Bad or Soft

33

JAKE
Ik schopte tegen een takje en gromde. "Kut Mason."

Tot mijn verbazing voelde ik een hand op mijn schouder. "Jake... ben je oké?" Het was Annie.
"Nee Annie, ik ben niet oké. Ik ben gay." Ik stampte vooruit. "Gay. De badboy is gay. Hele reputatie naar de knoppen!"

"JAKE. Stop met die bullshit man!" Een boze stem van Wyatt echode in mijn hoofd. "Gay zijn is oké. Je kan zeggen wat je wilt maar je maakt het alleen maar erger voor jezelf. We zijn je vrienden, we vinden het echt niet erg!" Ik had geen zin om te reageren omdat ik wist dat hij gelijk had.

Ik was koppig. "Whatever. We gaan naar het dichtstbijzijnde dorpje en dan naar een feestje."

Annie knikte en liep bijna huppelend vooruit. Wyatt kwam naast me lopen. "Bro." Was het enige dat hij zei.

"Wat?" Vroeg ik.
"We zijn allemaal boos op Mason en de rest, laten we niet ook nog onderling ruzie maken."
Ik zuchtte, "je hebt gelijk, sorry..."
Wyatt trok me in een korte knuffel. "Het is oké."

NORA
Ik had het wel door. Noah ergerde zich kapot aan me. Maar ik kom simpelweg niet van hem vandaan blijven. Zuchtend kwam ik overeind. "Ik ga naar Ali."

Geen reactie.

Zoals verwacht.

Ik stond op en kroop de auto uit. "Ali?!"
"Jaa?!"

"Wat doen we nu?" Vroeg ik nieuwsgierig.
"Ik heb het er met Peter even over gehad en het lijkt ons slim om naar het dichtstbijzijnde dorpje te gaan en daar onderdak te zoeken." Legde Ali me uit. Ik knikte. "Maak jij Noah wakker, hij haat me."

"Hij haat je heus niet." Zei Ali nadat ze knikte. Ik wist wel beter. Hij had een grote hekel aan me. En toch vind ik hem leuk. Wat is er toch met al die liefdesdrama?

*

Toen Ali kwam aanwaggelen met een vermoeide Noah achter zich, wilde ik verdrinken in Noahs ogen. Toch besloot ik dat maar niet te doen. Als hij me haatte, verdiende hij mijn tijd niet. Ik draaide me nors van hem weg en liep naar Mason. "Hey", groette hij me. "Hey."

JIJ
Je liep naast Noah, in stilte. Je liep de langs een lange weg aan het bos, en aan het einde van de weg zag je de lichtjes van het dorpje voor je. De lichtjes weerkaatste het dagelijks leven, dat wat je al een tijdje niet had gezien.

Iedereen in het overgebleven deel van de groep was stil. Deze stilte omhulde je en gaf je tijd om na te denken. Iedereen moest eigenlijk terug naar de rest van de school, maar jullie waren al zo lang weg dat het niet veel meer uitmaakte.

"Noah?" vroeg je.
"Ja?"
"Wat moeten we toch doen?"
"Ali, om eerlijk te zijn... geen flauw idee."

Stilte volgde.

"Ik wil niet raar zijn ofzo maar ik heb eigenlijk wel zin in feest." Nora's stem klonk twijfelend maar er was ook een zekerheid in te horen.

"Een feestje??" Mason keek verbaasd op. Zijn ogen waren rood en opgezwollen van het huilen. "Ik ook wel. Ik kan het wel gebruiken." Voegde hij eraantoe.

"Sounds like a plan." Je glimlachte en trok Nora mee.

(sorry dit is n kort hoofdstuk maar het waren even twee tussenhoofdstukken)