Serseri

8.BÖLÜM

Buraya bir söz bırak

'Hayata devam edebilmen için geçmişi geride bırakman gerekir..'

ECEM'DEN
Gözlerimi hastane odasında açtığımda Caneri yanıbaşımda görmemle gülümseyerek yanağını okşadım. Yüzünü buruşturup başını çevirdiğinde yerimde doğruldum.Başımdaki ağrıyla yüzümü buruşturarak ayağa kalktım

"Ecem?" Canerin uykulu sesini duymamla ona döndüm

"Günaydın sarı kafa elimi yüzümü yıkayayım da eve gidelim"

"Önce doktorla konuşmamız gerek Ecem"

"Caner anneme iğnesini yapamadım"

"Ceyda yaptı,biraz rahatlaman gerek kendine çok fazla yükleniyorsun" derin bir nefes vererek saçlarımı dağıttım ve odadaki banyoya girerek rutin işlerimi hallettim.Banyodan çıktığımda doktoru,Borayı ve Adayı görmemle kaşlarımı çattım

"Siz bütün gün burdamıydınız?"

"Evet"

"Ya Ada eve gitseydiniz ya burda boynunuz ağrımıştır rahat edememiştirsiniz siz şimdi" Ada gülümseyerek yanıma geldi ve alnımdan öptü

"Bizim için sorun yok Ecem gerçekten senden sadece kendini düşünmeni istiyoruz biraz da olsa" gülümseyerek başımı salladığımda doktor da gülümseyerek bana döndü

"Evet Ecem hanım yine karşılaştık"

"Yoksa benden sıkıldın mı Hakan abi?" Gülerek başını salladı

"Seni görmekten değil..seni bu şekilde görmekten sıkıldım.Kendine dikkat etmen gerek Ecem"

"Panik atağı kontrol edemediğimi biliyorsun"

"Ondan bahsetmediğimi de sen biliyorsun" masumca sırıtarak alt dudağımı ısırdığımda ciddileşerek boğazını temizledi

"Bugün çıkabilirsin ama seninle bir konu hakkında konuşmam lazım"

"Ne?"

"Odama geçelim istersen hadi" başımı sallayarak odadan çıktım ve Hakan beyle onun odasına geçtik.Sandalyeye oturarak anlatmasını bekledim

"Ecem aslında bunu nasıl söylicem pek bilmiyorum ama..annenin testinde gözüme birşey takıldı" içimde bir korku olduğunda bunu umursamadan derin bir nefes aldım.Kötü düşünme Ecem..

"Neye?"

"Hani sana demiştim ya anneden kan gelmesi nadir olur diye..aslında o konu kapanmıştı,ilaçlar sayesinde kan gelmesini engellediğimiz aklıma geldi siz gittikten sonra ve annenin sonuçlarına tekrar baktım" tamam şimdi biraz kötü düşünebilirim..

"Ne kadar..kötü peki?" Üzgünce başını salladığında tırnağımı etime geçirdim

"Annen git gide güçsüzleşiyor Ecem tekrardan kan gelmesi gerçekten bir sorun ve annenden gelen kan annene.. büyük bir hasar vermiş.Evet gelen kan çok fazla değildi ama.Bu ona yetmiş. Organları git gide iflas ediyor ve bu tedavi edilecek birşey değil.Annneni Acilen hastaneye yatırmamız gerek Ecem.Bunu söylemek gerçekten beni üzüyor ama annende her an bir komplikasyon olabilir. Ateş, ağrıların artması,kan gelmesi ve birkaç şey daha..gerçekten üzgünüm Ecem.." gözümü dahi kırpamıyordum şu an. Annem..yaşama nedenim olan annem şimdi beni bırakıcak mıydı?
Tamam Hakan abi tam olarak söylemedi ama bir ihtimal var artık. Gözlerimin dolmasıyla gülerek ayağa kalktım.

"Hayır annem gayet iyi birşeyi yok ki onun.Sadece hafif bir ağrısı vardı o kadar ilaç verdim ben ona iğne de yapıldı sen bence şaka yapıyorsun demi. Şaka yapıyorsun lan sen! Anneme birşey olmicak!" Deli gibi bağırıyor masadaki eşyaları duvara fılatıyordum.Arkamdan birinin sarılmasıyla daha fazla dayanamayarak yere çöktüm. Hıçkırıklarım odada yankılanırken nefesimin daraldığını hissediyordum