Serseri

28.BÖLÜM

'Ve sen,
Karanlıktan korkan bir kıza,
Aslında sığınabileceği tek şeyin karanlık olduğunu öğrettin!'

🌪
"Biraz sağ tarafa...biraz daha... heh tam orası" gözlerimi devirerek masaj yapmaya devam ederken en sonunda oflayarak ağrıyan elimi geri çektim

16.34... sabahın beş'inden beri temizlediğimiz -Canere temizlettiğim- mutfak anca bitmişti.

"Ay yeter bu kadar ya ellerim ağrıdı"

"Tam da ağrıyan yeri bulduktan sonra elinin ağrıması gözlerimi yaşarttı kuzen"

"Allah Allah ya!? Mutfağı batıran sensin zaten, masaj yaptığıma dua edeceğine söyleniyorsun birde"

"Tamam tamam... acıktım ben ya" sırıtarak bana baktığında bacağına tekme attım oturduğum yerden kalkmadan

"Kızım ne vuruyorsun ya o kadar temizlik yaptım bir markete gitmek çok mu zor"

"Gerçekten çok iş yaptın Caner...hiç kalkamam sen git al" gözlerini devirip oflayarak ayağa kalktı

"Öyle olsun bunu unutmicam kuzen" başımı sallayarak koltukta iyice uzanıp gözlerimi yumdum

🌪
Çalan kapıyla gözlerimi araladığımda ne ara uyuduğumu anlamamıştım bile. Gözlerimi ovarak ayağa kalkıp hemen kapıyı açtım. Kimsenin olmadığını görünce kaşlarımı çatarak etrafa baktım

"Caner şakalarına ayıracak vaktim yok geliyorsan gel" ses gelmeyince gözlerimi devirip bir adım atmıştım ki ayağıma çarpan şeyle başımı yere çevirdim. Yerde bir kağıt parçası ve uçmaması için de üstünde bir taş...

Kaşlarımı çatarak kağıdı elime alarak açtım

'Gözüm üzerinde...yakında görüşmek üzere Ecem, yada Hira mı desem?'

Etrafa baktığımda kimseyi görememek iyice panik yapmama neden olmuştu. Korkarak içeri geri girdiğimde kağıdı buruşturarak çöpe attım. Birisi aptalca bir şaka yapıyordu.

Evet evet... kesinlikle birisi şaka yapıyordu. Beni korkutmak istiyorlar...

Kapıdan gelen sesle korkuyla yerimden sıçrarken ayakkabı dolabının yanında duran şemsiyeyi elime aldım. Kapının arkasına geçmiş korkudan titrer bir vaziyette beklerken kapının açılmasıyla titrek bir nefes aldım.

Sakin olmam lazımdı. Sakin...

Önümde beliren silüetle elimdeki şemsiyeyi kafasına indirdim. İnleyip başını tutmasıyla bacağına tekme atarak düşürdüm. Şemsiyenin sapını yerde yatan kişiye doğrulmuştum ki yüzünü görmemle gözlerimi kocaman açtım

"Caner!?"

"Ecem senin a... kızım yine aksiyon filmi mi izledin sen anlamıyorum ki ya of..."

"Ya çok özür dilerim bir an seni...hırsız sandım...çok acıyor mu"

"2 ton fil gücüne sahip olup kafamı yarmana rağmen hayır acımıyor"

"Abartma be... neyse tut elimi hadi" elimi tuttuğunda ayağa kalkmasına yardım ederek salona oturdum. Salaksın Ecem salak!

"Gündüz vakti hırsız mı girer Ecem"

"Ya of ne bileyim ya...yeni uyandım kafam bulandı o yüzden"

Canere nottan bahsederek gereksiz panik yaratmaya hiç gerek yoktu. Aptalca birşey sadece...

🌪
"Ceyda biraz daha gülmeye devam edersen kapıya atıcam seni"