Κάτι απρόσμενο..

Ευτυχία

"Ναι..Ναι, άστα αυτά και λέγε!Τι θέλεις να μου πεις; Πρέπει να ανησχυχώ;" την ρώτησα αγχωμένη.
"Όχι ιδιαίτερα.. Ρεγγίνα φοβήθηκα πολύ..Δεν ξέρω πως έγινε, αυτό που θυμάμαι είναι να μου κορνάρουν και ύστερα σκοτάδι. Μόνο σκοτάδι.. Έχω κάτι σοβαρό; Μήπως σας είπε κάτι ο γιατρός που δεν θέλετε να το μάθω για να μην ανησυχώ;" με ρώτησε με αγωνία.
"Αλίνα μου ηρέμισε.. Είσαι μια χαρά και δεν πρέπει να αγχώνεσαι σε αυτήν την κατάσταση που είσαι. ΚΑι όχι ο γιατρός δεν είπε ότι έχεις κάτι σοβαρό, παρά μόνο αυτό το ράγισμα στο χέρι. Όλα είναι μια χάρα και εσύ είσαι μια χαρά. Γι' αυτό δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα, εξάλλου έχεις εμάς δίπλα σου. Μην το ξεχνάς. Ααα και κάτι ακόμη, αν είχες κάτι σοβαρό αυτήν την στιγμή θα με έβλεπες τόσο ήρεμη; Δεν νομίζω, γιατί θα είχα κατταρεύσει και τρελαθεί. Όποτε χαλάρωσε και ξεκουράσου, και αύριο θα φήγεις. Και θα έρθω αύριο να κάτσουμε σπίτι σου, τι λες; Για ταίνια.." της είπα χαρούμενα και της έκλεισα το μάτι.
"Μια χαρά ακούγεται! Να σου πω.."
"Τι;"
"Εσύ με τον αδερφό μου όλα καλά;"
"Ναι γιατί ρωτάς;"
"Γιατί σας είδα λίγο κάπως. Να φανταστώ οι δυο σας μιλούσατε με τον γιατρό και τα σχετικά και οι γονείς μου, καθώς και η Έμμα, είχαν τρελαθεί από την ανησυχία και εσείς είσασταν οι μόνοι που είσασταν δυνατοί σε όλη αυτήν την κατάσταση. Σωστά;"

"Ναι..Αλλά  όλα καλά πήγαν..Οπότε ας το ξεχάσουμε.."
"Ααα τι θες να κρύψεις σκατό;" με ρώτησε, καθώς με κοιτούσε με πονηρό ύφος.
"Εγώ;Τίποτα! Δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα!"
"Μα άλλα είδα εγώ, καθώς παρατηρούσα τον τρόπο που κοιτιόσασταν.. Τον θες! Και μην μου λες ψέματα, ειδικά αυτήν την στιγμή.Μην μου κρύβεσαι, σε ξέρω καλύτερα από τον καθένα!"
"Αλίνα πραγματικά δεν συμβαίνει κάτι!"
"Επειδή θες να το πιστέψεις εσύ, δεν σημαίνει ότι είναι αλήθεια.." μου διευκρινίζει.
"Μα είναι αλήθεια! Τέλος πάντων,ας το ξεχάσουμε. Πρέπει να φληγω για να σε αφήσω να ξεκουραστείς.Θα είσαι καλά;"
"Μια χαρά θα είμαι! Και ξέρεις μπορείς να τον αποπλανήσεις ελεύθερα, σου δείνω την ευχή μου.." είπε κλείνωντας το μάτι.
"Αλίνα!"
"Αν δεν σου αρέσει, γιατί ταράζεσαι τόσο με αυτά που λέω;" Ω ΓΑΜΩΤΟ!Με ξέρει τόσο καλά!
"Γιατί πιστεύεις κάτι το οποίο δεν ισχύει, σε καμιά περίπτωση!"
"Καλά, καλά αντε πήγαινε. Καλό βράδυ"
"Νε ξεκουραστείς, φιλιά!" είπα και βγήκα αναστατωμένη από το δωμάτιο. Αλήθεια γιατί με ταράζουν τα λόγια της Αλίνας; Δεν συνέχισα την σκέψη αυτή και πήγα να βρω τους άλλους, οι οποίοι περίμεναν εμένα στον χώρο αναμονής.
"Όλα καλά;" με ρώτησε ανήσυχα η μαμά της και με έκδηλο το ενδιαφέρον της για την συζήτηση μας.
"Όλα μια χαρά!Την άφησα να ξεκουραστεί και σε περιμένει. Ολά θα πάνε μια χαρά, μην ανησυχείς!" της είπα καθυσχαστικά. Και τυχαία κοίταξα για μια στιγμή τον Λευτέρη που καθόταν πιο πίσω και παρακολουθούσε.