"Ohmyghad! What happen kay Hanz?"
" Hindi ako makapaniwala sa nangyari, sana okay lang siya "
"Hindi daw lasing sabi nila, hindi naman naglalasing yon."
"Ano ba kasing nangyari sa kanya?!"
"Kawawa naman siya!"
Yan ang bumungad sa'kin pagbalik ko sa loob ng campus. Naglakad ako na para bang walang narinig.
"Huhuhu! Bakit ganon! Naiiyak tuloy ako."
"Ano ba kayo tatagan nyo nga ang loob niyo."
" Naawa ako sa kanya, huhuhu."
Rinig ko namang sabi pagdating ko sa hallway.
Nagpatuloy parin ako sa paglalakad para sana pumuntang canteen ng banggain ako ni Meca.
"There you are , bitch! " galit na galit ang mata niyang tumingin sa akin. Nagmamaldita.
"Move!" Matigas kung saad sa mukha niya.
" Nag-away kayo, bitch?!" Galit niyang sabi sa'kin.
"Anong paki mo ?!" Naghahamon kung saad.
" SA HITSURA MO HALATANG KAKAIYAK MO LANG!" gulat akong napatingin sa kanya ng sigawan niya ako.
"ANO BA!" Bulyaw ko rin sa kanya, ayaw magpaawat
" IKAW PALA ANG MAY KASALANAN!" Galit niyang sabi.
Inis ko siyang tiningnan pero ayaw niyang magpatinig dahil galit na galit din sa'kin ngayon ng hindi ko malamang dahilan.
"NAAKSIDENTE SI HANZ!!" Ano daw?!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
NAAKSIDENTE SI HANZ!!
Di mapigilang pabalik-balik sa tainga ko. Taenga!!
Ano daw?!
NAAKSIDENTE Si Hanz?!! Sino daw!!!
"Naaksi---" naputol ang sasabihin ko ng sumagot si Meca.
" CRITICAL ang kalagayan niya ngayon at dahil yon sayo. Ikaw ang may kasalanan nito!! Ng dahil sayo nabangga ang kotseng sinasakyan niya!!" galit na galit niyang sabi.
Nanikip bigla ang dibdib ko na para bang may humarang sa lalamunan ko hindi makapagsalita. Tumulo bigla ang luha at nanginig ang buong katawan, hindi gusto ang narinig.
AKO ANG MAY KASALANAN NITO!!
AKO ANG MAY KASALANAN NITO!!
AKO ANG MAY KASALANAN NITO!!
AKO ANG MAY KASALANAN NITO!!
AKO ANG MAY KASALANAN NITO!!
NG DI DAHIL SA AKIN AY DI SIYA MAPAPAHAMAK!!
NG DI DAHIL SA AKIN AY DI SIYA MAPAPAHAMAK!!
NG DI DAHIL SA AKIN AY DI SIYA MAPAPAHAMAK!!
NG DI DAHIL SA AKIN AY DI SIYA MAPAPAHAMAK!!
I'M SO SO SORRY, PRINCETON HANZ VILLA!
Nakaramdam ako ng paghilo, umikot ang paningin ko na para bang nabaliktad ang lahat ng tao sa paligid namin.Dahan-dahang nangitim ang paningin ko at tela umalingaw-ngaw ang boses ng mga tao sa tainga ko. Dahan-dahang lumambot ang tuhod ko na tela ba hinigop lahat ng lakas na meron sa katawan.Isang patak ng luha. At tuluyan ng nanglabo ang paningin ko. "KAZZYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY" tinig na narinig ko bago tuluyang naging blanko ang lahat.
YOU ARE READING
I Still Remember The Day You Left Me
FanfictionAng kwentong ito ayy tungkol sa isang magkarelasyong sinubok ng panahon at naghiwalay pero magkakatagpo parin ang landas nila pagdating ng tamang panahon.
