SIR

0.8

Medya: Barlas Ataman.

Selamm aşklarıım. Nasılsınız bakalım? Fazla konuşmadan sizi bölümle baş başa bırakıyorumm♡

♡(> ਊ <)♡

Sinirden ağlayarak yolda yürümeye başladım. Telefondan saate baktım. Yeni güne az kalmıştı. Simay zaten kendi derdinde onu arıyamam. Oğuz desen bu saatte uyuyor olması lazım. O kadar arkadaşım var ama kötü günde gidebilecek sayılı kişiler var. Birer kaldırıma oturdum. Telefonum çalınca bakıp açtım. "Bahar müsait misin?" Diye sordu Barlas, yutkunup "Evet." Dedim. Gözümü sildim. "Ege ile konu- O ses ne öyle? Ağlıyor musun?" Dedi, zaten ağlıyorum biri bana bunu sorunca iyicene ağlayasım geliyo.

"Nerdesin sen?" Diye sordu Barlas, burnumu çekip "Boş ver beni, ne konuşacaktın?" Dedim, Barlas'ın nefes alıp verme sesi geldi. "Arabaya bindim bile evde misin?" Dedi. "Evin az ilerisindeyim." Dedim. Yanıma kedi gelince ona baktım. "Kımıldama, geliyorum ben." Dedi ardından telefonu kapattı. Kediyi sevmek için elimi kaldırdım ama kedi kaçtı. Bir şey yapmadan oturduğum yerde durdum.

Önüme araba gelince kafamı kaldırıp baktım. Barlas arabanın camını açıp "Güzellik alayım mı seni?" Diyerek ortamı yumuşatmaya çalıştı. Ayağa kalkıp elimle götümü sildim. Sonuçta yere oturmuştum. Arabaya geçince Barlas bana baktı. Bir şey demeden bana yaklaşıp emniyet kemerimi taktı. Arabayı sürünce arkama yaslanıp yolu izledim. Yol boyu ikimiz de sessiz kalmıştık. Tabii Barlas arada ortamı yumuşatma adına espriler yapıyordu fakat benim gülecek durumum yoktu.

Bir evin önüne gelince Barlas arabayı garaja park etti. İkimiz de arabadan inip eve girdik. Evden "Off!" Diye bi ses gelince Barlas elimi tutup gizle üst kata çıkardı. "Odam karşıdaki ben hemen geliyorum." Dedi, bahsettiği odaya geçtim. Tamamen siyah bir odaydı. Sadece duvar gri renki. Yatağa geçip oturdum. Çok geçmeden bağırma sesi duyunca odadan çıkıp merdivenin başından geçtim. "Sikerim işini de gücünü de!" Diye bağıran kişi Barlas'tı. Neye sinirlendi bu kadar? Bi an dedikodu olunca üzüntüm geçmişti. Huyum kurusun.

B

i ses daha geldi ama alt katta olduğu için ve bağırmadığı için ne dediğini pek anlamadım. "Baba yeter!" Diye bağırdı Barlas, demek babası ile kavga ediyordu. Ben de babamla kavga ettim ama hemen ağlıyorum. En azından Barlas ağlamadan konuşabiliyordu. "Her ihale kaybettiğinde böyle olmak yerine bir sonraki ihaleye hazırlan." Dedi Barlas, bu sefer bağırmamıştı ama sinirli olduğu için sesin buraya gelmişti. Demek ki Barlas'ın babası işkolik bi insan. Aynı benim babam. Sürekli iş gezisinde olduğu için babamı az görüyorum. "Kahve falan iç kendine gel." Dedi Barlas, ayak sesi duyunca odaya geçtim. Yatağa oturup Barlas'ı bekledim.

Barlas odaya gelince kapıyı kitledi. Yanıma oturup "Nasılsın?" Diye sordu, gülümseyip "Daha iyiyim, sen?" Diye sordum. Barlas kaşlarını çatıp "Duydun mu?" Diye sordu. Kafamı onaylarcasına salladım. Bunun karşılığında Barlas derin bir nefes alıp verdi. "Anlatmak ister misin?" Diye sordum, Barlas gülümseyip "Sen anlatırsan ben de anlatırım." Dedi. Karşılıksız iş yapmıyor. Derin bir nefes alıp verdim. "Okul müdürü babamı arayıp okulda kavga ettiğimi söylemiş." Dedim, Barlas kaşlarını çatarak "Ne zaman ettin?" Diye sordu. İstemsizce güldüm. "Demir ve senin kavgan." Dedim, Barlas bana bakıp "Ciddi misin?" Diye sordu. Kafam aşağı yukarı salladıktan sonra Barlas kahkaha attı. "Kavgayı senin yapmadığını söylemedin mi?" Diye sordu. "Söyledim ama beni dinleyen mi var?" Dedim.

"Zaten iş seyahatleri yüzünden babamı az görüyorum. Geldiği gibi de benimle kavga etti." Diye söylendim. Barlas yatağın başlığına sırtını yaslayınca "Benimki de aynı bokunu laciverti, iş her seyden önemli." Dedi. Barlas'ın yanına geçip sırtımı yatağın başına yasladım. "Uyuz şeyler." Deyip Barlas'a baktım. "Sıra sende." Dedim. Barlas gülümseyip "Benimki de işkolik. İhale kaybedince kendini de kaydediyo." Dedi, önüme dönüp dolaba baktım. "Kendini mi kaybediyo?" Diye sordum. Arkama tamamen yaslanıp ayağımı uzattım. "Mesela şuan salonda içki içiyor." Dedi, tekrardan Barlas'a baktım. Dediklerinde ciddi miydi? Neden bi insan bi iş için kendini yıpratıyor ki? Galiba bütün babalar böyle.

