6

106 6 0
                                    

JIJ
Je deed je oortjes in en zette harde muziek op. Je wilde geen woord van Jake horen. Hij trok je oortjes uit. "Ali, we zitten voor tien uur samen, laten we het er het beste van maken."
"Noem. Me. Geen. Ali." Je deed je oortjes weer in. Jake was sowieso degene die had geregeld dat we een plattegrond hadden voor de fucking busreis. Je kon die jongen wel slaan.

Weer trok Jake je oortjes uit. "Jake. Wat snap je niet?" Geërgerd wilde je je oortjes terugpakken. Hij trok de snoer uit je telefoon en borg de oortjes op in zijn zak. Je wilde het uit zijn zak halen maar bedacht je. Die zak zat op een niet zo fijne plek. En dat was precies wat hij wilde. "Nu kan je niet verder kijken. Anders word je telefoon afgepakt." Hij grijnsde breed. Je sloeg je armen over elkaar en keek stug naar buiten.

Je dacht aan de avond waarop de spinnen jongen je had geholpen. Je had tegen Nora gezegd er niet verder op in te gaan. Je was wel nieuwsgierig. Zijn stem klonk alsof het een jongen was van je eigen leeftijd, maar je wist niet meer precies hoe hij klonk. Je hield je schouders op. Boeie.

JAKE
Waarom was ze zo koppig? Ugh, kon ze niet gewoon in slaap vallen. Ze staarde uit het raam, diep in gedachten verzonken. Ik dacht dat het niet meer zo lang zou duren tot ze sliep.

Alsof mijn gedachtes invloed hadden viel ze in slaap. Ik grinnikte zachtjes. Na drie minuten verplaatste ik haar voorzichtig zodat ze op mijn schouder lag. Toen ze mijn schouder aanraakte krulden haar mondhoeken omhoog in een bescheiden lachje. Ik legde mijn arm om haar nek. Toen mijn hand naar beneden bungelde kwam hij lichtjes langs haar borsten. Zo lichtjes dat ze het onmogelijk kon voelen.

Ze schrok wakker, duwde me van zich af en schoof ver van me vandaan. Godver. Ik zuchtte diep. Wat is er mis met haar? "Doe dat nooit meer Jake." Ze stond op het punt te huilen, dat kon ik zien.

"Waarom niet? Ieder ander zou hiervoor moorden." Geërgerd keek ik haar aan.
"Nou. Ga dan naar iemand anders!" Siste ze. Ze rolde zich op in een bolletje en staarde naar buiten. Dit had niet alleen met mij te maken. "Wat is er met je? Je gedraagt je alsof ik je ga verkrachten ofzo." Ze schokte en ademde snel. Had ik een gevoelige snaar geraakt?

"Jake. Blijf van me vandaan."

Shit.

PETER
Ik keek naar achteren en zag dat A tegen Jake aan sliep. Er ging een steek door mijn hart. Ik kon het niet aanzien. Ik draaide mijn hoofd weg.

JIJ
Waarom zei hij dat nou weer? Je sloot je ogen en haalde diep adem. Je armen sloeg je om jezelf heen. Je wilde dat niemand je aanraakte. Een onveilig gevoel kroop je lichaam binnen. Je voelde je schrikkerig. Jake was een lul. Dat was duidelijk.

Je wilde muziek opzetten maar realiseerde je dag Jake je oortjes nog had. Angstig draaide je je naar hem om. Hij staarde je aan. Je hield je hand op. Hij keek ernaar, niet wetend wat hij moest doen.
"Mijn oortjes Jake."
Hij legde je oortjes op je hand. Je draaide je weer om en zette muziek op. Je viel al snel weer in slaap.

JAKE
Ik had haar diep geraakt. Ali sliep weer en ik pakte ook mijn telefoon erbij. Ik had best veel meldingen.

WYATT: 'Bro, lukt het al?'
IK: 'Dude ze is koppig as fuck'
WYATT: 'Wat doet ze?'
IK: 'Ze wilt niets met me te maken hebben'
WYATT: 'huh'
IK: 'Ja ik weet het niet meer man.'
WYATT: 'Ze is anders, je moet het anders aanpakken'
IK: 'Ja ik krijg haar uiteindelijk mijn bed in'

Ik sloot mijn telefoon af. Ergens voelde ik een schuldgevoel tegenover Ali. Ik betrapte mezelf erop en schudde het van me af.  Mijn status. Denk aan mijn status.
Ik keek naar voren. Ik zag Peter teleurgesteld naar voren kijken. Hij zag er echt niet blij uit. Ik lachte zachtjes.

Annie liet hem dingen zien en ik zag dat Peter erop reageerde met 'leuk' of een droge 'haha'.

Ik dacht aan mijn thuissituatie. Mijn ouders waren nooit thuis. Dit was niet erg want ik haatte mijn ouders, ondanks dat ik alles van ze kreeg. Mijn zusje was 1 jaar jonger dan ik en ging elke avond uit. Ik was meestal alleen en daardoor kon ik veel feestjes geven en doen wat ik wilde. Dus eigenlijk had ik gewoon het perfecte leventje.

Ik kreeg alles wat ik maar wilde. Meisjes, spullen, noem maar op. Behalve Alexandra. Ik kon er echt niet tegen. Ze zal naar me moeten luisteren.

JIJ
Je deed alsof je sliep maar eigenlijk was je wakker. Door je wimpers keek je naar Peter. Hij had het niet naar zijn zin.
Je was zo boos op Jake. Je had de neiging om hem een harde klap te verkopen, maar wist dat dat niet goed zou aflopen. Was je maar nooit tegen hem opgebotst.

Jake liet je nu gelukkig even met rust, waarschijnlijk was hij een beetje geschrokken door je reactie.

Je pakte je telefoon en stuurde Peter een appje.

JIJ: 'Heey Petee!'

Hij reageerde gelijk.

PETER: 'Hoe is het met Jake?'
JIJ: 'Niet zo leuk.'
PETER: 'Je sliep tegen hem aan.'
JIJ: 'Peter nee hahahah, dat was omdat hij me daar neerlegde. Hij ging met zijn hand per ongeluk langs mn...'
JIJ: 'Ik schrok en duwde hem weg. Ik kan wel huilen'
PETER: 'Ik snap dat je daar nu zo erg van schrikt'
JIJ: 'uh... huh?'
PETER: deleted message

Huh? Wist hij ervan? Maar ik had het alleen Nora verteld. Je stuurde Nora een appje met de vraag of ze het aan Peter had verteld. Ze zei van niet.

He klikte je telefoon aan en het duizelde je weer met vragen. Vragen over de spinnen jongen, over Peter, over Jake en zelfs over Nora. Terwijl je hoofd op exploderen stond viel je nu echt in een diepe slaap.

Bad or SoftWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu