Bad or Soft

30

POV NORA
Door mijn oortje hoorde ik de drie piepjes als teken dat Ali bevrijd was. Ik tikte Jake aan. "Is ze vrij?" vroeg hij. Ik knikte.

We stonden in een grote ruimte. Het was rond met vijf deuren. Uit de grijze deur zouden Peter, Mare en Tony komen. Door de bruine deur zouden we ontsnappen. Uit de roze en blauwe kwamen straks waarschijnlijk bewakers. En we moesten doen alsof we door de rode deur wilden gaan, zodat ze die zouden blokkeren.

Het klonk allemaal ingewikkeld maar het was te doen. Tony had gezegd dat zijn zusje in deze ruimte was, maar ik zag geen zusje. Ik hoopte dat hij wist wat hij deed. De grijze deur ging langzaam open. En als ik zeg langzaam, bedoel ik ook echt langzaam. Het hoofd van een jongen met bruin haar kwam om de hoek en keek voorzichtig om zich heen. Toen hij ons zag verstijfde hij. "Tony toch?" Vroeg ik. Hij knikte opgelucht en opende de deur. Peter en Mare gaven Tony een zetje en de drie waren allemaal te zien.

Ik liep naar Peter toe en gaf hem een knuffel. Gewoon zo, uit het niets, want ik had het nodig. Ik had het nodig van hem en van niemand anders. Peter schrok eerst een beetje maar knuffelde toen terug. "Hey Noor." Zei hij. Zijn stem klonk warms en zacht, en het gaf me rust. We bleven een tijdje zo staan.

"Oké tortelduifjes, en nu aan de slag." Jake trok Peter van me weg maar Peter kwam niet los. Het leek alsof zijn hand vast zat aan mijn rug. "Uh, Peter?" Vroeg ik twijfelend. Peter liep rood aan en keek geschrokken naar Jake. Jake leek te snappen wat er mis was.

"Uhm..." Beiden wisten ze niet wat ze moesten zeggen. Nog steeds zat Peters hand vast op mijn rug. "Wil je me misschien loslaten?" Vroeg ik puur uit verbazing, want ik vond het niet erg dat hij me aanraakte. Peter reageerde niet en Jake pakte iets uit zijn tas.

"Mag ik zien?" Hij liep om me heen en friemelde aan mijn shirt. Peters hand schoot los. "Top" zei ik, ik was opgelucht totdat ik een lap stof aan Peters hand zag zitten. "Jongens! Serieus?"

"Sorry" mompelde Peter beschaamd. Ik wilde er nog iets aan toevoegen toen ik stemmen hoorde vanachter de blauwe en roze deur. Meteen was het vergeten en vergeven. Iedereen stond klaar om te gaan. Peter rende op de blauwe deur af, en toen hij openging schrokken de bewakers zich kapot. Peter pakte het jasje van de een en ving met het lichaam een verdovingspijltje op. Hij griste een sleutelbos uit het jasje en gooide hem naar Jake die hem behendig ving.

Ik liep naar de roze deur. Toen de deur openging begon ik mijn acteerkunsten. "Help! ze proberen me wat aan te doen!" Gilde ik. De bewaker stond beschermend voor me en ik jatte stiekem zijn sleutels waarna ik hem een knietje gaf. Tony rende naar de rode deur alsof hij wilde ontsnappen. Alle bewakers renden naar de deur. "Ze willen door de rode!"

Vervolgens maakte Jake de bruine deur open. Mare pakte een pistool van een bewaker en vuurde hem snel af. Sneller dan ik iemand ooit heb zien doen. Binnen tien seconden lagen alle bewakers op de grond. Tony haastte zich door de bruine deur. Zonder zijn zusje? Huh?

Ik keek vragend om naar achter, omdat Peter de deur nog niet door was. Hij griste mijn stuk stof van zijn hand. "Sorry van net" mompelde hij. Ik knikte en trok hem aan zijn pols de deur door. Toen Peter de deur wilde sluiten gilde Tony; "Nee! Laat open! Let op!"

Peter trok geschrokken zijn hand los. Ik hoorde een luide piep en uit de grond van de ronde ruimte waar we uit kwamen schoot iets omhoog. Ik keek verbaast naar het tafereel. Een verhoging met een stoel in een kooi schoot omhoog. Op de stoel zat een klein meisje met bruine haren, vastgemaakt in twee staartjes. Het meisje, wat waarschijnlijk Tony's zusje was hield haat ogen stijf op elkaar.

"Tessa?" Vroeg Tony. Het meisje dat blijkbaar Tessa heette bewoog niet. "Tessa? Ik ben het, Tony."

"Tony...?" Tessa's stem klonk klein, onzeler en zwak. "Ja, we komen je helpen."

"De kooi staat onder stroom." Zei het kleine meisje.

Tony wierp ons een 'shit wat nu?' blik. "Shit wat nu?" Zei hij dan ook.

PETER
Ik wist precies wat nu. Ik keek Jake aan en wierp hem een 'ik heb een idee' blik.

"Jake, heb jij wat rubber?" Vroeg ik.
Jake knikte en overhandigde me twee rubber handschoenen. "En een schaar?" Weer overhandigde Jake me wat ik nodig had. Ik pakte het aan en stak vier gaten in iedere handschoen op de plek voor mijn polsen.

"Wat ga je doen Peter?" Nora klonk bezorgd. Ze rilde kort tussendoor vanwege de kou op haar blote rug. Ik voelde me nog schuldig van het incident eerder, maar ik schudde het van me af.

"Noor, Mare, Tony... Draai je om. Beloof me dat jullie niet kijken." Zei ik.

"Ik beloof het." Zeiden ze toevallig alle drie in koor. Ze draaiden zich dan ook om en staarfen naar de muur, zichzelf weerhoudend van het kijken.

"Ga je klimmen?" Vroeg Jake zo zacht als hij kon. Ik knikte. "M'n schoenen hebben rubber zolen, t moet goed komen. En die gaten zijn voor mijn webben." Jake knikte goedkeurend en gaf me een schouderklopje. "Succes." En hij zorgde ervoor dat de andere drie niet zouden kijken.

Ik zette mijn hand op de paal en begon mijn klim omhoog. Op de helft kreeg ik een idee. Ik schoot mijn web omhoog en greep met mijn rubber handschoen mijn eigen web zodat ik niet geëlektrocuteerd zou worden. Mijn web kleefde aan de tralies en ik trok mezelf op.

Ik hoorde de elektriciteit knetteren toen ik boven was. Met beide handen trok ik er drie tralies uit en gooide ze naar beneden. Een luide knal klonk vanaf de vloer waarop de tralies terechtkwamen. "Tessa?"

"Tony?"

"Nee, een vriend van Tony. Ik wil dat je me vertrouwd. Je moet je ogen open maken en door de tralies heen naar mij komen. Ik trek je dan op mijn rig en dan til ik je naar beneden."

Tessa opende heel langzaam haar ogen. "Snap je dat Tessa?"

"Ja." Ze keek om in mijn ogen, ze had dezelfde ogen als haar broer. Hazelnootbruin. Ik trok Tessa - voordat ze het zelf doorhad - op mijn rug en liet ons naar beneden zakken. Nu alleen nog via de bruine deur naar buiten.