Piazza dei Miracoli || jenlisa

11. Bölüm: Mattina

...

Çıplak bedeninin belden aşağısı ince örtü ile örtülüydü.

Bembeyaz tenini, sızan güneş ışığında çıplak izlemenin tadını çıkardım ve gözlerimi bir saniye bile ondan almadım.

Bir süre sonra bu güzel manzaramı kaydetmek için, olabildiğince sessiz olmaya çalışarak yataktan kalktım ve fotoğraf makinemi aldım.

Porselen kusursuzluğundaki bedeni, değersiz kumaş parçaları olmadan gerçek bir şaheserdi.

Fotoğrafını çektikten hemen sonra, huzurla uyuduğu yatakta kıpırdandı ve gözlerini aralamaya çalıştı. "Lili?"

Doğrulmaya çalıştığı an önce yüzü ekşidi sonra kaşları çatıldı. "Kasıklarım ağrıyor."

Yutkundum ve şaşkın suratına baktım. Örtüyü üzerinden çekmeye çalıştığında, çıplak olduğunu yeni fark etmişti. Fark ettiği an gözleri doldu.

Anında açıklama yapma ihtiyacı hissetmiştim. "Dün çok sarhoştun..."

Başını olumsuz anlamda salladı. "Hiç bir şey hatırlamıyorum." Şaşkın yüzünü yataktan bana çevirdi. "Ama sen sadece bir kaç bardak içmiştin." Konuşmama fırsat vermeden devam ettiğinde, doğru kelimeleri bulmakta zorlanmış gibiydi. "Benden faydalandın mı?"

Hızlıca başımı olumsuz anlamda salladım. "Sen istedin."

Korktuğum tavrı karşısında hızlıca söylediğim yalanın devamı gecikmemişti. "Seni uyutmaya çalıştım ama sana dokunmam için yalvarıyordun."

Yanına doğru bir adım attığımda, beni suçlamaya meyilli bakışlarının yerini, düşünen yüzü almıştı. Yanına oturduğumda utanıp başını eğdi. "Üzgünüm."

Çenesine elimi götürüp başını kaldırdım ve dudaklarına uzun bir öpücük bırakıp, ayrıldıktan sonra fısıldadım. "Sorun yok."

Bedenime yanaşıp kollarım arasına girdi ve boynuma sokuldu. Belini sarmalayıp, beline parmağımla daireler çizerek okşadım. Derin derin nefesler aldığı bir kaç saniyeden sonra, başını boynumdan kaldırmadan konuştuğunda, boğuk çıkan sesini dinledim. "Bugün mü gidiyorduk?"

Saçlarına bir öpücük bırakıp mırıldandım. "Hmhm..."

Mırıltımdan hemen sonra konuştum. "Hazırlanmamız gerek."

...