Etrafı seyretmekten canım sıkılmıştı. Ayaklarımı sallıyor ses çıkarmaya gayret ediyordum.O ise masa başında oturmuş göndermesi gereken maillerle uğraşıyordu. Sessizliği bozarak
"Sana mükemmel bi gereksiz bilgi vereyim mi? " dedim.
Kafasını bilgisayardan kaldırarak bir anlığına göz teması kurdu benimle.
"Nedir? "
"Tarantulalar iki buçuk yıl yiyeceksiz yaşayabilir."
Derin bir sessizlik yaşandı. Kalbimde de biraz kırılma. Gözlerim yerdeki halıdaydı.
"Biliyor musun başıma ne gelirse gelsin kendimi burada buluyorum, her şeyi ilk sana anlatayım istiyorum, ilk seninle paylaşayım" kafamı kaldırdım gözlerinin içine baktım.
"Ama gözlerine baktığımda öyle bir ifade görüyorum ki..." dedim derin bir nefes alırken.
"Söylesene senin ilgi radarına girmek için illa ölmem mi gerekiyor? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bence Komik
Historia CortaDışarıdan duygusuz bir pezevenk gibi görünüp aslında duygusal bi top olmak beni çok yoruyor.
