3 araw na ang lumipas mula nong nangyari yon. Pero kahit ganon pa man ay di ko parin malimutan ang pangyayaring yon. Hanggang ngayon ay sariwa parin sa aking isipan kung paano sila mag titigan dalawa. Para bang titig palang ay nagsusuntukan na. Maski sila Darius at Dylan ay ganon din. Gustuhin ko mang magtanong ay wala akong makukuhang sagot mula sa kanya dahil kapag nagtanong ako iniiba niya ang usapan.
HINDI PA BA KITA KILALA BABE??
Balik na sa normal ang klasi ngayon since tapos na rin ang founders day namin. At naging normal na rin ang buhay ko bilang estudyante. Hindi na nila ako binully at tingin ko nga lahat ay naging kaibigan ko dahil may dadaang estudyante ay ngumingiti o di kaya'y bumabati.
Kasalukuyan akong nasa classroom ngayon. Naghihintay nang guro. Nagkukuwentuhan ang iba sa nangyari sa kanila nong founders day , ang iba naman ay naka upo lang at walang ginagawa kasama na ako don.
Biglang nagvibrate ang phone ko kaya agad kung sinilip kung ano yon.
From Ang Boyfriend kung Suplado basa ko agad kaya napangiti ako agad. Sa tuwing mababasa ko to ay di ko mapigilang mapangiti, medyo weird pero wala ehhh INLOVE ako sa lalaking to. Inaamin kung habang tumatagal ay mas lalo akong nahuhulog sa kanya.
" I'm on my way home, " basa ko sa text nya.
" Ingat, I love you!" Napapangiti ako.
" Thank you, you as well. Damn!, I love you much babe." Natawa ako sa text niya.
" Yang bibig mo! " agad na reply ko.
" What? I don't get it, sorry." Ayyy slow naman ng lalaking to.
Natawa ako ng maka isip ako ng kalokohan.
" Namiss ko." Nakangiti ako habang nag tatype . Naiimagine ko kasi ang hitsura niya.
" ?" biglang nawala ang ngiti sa labi ko ng makita ang reply nya.
Nakakainis! Question Mark huh! As in yan lang talaga ?
Naghintay ako ng kasunod ngunit wala akong nakuha mula sa kanya. Nakakainis naman eh!
Alam nyo ba yong feeling na gusto nyong mang inis sana kaso nakakainsulto ang nakuha mong sagot galing sa kanya. Tskkk! Walang kwentang kausap naman ang lalaking to.
Hindi ako nagreply. Bahala siya sa buhay niya... Nakakainis talaga ehh..
Dumaan ang limang minuto ay hindi parin siya nag text ulit. Gustuhin ko mang mangulit ay para bang pinipigil ng kamay kung magtype pero salungat naman ang aking mata dahil kating - kati na itong tingnan kung nag text nga ba siya ulit.
Awayin ko kaya ito mamaya. Natawa ako dahil sa aking naiisip. Napaka imatured ko naman kung ganon.
Dumating ang teacher namin at nakangiti itong nakatingin sa akin? Sa akin yata ehhh.
" Miss Mendoza, Congrats!" Ngiting - ngiting saad ni ma'am kulang nalang mawala ang mata nya. Pero ang cute paring tingnan ni Ma'am. Di ko tuloy maiwasang mapaisip kung may boyfriend ba to si Ma'am.
" Thank you Ma'am!" Masigla ko ring sagot sa tanong niya. Ang sarap kaya sa feeling na may bumabati sayo at tela proud pa.
Nagdiscuss lang si ma'am ng kung ano ano, hindi kasi ako nakinig sa kanya dahil lumilipad ang isip ko. Hahahahahah ang bait kung estudyante kasi kaya ganon. Ako ang estudyanting dapat tularan. AKO LANG TO!hahahaha
Sinilip ko sa bag ang phone ko nag baka sakaling may text siya at hindi nga ako nagkakamali dahil may text galing sa kanya.
" I badly miss you!" Napangiti ako agad! Ano ba naman to dapat naiinis ako dahil hindi ko nagustuhan ang reply niya kanina, ano pa't napapangiti ako. Marupok ba ako ?
" Di kita miss!" Supla-supladang reply ko kahit deep inside hindi naman talaga. Jusko!
Nagulat ako ng biglang nag reply agad! Teka, wala ba tong pasok?! Sa isip ko.
" Liar!" Gusto kung tumawa nang malakas dahil natawa ako sa reply niya.
" Paano mo nasabi?" Agad na sagot ko.
" Coz I said So!" Tela nagyayabang.
" Fake news ka boi!" Pilit pinipigilan ang tawa.
Nagulat ako ng biglang may kumabog sa board. Napaayos tuloy ako ng upo. At pilit tinatakpan ang cellphone na hawak ko.
Nakinig muna ako saglit kay ma'am bago kinilikot ang phone. Mahirap na!
" Tssk!" Ayyy galit?
" Galit kana nyan ?" Pang aasar ko pa.
" You think so ?" Ang bilis mag reply ah! Hanep!
" Wala kang pasok?" Curious na tanong ko.
" I have, why?" Tanong niya naman.
" Hulah! Di ka pa mapapagalitan niyan?" Sagot ko.
" Mapapagalitan if magpapahuli. HAHAHA" hindi ko mapigilang matawa ng malakas, ang kaninang tawang pinigil pigilan ko lang ay nailabas kaya naman napatingin lahat ng mga kaklasi ko pati na rin si Ma'am.
" What's funny Miss Mendoza?" Jusko!!!!!!!!! Napahiya ako!!! Letse kang lalaki ka! Ayy hulah hindi naman tamang ganyanin ko siya dahil wala naman siyang alam. Jusko! Sorry, babe! Nadamay ka pa tuloy.
" Nothing ma'am, I'm so sorry, " tapat na sagot ko kay ma'am.
Kinilabit ako ni Zriel.
" What the heck! Ano yon ?" Takang tanong ni Zriel.
" Yon na yon! Chimosa ka ter! " asar na sabi ko.
" Wag kasing tumawa ng malakas! Ayan tuloy! " Ganting asar niya din sa akin. Nagmamayabang! Hanep!
" Next time!" At pinandilatan ko siya ng mata. Natawa lang siya sa inasta ko .
Hanep! Nahuli ako. Sinubukan kung makinig sana kay Ma'am subalit talagang makati ang kamay ko at kinilikot ang phone na hawak ko.
" Nahuli ako ! " agad na reply ko sa kanya.
" Your what?" Agad na reply niya. Wow ang bilis mag reply ah!
" NAHULI Ako ni ma'am!" Ayy teka hindi naman ah . Napatawa lang ako pero hindi nahuli. Hayaan na nga.
"
YOU ARE READING
I Still Remember The Day You Left Me
Hayran KurguAng kwentong ito ayy tungkol sa isang magkarelasyong sinubok ng panahon at naghiwalay pero magkakatagpo parin ang landas nila pagdating ng tamang panahon.
