My Worst Enemy

Chapter 16

CHAPTER 16

"MISS, OCAMPO. YOUR LATE!" sigaw ng Mukhang palaka naming lecturer ugh paki nya ba e-sa gustong kong mag pa late eh....

"morning" walang ganang bati ko sa kanya at tumungo na sa silya ko pagka upo kitang - kita ko kung pano tumaas ang kilay nyang ginuhitan ng marker.

"Miss, ocampo stand up!!" sigaw nya with matching lumalaki ang ilong At mata kita tuloy yung buhok nya sa ilong. YUCK!!

Tumayo ako saka tumingin sakanya
"yes ma'am" walang ganang tugon ko.

"Who is the 13th president of the Philippines?" tanong nya.

Eh?

Sino nga yun? Sheyt.....

Lagot ako nito wala akong mapiga sa utak ko pagod pako mula trabaho dalawang oras lang tulog ko....

Bakit ba kasi nangyayari to?

Isip Kiel, isip........

"BULLSHARK!!"

"Whuuuttt?" sigaw ni ma'am. Hala na sabi koba yun? Pakshet

"Whut did you say miss ocampo" pag tingin ko kay ma'am namumula na sya sa galit.

"Friend ano ba nangyayari sayo?" dinig kong bulong ni gab sa tabi ko tinignan ko naman sya like im-so-deads.

"Miss, ocampo you'll. visit .the. deans office. laytur. becouse. of. you zigzag atitod. and. for. screaming. inside. my. class." gigil at putol putol na sigaw ni ma'am fen with ilonggo accent pa.

WHUT?

Scream? Shout yun incase di mo alam ma'am.

dO__Ob???

Gusto kong humagalpak ng tawa dahil sa sinabi nya pero shempre pinigilan ko kasi baka mas lalo syang ma insult you know hahahaha.

"Bwahahahahahhaha" ayun na di kona na pigilan....

"HAHAHAHAHA"

"HAHAHA WHAT DID SHE SAY?"

Nag tawanan din yung iba ko pang kaklase ay wow kung hindi ko inunahan hindi pa nila papakita ang tunay na anyo mga bwishit...

"SHATAAAP!!" luh galit na ang dragon...

Natahimik naman ang lahat pero yung iba halatang pinipigilan ang tawa. Tatawa pa sana ako ng biglang matalim na tumingin sakin si ma'am.

Luh bakit sakin ka tumitingin?

Yan nag English pa kasi eh...

"Miss, ocampo" oh mag eenglish na naman yan ng mali mali "Pumunta ka sa opis ng dean mamaya, class dismiss" sabi nya saka umalis..

Luh kaka pasok ko lang. Well what do you expect pumasok ka patapos na ang second period hahahha.

"hahaha naturingang scholar pero walang laman ang utak" napantig ang tenga ko sa narinig lilingon na sana ako dun sa nag salita pero pinigilan ako nila gab.

"Wag mo ng patulan Kiel mgapapansin lang yan" pigil ni gab "Mga walang magawa sa buhay!" parinig nya pa.

"don't mind them" Saad ni jess.

"kiely girl, don't pansin them na lang" maarteng sabi ni chelsea

Tsk. Ano magagawa ko e na drain ang brain cell ko kaka trabaho hayst minsan na isip ko wala din kwenta ang scholor ship ko kung ganito lang naman din.

Naglalakad kaming tatlo sa hallway ng floor namin ng biglang.....

"ARAY!" angil ko ng may bumangga sakin.

"tsk, stupid" napatigil ako ng marinig ang pamilyar na boses na yun at hindi nga ako nagkakamali si damulag na naman tinignan ko sya ng masama.

"What?" masungit nyang tanong.

Kiel calm down remember bukas sahod muna kaya dapat happy happy lang...

Yes...

As if on cue nagbago ang mood ko yes sweldo na pala bukas.. Hihihi.

"Wala" sagot saka ngumiti tinignan naman nya ako na parang what-are-you-smiling-at....

"Freak" mahinang sabi nya saka tumalikod.

"Ano ba problema nun?" takang tanong ko sa sarili saka pinanood syang lumayo.

Parang kasing pinagkaitan sya ng kaligayahan sa mundo palaging naka kunot ang noo salubong ang kikay tas ubod pa ng shungit tsk..

"kiel ano bang ginagawa mo dyan?" lumingon ako sa likod ko at nakita ko si jess nakatayo"kanina pa kami naghihintay sa loob nandito ka lang pala"aniya saka hinila pa pasok sa cafeteria hindi ko man lang namalayan na nandito na pala kami.

"Hoy alam nyo ba na may nakita daw na bangkay ng isang estudyante sa loob ng isang abandunadong bodega malapit lang dito sa school" sabi ni jess nandito kami ngayon sa library at nag chi-chismisan wala naman nakakakita samin kasi nandito kami sa ba dang dulo at walang tao dahil nandon sa kabilang side yung iba.

"Omg, that's so nakakatakot" saad ni Chelsea habang nakayakap sa sarili.

"Ano ba daw nangyari sa kanya?" tanong ko chismosa din ako eh inaamin ko yan hindi tulad ng iba dyan deny-deny pa kunwari hindi pero hanggang canada nakikichismisan.

"Sabi sa investigation binugbog daw yung lalaki dahil puro pasa yung mukha at halos hindi na makilala ng parents" aniya uncle kasi ni jess ang president commander in chief of military of the Philippines.

Oh Diba...

"Binugbog hanggang sa mamatay?" tanong ko ulit. bat ba?

"No, sinakal daw sya hanggang sa mamatay" napasighap kaming tatlong nakikinig sa narinig.

"Omg, that's so not nice" natatakot na saad ni Chelsea.

"Sino naman kaya ang gagawa nun, grabe naman pinatay talaga sa sakal lang" komento ni gab.

"Ay dzai wag mo nga e-la-lang ang sakal ikaw kaya sakhalin ko" napalingon kaming lahat sa nagsalita at...

"WAAHH!! CONLAN!!" sabay sabay na sigaw nung tatlo..

"Shhhhh" suway nung librarian.

Yan ang ingay kasi.......