Dünyanın en gergin gününü yaşayıp sonunda eve geldiğimde çantamı odamın bir köşesine fırlatıp kendimi yatağıma bırakmıştım.
Okulda Hyunsuk'la sürekli birbirimizden kaçıp durmuştuk. Fakat sıra arkadaşı olduğumuz için her tenefüsün sonunda kırk dakika yan yana oturmak zorunda kalmıştık. Bu da aşırı gerginlik vericiydi.
Dün gece eve geldiğimde sabaha kadar acaba Hyunsuk'un annesi gelmese aramızda ki şey ne kadar ileri gidebilirdi diye düşünüp durmuştum.
Sabah okula gidip Hyunsuk'la karşı karşıya geldiğimdeyse sanki yüzüme bakınca gece boyunca onu düşündüğümü anlayabilirmiş gibi davranıp ondan uzak durmuştum. Zaten o da benden kaçtığı için uzak durmak çok zor olmamıştı.
Gün boyu sürekli gergin olduğum için de eve geldiğim gibi kendimi yatağıma atmıştım. Belki de bugün okula hiç gitmemeliydim...
Düşüncelerime daldığım sırada cebimdeki telefonumun titremesi üzerine elimi cebime attığımda ekranda gördüğüm isim ile tüm rahatlamışlığımın tekrar uçup gittiğini hissettim.
Gelen mesaj Hyunsuktandı.
Derin bir nefes aldıktan sonra hızlıca telefonumun şifresini girip mesajı açtım.
Hyunsuk kişisinden gelen mesajı; aç / açma
Hyunsuk jihoon
Jihoon ne oldu yani bir şey mi oldu ne saçmalıyorum ben| ne saçmalıyo|
Hyunsuk film izleme ödevimiz vardı ya bitiremedik onu yarın sunum yapıcaz istersen yine buluşalım ödevi bitirelim
Jihoon ben müsait değilim şimdi gayette müsaitim aslında| gayette müs| ama o filmi izlemiştim o yüzden ben hallederim ödevi akşam atarım sana dosyaları sunum için çalışırsın
Hyunsuk olmaz öyle ikimizin ödevi sonuçta
Jihoon zaten korku filmlerinden korkuyormuşsun o filmi izleyemeyiz yani yeni bir film seçmekle de uğraşmayalım ben hallederim ödevi
Hyunsuk peki eğer yardıma ihtiyacın olursa yazarsın bana
Jihoon yazmam| ya| tamam
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bu fic bir yere gidiyor ama nereyeee
bir de bölüm çok kısa oldu ama geçiş bölümü işte daha uzun yazarsam sıkıcı olurdu
