Bintana (Bromance)

Ika-11 Silip

[Joseph's POV]

'Ang payapa ng pagkakahimbing mo Eric. Kung pwedeng ganito nlng habangbuhay. Gustong gusto kitang amuyin. Gusto kong palaging magkadikit ng ganito ang ating mga katawan. Gusto kong palagi kitang katabi. Gusto kong akin ka lang. Sakin ka nalang, please.' sabi ko sa isip ko. 'Pero alam kong hindi ako ang..'

Naluluha nalang akong isipin na dapat ko pang ipag siksikan ang sarili ko para lang makuha ang gusto ko. Humahagulhol akong nakasubsub ang mukha sa kanyang kilikili habang pareho kaming naka higa sa kama. 

Tanging makapal na kumot lamang ang nakabalot sa ibabang bahagi na aming katawan. Sa tuwing niyayakap ko siya, ramdam nang aking mga palad ang mga naglalakihang mga muscles ni Eric lalo na ang kanyang nagpuputuang dibdib. Ang mga braso nyang animoy unan at ang malalapad nyang kilikili na di ko maiwasang pagnasahan. 

Natutukso ako palagi sa tuwing pinagmamasdan ko siya. Gusto kong gawin ang dati naming ginagawa; ang pagtatalik na walang kasing sarap. Tinitigan ko ulit ang kanyang napakagwapong mukha. Unti unti na siyang nagigising.

"Eric. Mabuti't gising ka na. Nagugutom ka ba?" bati ko sa kanya.

Tumingin siya saglit sa paligid at bumakas sa kanyang mukha ang pagka dismaya. "Hanggang kaylan mo ba ito gagawin?" sabi nya.

Tumayo ako mula sa kama na walang saplot. Tinignan ko lang siya at nag isip ng isasagot. "Ganito nalang. Maghahanda ako ng masarap na pagkain. Dyan ka lang at babalik din ako."

"Hindi mo parin ba maintindihan? Hindi kita mahal! Hindi kita gusto! Kahit na gapusin mo pa ako't ikulong dito habambuhay. Hinding hindi kita mamahalin." ang sasakit ng mga salita nya.

Ang sakit. Pagkatapos kong i-alay ang buong sarili ko sa kanya kahit katiting na pagmamahal ay wala siya para sa akin? Hindi ko nalang siya pinansin at humakbang na lamang ako palabas ng silid.

"Pagbabayaran mo din lahat ng kasamaan mo!" sumpa nya sa akin.

Hinarap ko siya, "Kung kinakaylangan para lang maging akin ka, Eric. Babayaran ko kahit ano paman ang kapalit. Para saan pa't sinimulan ko na ito? Kahit buhay ko pa ang kabayaran, Eric."

"Eh, BALIW KA! Katawan ko lang ang makukuha mo pero sinusumpa ko sayo Joseph isinusumpa kita kahit pa sa kabilang buhay!" galit nyang bulalas sa akin.

Sinara ko na lamang ang pinto at tinatagan ang akin loob. 'Ano ba ang dapat kong gawin para lang hindi mo na ako kasuklaman ng ganito?' Tinungo ko ang kusina kung saan naroroon ang aking katiwala na si Johnrey.

"John, magluto ka ng Chicken soup at paki prepare na din ng honey lemon tea." sabi ko sa kausap. "Ikaw ano ba ang gusto mo?"

"Wala naman akong gusto, boss. Kumakain po ako kung ano po ang meron." sagot nya.

Tinignan ko lang siyang abala sa paghuhugas ng mga gulay. Nakatalikod lamang siya habang ako ay nakatayo sa may pinto.

"Ako, gusto mo ba akong kainin?" kantyaw ko sa kanya.

Napalingon siya at napatingin lang sa akin ang binata. Nag-iisip. Hinihintay kong matukso ang mga mata niyang gumawi sa king burat ngunit tila he's perfectly undercontrol. 

Hindi ako nahihiyang maghubad sa harap ni Johnrey lalo pat matagal ko na siyang katiwala. I have mesured his loyalty dati pa at alam kong mapagkakatiwalaan ko siya. Kumportable ako sa harap nya at di ko nararamdaman ang kahit na anong ilang. Sayang lang at hindi siya ang gusto ko, gwapo pa man din tong batang to.

"Hehe.. Magluto ka na nga lang. Dalhin mo na lang sa kawarto namin pag ready na." ang akward naman. "Sya nga pala, ang dali mo namang nakabalik. Kamusta naman?"