SIR

2.6

Medya: Gaye

IYI OKUMALARRRRR

~~~

Simay ve Derin bana bakıp sorgulamaya devam ediyorlardı. Barlas'ın dediğini son cümleden sonra Simay onlar gelip beni almışlardı. Yaklaşık bir saattir Barlas ile aramda neyin olup olmadığını soruyorlar. Onlara Barlas'tan hoslandığımı dedim ama bunu bildiklerini deyince afallamıştım.

Kızların sorgusu Ege'nin gelmesi ile sonlandı. Ege uyumak istediğini için odadan çıktım. Malum ben Barlas ile uyuyacaktım.

Bu arada Derin ve Batu sevgili olmuş hatta demin birinci aylarını kutlamışlar. Derin Batu'ya sırılsıklam aşık. Batu'nun da Derin'e böyle şeyler hissetmesi ve ikisinin mutlu olmasına nedense ben de mutlu oluyorum.

Barlas'ın odasına gidince onun yokluğunu fırsat bilip üstümdeki kıyafetleri çıkardım. Odadan çıkmadan önce bi daha ikisini rahatsız etmemek için yanıma kıyafetlerimi almıştım.

Seher abla pembe pijamamı koymuş! Barlas kesin benle alay edecek. Derin bir nefes alıp verdim. Pembe pijamamı giyip saçımı at kuyruğu yaptım. İşim tamamen bittikten sonra yatağa doğru ilerledim. Yatağa yatmamla lavabo kapısının önünde kapıya yaslanmış sırıtarak bana bakan Barlas'ı gördüm. Bu ne zamandır orda?

"Ne zamandır oradasın?" Diye sordum, Barlas çenesini kaşırken bir şeyler mırıldandı ama duymadım. "Hı?" Dememle elini çenesinden çekip "Yeteri kadar diyelim." Dedi, demeyelim Barlas Bey. Allah'ım sen sabır ver.

Barlas yandaki yatağı benim oturduğum yatağa doğru sürükledi. İki yatağı birleştirince ona tip tip baktım. İki yastığımı da aldıp yerde koydu. Hey hanım hanım bunlar benim yastıklarım. "Bize iki yastık yeter." Dedi, bu çocuk düpedüz bana mı yavşıyor ne?

Bir şey demeden yorganın içine girdim. Yastığa kafamı koyup gözlerimi kapattım. Taa ki arkamdan "Kölecik." Diye ses gelene kadar. Ne zaman bitecek bu ya? Ona doğru dönüp tüm samimiyetsizliğim ile gülümsedim. "Efendim Barlas?"

"Bana sarıl, öyle uyuyalım."

Barlas'a sarılıp gözlerimi kapattım. Huzur gülümsetiyordu. Sanki yeni doğmuş bebek gibi, bir çocuğun en sevdiği çizgi filme yeni bölüm yüklenmiş gibiydi. İçimdeki kelebekler uçuşup karnımı ağırtmsa her şey daha güzel olabilirdi belki.

"İyi geceler kölecik."

"İyi geceler patavatsız."

⊂(◉‿◉)つ

Sabahleyin güneşin ışığı ile uyanmak veya alarım çalmasını tercih ederdim ama Simay ve Ege odaya Ceddin Baba şarkısı ile giriş yapmıştı. "Öğle oldu!" Diye bağırdı Simay.

Gözlerimi açmadan, yataktaki yastıklardan birini Simay'ın kafasına fırlattım. "Bağırma sabah sabah!" Diye çığırdım. Başımı tekrar yumuşacık yastığıma koydum. Bu yastık niye bu kadar güzel kokuyordu yahu? İç çektip sıkıca sarıldım yastığa. "Basıldınız uyanın!" Bu kez bağıran Ege'ydi. Bir dakika basıldınız mı demişti o? Biz kimdik? Dün gece Barlas ile uyuduğum zihnime düşerken sertçe yutkundum. Kokunun sebebini şimdi anlamıştım. Gözlerimi yavaşça aralayıp, gögüsünde yattığım Barlas'a baktım.

Barlas'ın bana sırıtarak baktığını görünce doğrulup yatağa oturdum. "Hadi ama öğle yemeğine inecez." Dedi Simay. Kollarımı iki yana açıp esneyerek yataktan kalktım. "Bahar." Diyen Barlas'a baktım. "Günaydın." Dedi sırıtarak. "Günaydın." Dedim gülümseyerek. Alt dudağımı ısırıp gözlerimi kaçırdım. Ege, kolunu omuzuma atıp saçımı karıştırdı. "Siz niye sırıtıyorsunuz?" Diye sordu imayla ikimize bakarak.