme değildi, yine yanılıyorsun.

***

054**: Asya ile en son ne konuştunuz?

Cihangir: hatırlamıyorum.

054**: Zorla biraz kendini.

Cihangir: en son buradan gittiğim gün mesaj attı. Ne yazdığını tam anımsayamıyorum. Kafam çok yerinde değildi. Zaten daha sonra beni engelledi.

054**: Hiçbir şey hissettirmedi sana demek ki yazdıkları.

054**: Ama öleceğini bilseydin nasıl hatırlardın değil mi?

Cihangir: öleceğini düşünsem gider miydim.

054**: Giderdin?

Cihangir: beni tanımıyorsun bile.

054**: Daha kendini bile tanımayan biri için feda edilen ömre bak.

054**: Düşünseydi gider miymiş.

054**: Korkak.

054**: Ne düşünüyordun, sana güle oynaya veda edeceğini mi? onu geride bırakarak ne olmasını bekliyordun? Bilseydi gitmezmiş. Teşekkürler. Senin bu delikanlılığını bilmeye çok ihtiyacımız vardı.

Cihangir: ne dememi bekliyorsun? öleceğini bilseydim bile giderdim dememi mi?

054**: Evet? En azından bu kadar dürüst olmanı bekliyorum. Hâlâ.

Cihangir: sandığın kadar dürüst biri değilim. Artık.

Cihangir: ben derdimi sadece ona anlatacağım. Hiç tanımadığım birine değil.

054**: hangi yüzle?

Cihangir: ona gitmek için senden izin almayacağım.

054**: ben istemediğim sürece onun yanına adımını atamazsın.

Cihangir: yok ya?

Cihangir: buna engel olabileceğini kim söyledi?

054**: Neydi biliyor musun?

Cihangir: ?

054**: Sana yazdığı son mesaj.

Cihangir: sen nereden biliyorsun?

054**: dünyanın bütün sokaklarına çıkan o yolun umarım bir daha bu şehre çıkmaz.

054**: geri dönme, asla.

054**: Onun bir toprakla örtülü, üzerinde çiçekler açan bir şehri var Cihangir.

054**: Sokakları ıssız, yolları yorgun, telaşsız caddeleri.

054**: Ve senin adımların artık oraya çıkmaz.

054**: Anladın mı?

054**: İzin vermem.

Seninle kalamayan her ne ise onun savaşı bitti ama meydanda hâlâ o çığlıklar duyuluyor. Hâlâ çıkıyor o dumanlar toplardan. Kan gövdeyi götürüyor sararmış topraklarda hâlâ. Savaş bitti ama geride kalanlar o savaşın nasıl olduğunu bas bas bağırıyor.

O yeri terk ettiğin için orası seninle gelmez sanıyorsun. O savaş bittiyse ya mağlubiyeti gelir peşinden ya galibiyeti. Hiç yaşanmamış sayabilir misin? Sen bir daha uğramayacaksın diye o şehir haritalardan siliniyor sanıyorsun, silinmez.

Sırf yenildin diye o savaşı tarihten atabilir misin?

Her şeyi unutabilirsin, ama yok sayamazsın.

Unutulanlar bir gün hatırlanmayı bekler. Hatırlanmamaları bir gün yaşanmış oldukları gerçeğini değiştirmez.

Sen unutabilirsin.

Ama o hâlâ orada yaşıyor.

Bir gün hatırlanmak umuduyla.

Hatıralar bunun için vardır.