Sophia's POV
It's been 1 week simula nung naging cold na sa'kin si Vince.
Nireject mo eh. Ano pa bang aasahan mo?
Pero okay lang. Unti-unti ko din naman siyang kinakalimutan.
Nag mo-move on na ako. Kahit di naman naging kami. Alam kong nasaktan ko siya pero di ko pa talaga kaya. First time eh.
"Good Day Class" Nagulat ako nung pumasok bigla ang teacher namin.
Ba't wala pa si Vince?
'Tumigil ka nga Sophia. Puro ka Vince eh' yan nalang ang sinasabi ko sa sarili.
Maya- maya naman ay dumating na din siya.
Gusto ko siyang yakapin at mag sorry. Pero di ko talaga kaya.
Di lang ako sanay na hindi siya namamansin.
Shit. Ayaw ko na dito.
"Sir?" Sabi ko nang nakataas kamay.
"Oh ano Sophia?"
"Pwede po bang mag transfer nang upuan? Mainit po kasi dito." Palusot ko nalang. Shit ayaw ko na talagang katabi siya.
"Ok. Mary, palit kayo ni Sophia. Sophia, doon ka sa tabi ni Kate." Sagot ni Sir.
Niligpit ko na ang gamit ko at pumunta na ako doon sa upuan ni Mary. Pero walang reaksyon si Vince sa mga nangyari.
Alam na alam kong crush din ni Mary si Vince. Pero ok lang. Sa kanya nalang. Ibinibigay ko na. Sana maging masaya sila
"Wow. Desidido ha?" Sabi sa'kin ni Kate
"Anong magagawa ko? Ayaw na niya. Pabayaan mo na siya." Sagot ko naman.
"Ba't mo siya pinakawalan agad? Di mo ba alam na halos mamatay si Mary kay Vince? Pasalamat ka nga dahil ikaw ang pinili. Tapos, pinakawalan mo nang ganun ganun lang?" Sermon sa'kin ni Kate.
"Sa kanya na nga. May magagawa pa ba ako? Ayaw na niya. Nireject ko siya. Ngayon eto nangyari sakin. Di na niya ako pinapansin. Wala na siyang pakialam sakin. Sa totoo lang, gusto ko siyang yakapin at mag sorry pero nahihiya ako. Baka mareject ulit ako."
Tumahimik na si Kate. Swerte pa nga siya. May lalakeng di siya kayang mawala. May nag aappreciate sa kanya. At higit sa lahat, ang mga tao, tanggap siya.
Ako lang naman siguro ang malas dito. Malas sa lahat.
Natapos na ang klase at diretso na akong umuwi. Nag paalam nalang ako kay Kate na mauuna na ako. Ngayon mag isa ako.
Naglakad lang ako. As usual.
*Booooogsssshh*
"Shit! Di ka ba--" natigilan ako nang nakita ko ang mukha niya. Siya si RP. Ang childhood friend ko.
"Sophia?" Napatawa nalang siya.
"R-RP? Tangina. Hahahahahahahahahahahahahahahaha!" Sagot ko din sa tawa niya.
"Tumayo ka nga jan." Sabi niya at hinila ako. Di parin siya nag babago.
"Halika muna sa bahay. Sigurado akong namiss ni Ate ang ka cutan mo."
Naglakad na kami pauwi. Andami niyang kinwento sa kin. Mag si stay na naman sila dito hanggang ilipat ulit ang dad niya.
NPA talaga sila. Simula pa noong bata pa kami. Pero dito talaga siya ipinanganak.
Noong dumating kami sa bahay. Siya na ang pinauna kong pumasok.
"RAAAAAAAYMOOOOOOND!" Sigaw ni ate. Si Ate talaga. Ayaw na ayaw kasi ni RP ang tawagin siya sa first name niya.
"Cassandraaaaa" sagot naman ni RP kay Ate.
"Ikaw ha? Ate. Dapat ate ang tawag mo sakin. Mas matanda ako sayo nang 12 years. Haha!"
"Sige na. Talo na ako" sagot nalang ni RP.
"NPA ka talaga. Hahahahahaha" tumatawang sabi ni Ate.
Napasimangot nalang si RP.
Naging crush ko din 'to eh.
Gwapo naman siya, may respeto sa babae, saka mabait. Kaso lang, nagkagirl friend. Kaya ayun. Gumuho ang mundo ko. Fak. Naalala mo na naman kung paano ko siya iniyakan, kung paano niya din ako iwan sa ere nung umiiyak ako. At kung paano niya ako pagalitan nung may ginawa ako sa gf niya.
//Flashback//
Nandito ako ngayon sa kwarto.
Umiiyak dahil nga nagka girlfriend na ang longtime crush at bestfriend ko.
Shit. Gusto kong mamatay!
[Kinabukasan]
Tumabi si RP sa kin at biglang nagsalita
"Ok ka lang?"
"Huh? Syempre!" Pagpapanggap ko.
"Ok lang tapos namumugto ang mata?"
"Ok lang naman ako. Dun kna sa girlfriend mo!"
Umalis naman siya at humagulgol ako sa kakaiyak.
Lahat ng pranks ginawa ko sa gf niya para mapahiya pero ako pa ang napahiya dahil sa ginawa ko.
I put a paper with the words "I AM A SLUT" wrote on it, on her girlfriends back. And guess what. Pinagalitan niya ako.
Nilabas niya ang lahat nang galit niya sakin.
Tumakbo nalang ako habang umiiyak. And the next day nun. Wala na siya. Umalis na sila
//end of flashback//
Nagkwentuhan nalang kami hanggang gumabi. Tapos doon na namin siya pinahapunan ni Ate. Sa Canada pala sila nag stay. Pero ngayon wala na sila ng gf niya. Na once ko ding sinira noon.
"Soph, alam mo di ka parin nagbabago" panimula niya.
"Huh? Bakit?"
"Napakakalat mo parin kumain." Natatawa niyang sagot.
"Since birth yan Raymond" singit naman ni Ate.
Umalis na si ate dahil tapos na siyang kumain. Umakyat na muna siya sa kwarto
"Soph, I missed you"
Di na ako nakasagot. Kinilig ako doon.