"Zaten, neyse." Dedi Barlas, gözlerini kapatıp başını arkasına yasladı. "Gizemli çocuk, cümlenin sonunu getir." Dedim tüm samimiliğimle. Barlas gözünü açıp bana baktı. Sanki bana bir şey söylemek istiyordu ama söyleyemiyor gibi bir hali vardı. Önüne dönüp "Annemi de babamın gereksiz iş sevdası yüzünden kaybettik." Dedi, Barlas bunu derken kafasını eğmişti. Sanırsın kafasını eğen Barlas değil de içindeki çocuktu. "Nasıl yani?" Diye sordum. Barlas gözünü kaşır gibi yapıp gözünü sildikten sonra hafifçe gülümsedi. Acının tatlı tebessümü.

"Ben ilkokula falan giderken annem hastaydı. Ben okuldayken annem fenalaşmış. Evde çalışan kişiler babamı aradıklarında toplantıda olduğu için eve gelememiş." Dedi, Barlas elini kalbine doğru götürüp biraz ovaladı. "Bir de salak gibi 'Siz götürün.' de dememiş. Eve geldiğimde ölmüştü." Dedi, ne desem bilemedim. "Basın sağ olsun." Dedim, Barlas gülümseyince elini tuttum. "İyi misin?" Diye sordum, kafasını onaylarcasına salladı.

Barlas ayağa kalkıp "Neyse, sana giyecek bir şey bulalım." Dedi, dolabına bakarken onu izledim. "Zaten eşofman giyiyorum, tişört versen yeter." Dedim, Barlas dolabı ima ederek "İstediğini al." Dedi. Dolaba geçip tişörtlerden birini tane aldım. Barlas çoktan yatağa oturmuş bana bakıyordu. "Gözünü kapat." Dedim, Barlas sırıtarak eliyle gözünü kapattı. Tek sorun parmak aralarının açık olmasıydı. "Barlas!" Diye cırladım. Barlas gülümseyip gözünü kapatınca üstümdeki cropu çıkardım. Tişörtü giyince Barlas'a baktım. Gözü kapalı şekilde bekliyordu.

"Açabilirsin." Dedim, Barlas gözümü açıp "Odama yakıştın." Dedi sırıtarak. Barlas'ın tişörtümü giydim diye mi bunu söylemişti? Gülümsedim. "Siyah severim." Dedi, bi an afalladım. İyi de üstümde giydiğim tişört beyaz. Barlas'a baktığımda sırıtıyordu. Tişörtü biraz öne çekip içime baktım. Siyah sütyen giymiştim. Yani gözünü kapatmadı mı bu? Barlas'a bakıp elimdeki cropu attım. "Pis sapık!" Dedim, Barlas ise sırıtarak bana bakmaya devam ediyordu.

Barlas sırıtırken "Yani artık gördüğüme göre istersen tişörtü çıkar." Dedi, yatağın üstünden yastık alıp Barlas'ın kafasına vurdum. "Barlas seni gebertirim!" Diye cırladım. Barlas ise kahkaha atıyordu. "Kızdırdık küçük enişteyi." Dedi kahkahalar eşliğinde. Barlas en sonunda gülmeyi kesince ben de yastığı kenara bırakmıştım. "Uykum var benim." Dedim, Barlas bana 'ciddi misin?' der gibi bakıp "Yarın okul yok, hemen uyuyacak mısın?" Dedi, kafamı onaylarcasına salladım.

Barlas yatağın açınca ona baktım. "Beraber mi yatacaz?" Dedim, Barlas bana yaklaşıp "Merak etme yemem seni." Dedi, alaylı bir şekilde yüzümü buruşturdum. "Şüpheliyim." Dedim. Barlas'ın yatağı zaten çift kişilikti. Ben bir köşede yatsam o bir köşede yatsa bir şey olmaz, değil mi? Yatağa geçince Barlas da yatağa geçti. "Gaye'nin tam tersisin." Dedi, yatağa tam anlamı ile yatıp ona doğru döndüm. "Nasıl yani?" Diye sordum. Barlas da yatağa yatıp bana dönünce "Gaye olsa kene gibi yapışır, öyle uyurdu." Dedi, göz devirip yatağa sırt üstü yattım.

Tavana bakıp "Gaye ile sevgili misiniz?" Diye sordum. Barlas'a göz ucu ile baktığımda sırıtıyordu. Şeytan diyo uyurken yastık ile boğ. "Hayır ama yakınız." Dedi. "Baya yakınsınız." Diye mırıldandım. Barlas ayağa kalkıp ışığı kapatıp tekrar yatağa geldi.

"İyi geceler kıskanç."

Barlas'a dönüp baktım. "Kıskanmadım." Dedim, Barlas 'yav he he.' bakışı atıp "Tamam siyahlı." Dedi, başımı koyduğum yastığı elime alıp Barlas'a vurdum. Barlas gülümseyince tekrar yastığı yerine koyup başımı koydum. Diğer tarafa döndüm.

"İyi geceler sapık."

༼ つ ◕‿◕ ༽つ

Evett! Bölüm hakkındaki düşüncelerin neler?

Kitap ve karakterler hakkındaki düşüncelerin neler?

Bizi seviyor musunuz? Kdlwpspwpdpwd. /Biz de sizi seviyoruz♡

Sizce ilerleyen bölümlerde neler olacak teorilerini bekliyoruzz.